Όχι βέβαια για ν’ απαριθμήσω στον Θεό τις αρετές μου. Όχι για να καυχηθώ για τα έργα μου. Όχι για να ικανοποιήσω τη συνείδησή μου, ότι δεν παρέλειψα το "καθήκον" της προσευχής. Όχι για να κατακρίνω τους άλλους "αμαρτωλούς", που συνάντησα στο δρόμο μου. Όχι για ν’ αρχίσω ή να τελειώσω "θρησκευτικά" τη μέρα μου. Αλλά, για να ζητήσω απ’ τον Πολυεύσπλαχνο να καλύψει με το πολύ έλεός Του: τα πολλά σφάλματά μου, τα ατελή και ελλιπή έργα μου, την έλλειψη αγάπης και κατανοήσεως των αδελφών μου, τις πολλές μου αμαρτίες. Γι’ αυτό προσεύχομαι: Για ν’ ανανεώσω τη συναίσθηση της…