Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Ας θέσουμε λοιπόν για τους εαυτούς μας νόμους καθημερινούς. Προηγουμένως ας αρχίσουμε από τα εύκολα, ας περικόψουμε τους συχνούς όρκους από το στόμα μας, ας επιβάλουμε χαλινό στη γλώσσα, κανένας ας μη ορκίζεται στο Θεό. Δεν υπάρχει εδώ δαπάνη, δεν υπάρχει εδώ κόπωση, δεν υπάρχει εδώ μελέτη χρόνου. Αρκεί να θελήσουμε και το παν θα έχει κατορθωθεί, διότι το πράγμα είναι ζήτημα συνήθειας. Ναι, παρακαλώ και ικετεύω, ας επιδείξουμε μια τέτοια προσπάθεια. Πες μου σε παρακαλώ, εάν σας συμβούλευα να συνεισφέρετε χρήματα, δεν θα συνεισφέρατε ο καθένας πρόθυμα το κατά δύναμη; εάν με βλέπατε να βρίσκομαι στους έσχατους…
34. «Όρος αρεταίς κατάσκιον» (Δ, 6).Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ονομάζει την Θεοτόκο «ψηλό βουνό κατάσκιο από πυκνό δάσος» (Δ,7), εμπνεόμενος από τα σχετικά μεσσιακά χωρία: Ο Θεός από Θαιμάν ήξει και ο άγιος εξ όρους κατασκίου δασέος (Αμβ. γ' 3) και «όρος του Θεού όρος πίον» (Ψαλμ. 67,15) κλπ. Στις προφητικές αυτές εικόνες η ορθόδοξη ευσέβεια βρήκε δύο προτυπώσεις της Θεοτόκου: την αγιότητα και την παρθενία της.Το προφητικό βουνό ήταν κατάσκιο από το πυκνό δάσος που το σκέπαζε. Η Θεοτόκος ήταν καλυμμένη απ’ τις αρετές. Κανένα σημείο της αγίας μορφής της δεν ήταν ηθικά και πνευματικά ακάλυπτο. Το Άγιον Πνεύμα…
Πρός τούς προσφιλεστάτους ἀδελφούς μας, τό εὐλογημένο Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Καθώς βρισκόμαστε σέ αὐτή τή δύσκολη καί πρωτόγνωρη κατάσταση· Καθώς εἴμαστε ἀναγκασμένοι ὅλοι μας νά τηρήσουμε τά μέτρα πού ἔχουν ληφθεῖ· Καθώς δέν ἔχουμε τή δυνατότητα νά συνέλθουμε στίς ἐκκλησιές μας γιά νά προσευχηθοῦμε ὅλοι μαζί. Γιά νά τελέσουμε τή θεία Λειτουργία, τό μυστήριο τῶν μυστηρίων, καί νά κοινωνήσουμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας·δέν σᾶς κρύβω ἡ ψυχή μου γεμίζει ἀπό θλίψη καί ἡ σκέψη μου στρέφεται σέ σᾶς, τούς εὐλογημένους χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας. Δέν μπορῶ νά σᾶς δῶ ἀπό κοντά,…
Από τότε που ήρθα κοντά στο Χριστό δεν είχε συμβεί να ‘διασκεδάσω’ σε κέντρα με ανθρώπους εκτός εκκλησίας. Όπου κι αν πήγαινα ήταν με τα πνευματικά μου αδέλφια. Το προηγούμενο Σάββατο όμως έπρεπε να πάω σε ένα μεζεδοπωλείο με τους συναδέλφους από τη δουλειά για την κοπή της πίτας μας. Αν και Σάββατο βράδυ δεν το αρνήθηκα από αγάπη για τη διευθύντρια και τους συνεργάτες μου που με έχουν στηρίξει πολύ. Είπα μέσα μου ‘ θα πάω αλλά θα είμαι με το Χριστό!’ Έτσι, βρέθηκα σε ένα μαγαζί με ζωντανή μουσική, τραγούδια που στιχουργικά σε ωθούσαν στην αμαρτία, κοπέλες που…
582- ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ο Γάλλος ακαδημαϊκός Μπρουνετιέρ, έγραφε σχετικά με τους κατηγόρους της Εκκλησίας: «Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία, ότι απαιτεί τυφλή υπακοή στα δόγματά της; Εκείνοι που πιστεύουν στις χειρότερες εφημερίδες και συχνά στις πιο γελοίες δεισιδαιμονίες. Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως υποβιβάζει τον άνθρωπο; Εκείνοι που διεκδικούν τον πίθηκο για πατέρα, την τύχη για δάσκαλο, την ηδονή για κανόνα της ζωής, το μηδέν για τέλος. Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως δεν είναι επιεικής; Όσοι δεν επιτρέπουν σε κανένα να έχη άλλη γνώμη από τη δική των. Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως είναι ο εχθρός της προόδου; Όσοι,…
Από την πρώτη στιγμή που άκουσα κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας την προτροπή του Χριστού ‘ πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών’ [Κατά Ματθαίον κστ΄27-28] δηλαδή ‘ πιείτε από το ποτήριο αυτό πάντες γιατί αυτό είναι το Αίμα μου με το οποίο επικυρώνεται η Νέα Διαθήκη και το οποίο χύνεται για τη σωτηρία πολλών για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους’ αναρωτήθηκα γιατί ο Χριστός είπε ‘ περί πολλών εκχυνόμενον’ και όχι ‘ περί πάντων…’. Από την ερμηνεία των Πατέρων αυτό που με εντυπωσίασε είναι πως…
586- Η ΠΕΘΑΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Ζηλωτής εφημέριος ανέλαβε νέα ενορία. Κάθε Κυριακή, όμως, και εορτή, η εκκλησία του παρέμενε σχεδόν αδειανή. Παρ’ όλες τις συστάσεις και παροτρύνσεις τους ενορίτας του, δεν κατώρθωσε να τους κάνη να εκκλησιάζωνται. Λυπημένος από αυτή την κατάστασι, μηχανεύθηκε το ακόλουθο τέχνασμα: Ανήγγειλε σε όλη την ενορία ότι την επομένη Κυριακή θα γινόταν η κηδεία της εκκλησίας. Η αγγελία δημοσιεύθηκε σε πολλά μέρη και κυκλοφόρησε σε πολλά αντίτυπα. Ήρθε η Κυριακή. Ο εφημέριος στόλισε την εκκλησία και στη μέση έβαλε το φέρετρο. Η εκκλησία γέμισε από περιέργους. Ο εφημέριος μίλησε κατάλληλα στους ενορίτας του και στο τέλος…
582- ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ο Γάλλος ακαδημαϊκός Μπρουνετιέρ, έγραφε σχετικά με τους κατηγόρους της Εκκλησίας:«Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία, ότι απαιτεί τυφλή υπακοή στα δόγματά της;Εκείνοι που πιστεύουν στις χειρότερες εφημερίδες και συχνά στις πιο γελοίες δεισιδαιμονίες.Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως υποβιβάζει τον άνθρωπο;Εκείνοι που διεκδικούν τον πίθηκο για πατέρα, την τύχη για δάσκαλο, την ηδονή για κανόνα της ζωής, το μηδέν για τέλος.Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως δεν είναι επιεικής;Όσοι δεν επιτρέπουν σε κανένα να έχη άλλη γνώμη από τη δική των.Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως είναι ο εχθρός της προόδου;Όσοι, παρά την ελευθερία που διακηρύττουν, έκλεισαν τα σχολεία…
Οι ΟνοματολάτρεςΟ αγιορείτης γερο-Καλλίνικος ο Ησυχαστής (1853-1930), που ασκήτευε στα Κατουνάκια, ήταν βαθύς γνώστης, από προσωπική πείρα, και των λεπτοτέρων εννοιών του ησυχασμού. Μπορούσε έτσι να επισημάνη κάθε πλανεμένη σχετική διδασκαλία. Το 1913 παρουσιάσθηκε μεταξύ των ρώσων μοναχών του Αγίου Όρους η αίρεση των Ονοματολατρών. Αιρεσιάρχης υπήρξε ο ασκούμενος στα όρη του Καυκάσου μοναχός Ιλαρίων, του οποίου το βιβλίο με την αιρετική διδασκαλία για την επίκληση του ονόματος του Ιησού, πέρασε απαρατήρητο και από αυτή την Σύνοδο της Ρωσικής Εκκλησίας. Η αίρεσις άρχισε να παίρνη μεγάλες διαστάσεις μεταξύ των ρώσων μοναχών του Άθωνος και υπήρχε κίνδυνος να επεκταθή ραγδαία και…
22. «Χαίρε, σκηνή του Θεού και Λόγου· Χαίρε, Αγια Αγίων μείζων» (Ω). Τα «Άγια των Αγίων» της Σκηνής του Μαρτυρίου εχαρακτήριζετο «άβατον». Κανείς δηλαδή δεν έμπαινε εκεί, παρά μόνο ο Αρχιερεύς και αυτός «άπαξ του ενιαυτού» (Εβρ. θ' 7).Και στο θέμα αυτό η ορθόδοξη ευλάβεια ανεκάλυψε προτύπωσι της Παρθενίας της Θεοτόκου: Στην μήτρα της Παρθένου, στα «άγια των άγιων» της υπάρξεώς της μπήκε «εφ άπαξ» ο μέγας Αρχιερεύς, ο Κύριος Ιησούς. Αυτός μόνον και κανείς άλλος. Η παρθενική σκηνή της Θεοτόκου ήταν και παρέμεινε «άβατος».Η αποκλειστικότης χαρακτηρίζει τον Θεό. Όποιον εκλέγει και εκείνος αποδέχεται την κλήσι του, τον θέλει δικόν…