Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΔΥΟ ΓΕΡΟΝΤΕΣ κουβέντιαζαν κάτω από την σκιά μιας φοινικιάς. -Όταν στείλω τον υποτακτικό μου σε δουλειά κι αργήσει να γυρίσει, στενοχωριέμαι, είπε ο πρώτος. Είναι τάχα κακό; αμαρτάνω; -Εγώ, Αββά, αποκρίθηκε ο άλλος, όταν συμβεί ν’ αργήσει έξω ο μαθητής μου, κάθομαι στο κατώφλι της πόρτας και τον περιμένω. Αν μου πει ο λογισμός μου πως ο αδελφός αργεί, του απαντώ αμέσως: αν προλάβει ο άλλος αδελφός και φθάσει πρώτος, ο Άγγελος της ψυχής σου, να σε οδηγήσει σήμερα στον Κύριό σου, τι γίνεται; Είσαι τάχα έτοιμος να παρουσιαστείς;». Κάνοντας αυτές τις σκέψεις συντρίβεται η ψυχή μου και…
Τρία πράγματα δυσκολεύεται ν’ αποκτήσει ο Χριστιανός: το πένθος, τα δάκρυα και την μνήμη του θανάτου
ΌΤΑΝ ο Μέγας Αρσένιος αρρώστησε και κατάλαβε πως είχε φτάσει πια το τέρμα της επίγειας ζωής του, άρχισε να κλαίει. -Φοβάσαι, Αββά; τον ρώτησαν με απορία οι μαθητές του. -Αυτός ο φόβος, παιδιά μου, δεν έλειψε στιγμή από την καρδιά μου από τότε που έγινα μοναχός, αποκρίθηκε ο μεγάλος φίλος του Θεού κι έκλεισε για πάντα τα σοφά χείλη του. Τρία πράγματα δυσκολεύεται πολύ ν’ αποκτήσει ο Χριστιανός γράφει ο Αββάς Ησαΐας ο αναχωρητής: το πένθος, τα δάκρυα και την διαρκή μνήμη του θανάτου. Κι όμως, αυτά συγκροτούν όλες τις άλλες αρετές. Ειδικώτερα για την ενθύμηση του θανάτου…
Ευεργεσίεςτου ΘεούΑς αναλογιζώμαστε όχι μόνο τις κοινές ευεργεσίες, που ο Δημιουργός έχει χαρίσει σε ολόκληρη τη φύσι, αλλά και εκείνες, που ξεχωριστά στον καθένα μας παρέχει. Πρέπει να Τον ευχαριστούμε και για τις ευεργεσίες, που δεν ξέρουμε, και όμως μας τις παρέχει. Επειδή φροντίζει για τη σωτηρία μας, και χωρίς ακόμα να το γνωρίζουμε, μας παρέχει πολλές ευεργεσίες και μας σώζει πολλές φορές από τους κινδύνους, αλλά και μας ετοιμάζει και άλλες ευεργεσίες.Ε.Π.Ε. 3,130αμέτρητεςΌπως δεν μπορούμε να μετρήσουμε τα κύματα της θάλασσας, όσο και αν μυριάδες φορές προσπαθήσουμε, έτσι δεν μπορούμε ν’ απαριθμήσουμε τις ποικίλες ευεργεσίες, που ο Θεός χάρισε…
ΑΝ ο χριστιανός, έλεγε ο Αββάς Αγάθων, έφερνε κάθε στιγμή στον νού του την κρίση που ακολουθεί τον θανατο, δεν θ’ αμάρτανε με τόση ευκολία. Ένας Ερημίτης, που ασκήτευε στην έρημο του Ιορδάνου, είχε χρόνια πολλά να πειραχτεί από τον διάβολο. Αυτό του είχε δώσει θάρρος κι έλεγε συχνά πώς ο εχθρός δεν τολμούσε να πειράξει τους αγωνιστες, πηγαινε μόνο στους αμελεις και οκνηρούς. Κάποτε παρουσιάστηκε μπροστά του ο διάβολος και του παραπονέθηκε: -Τί σου εχω κάνει, Αββά, και μ’ εξευτελίζεις έτσι; Μήπως ποτέ σε πείραξα; -Φύγε από δω, πονηρό πνευμα, φώναξε άφοβα ο Ερημίτης, και σήκωσε το ραβδί του να…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 15 Στίχ. 1-7. Η παραβολή του χαμένου προβάτου.15.3 εἶπεν δὲ(1) πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν(2) ταύτην(3) λέγων,3 Εκείνος τότε τους είπε την ακόλουθη παραβολή:(1) Μάλλον αντιθετικός σύνδεσμος. Εκείνοι μεν γόγγυζαν, αυτός όμως για απάντηση είπε προς αυτούς (p).(2) «Με παραβολή τους αποστομώνει διδάσκοντας ότι έγινε άνθρωπος όχι για τους δίκαιους, αλλά για τους αμαρτωλούς» (Ζ). Με τις παραβολές που ακολουθούν ο Κύριος δείχνει, ότι όσο χειρότεροι είναι οι άνθρωποι, στους οποίους κήρυττε, τόσο μεγαλύτερη…
Ένας νέος πήγε με βαριά καρδιά στον Πνευματικό του και εξομολογήθηκε: - Ο λογισμός με βασανίζει, Γέροντα, να εγκαταλείψω τον αγώνα, αφού κι ύστερα από την επιστροφή μου στον Χριστό και τη μετάνοιά μου, δεν μπορώ ακόμη να βγάλω από πάνω μου όλες τις αδυναμίες. - Μου θυμίζεις, μ’ αυτά που μου λες, κάτι που συνέβη πριν κάμποσο καιρό σ’ έναν φίλο μου αγρότη, είπε ο Πνευματικός. Έλα, κάθισε εδώ κοντά, παιδί μου, να σου διηγηθώ την μικρή του ιστορία. Ο νέος άκουγε πάντοτε μ' ενδιαφέρον τα χαριτωμένα αυτοσχέδια ανέκδοτα του αγαθού Γέροντα: - Ο φίλος…
ΔΥΟ αδελφοί, που άσκήτευαν μαζί, επεσαν σε άμέλεια. Αντί ν’ άγωνιστούν για την διόρθωσή τους άφησαν την έρημο και γύρισαν στον κόσμο. Εκεί δεν άργησαν να παρασυρθούν σε κάθε είδους άσωτία. Με τον καιρό όμως κουράστηκαν από την ακατάστατη ζωή τους, αηδίασαν την αμαρτία κι έλεγαν μεταξύ τους, πικρά μετανοημένοι: - Τί κερδίσαμε που περιφρονήσαμε βίο αγγελικό και κυλιστήκαμε σ’ αυτό τον βόρβορο; Την ψυχή και το σώμα βλάψαμε και θα στερηθούμε την αιώνια ζωή. Ας γυρίσουμε στην έρημο, να βάλουμε αρχή καλής μετανοίας. Το είπαν και το εκαναν. Εξομολογήθηκαν με συντριβή τις αμαρτίες τους και δεχτηκαν με ταπεινοσύνη το…
Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσει. Όταν έρθει και κατοικήσει σ ὅλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία. Άγιος Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
ΑΝ ΜΕ ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ σηκωθείς από την πτώση σου, λέει κάποιος Πατέρας, μην παύσεις να λυπάσαι γι’ αυτήν και να στενάζεις ως το τέλος της ζωής σου. Αλλιώς, κινδυνεύεις να ξαναπέσεις στην ίδια αμαρτία. Η κατά Θεόν λύπη είναι χαλινάρι της ψυχής. Την συγκρατεί από πολλά παραστρατήματα. Ο Όσιος Αρσένιος, μας πληροφορεί ο μαθητής του Αββάς Δανιήλ, άλλαζε το νερό που έβρεχε τα φοινικόφυλλα για τα πανέρια του, μόνο μια φορά τον χρόνο. Αν λιγόστευε, έριχνε όσο του χρειαζόταν. Με τον καιρό το βρώμικο νερό μύριζε τόσο άσχημα, που δεν μπορούσε άνθρωπος να πλησιάσει. - Πώς υποφέρεις τόση δυσοσμία; ρωτούσαν…
ΚΑΠΟΙΟΣ άλλος νέος παραστράτησε, μα τόσο μετανόησε, όταν η θεία Χάρη τον επισκέφθηκε στο άκουσμα ενός μόνο κηρύγματος, που άφησε τον κόσμο και έγινε καλόγερος. Έφτιαξε μια καλύβα στην έρημο κι έκλαιγε κάθε μέρα με πολύ πόνο τις αμαρτίες του. Με τίποτε δεν μπορούσε να παρηγορηθεί. Μια νύχτα, παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο Ιησούς, περιτριγυρισμένος από φως ουρανιο. Πήγε κοντά του με καλοσύνη. - Tί έχεις, άνθρωπε, και κλαίς με τόσο πόνο; τον ρώτησε με την γλυκειά φωνή Του. - Κλαίω, Κύριε, γιατί έπεσα, είπε με απελπισία ο αμαρτωλός. - Ω, τότε σήκω. - Δεν μπορώ μόνος, Κύριε. Άπλωσε τότε…