Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Η εξομολόγηση του ληστήΈνας ληστής αποφάσισε να μετανοήση για τα φοβερά του εγκλήματα και πήγε σ’ένα κοινόβιο της Αιγύπτου. Ο άγιος και σοφός ηγούμενός του τον διέταξε στην αρχή να μην κάνη τίποτε, παρά μόνο επί επτά ημέρες να παρατηρή τη ζωή και την τάξη της μονής.Την όγδοη μέρα τον κάλεσε ιδιαιτέρως και τον ρώτησε αν του άρεσε να συγκατοικήση μαζί τους. Όταν τον είδε να το επιθυμή πολύ, τον ξαναρώτησε τί αμαρτήματα διέπραξε στον κόσμο. Ο ληστής αμέσως τα εξομολογήθηκε όλα! Τότε ο ηγούμενος, για να τον δοκιμάση, του είπε!-Θέλω όλα αυτά να τα φανερώσης και στην αδελφότητα.Κι εκείνος,…
Οι κακότροπες ασκήτριεςΣτα μέσα του 6ου αιώνα ασκήτευαν στα περίχωρα της Ρώμης δύο παρθένες. Προέρχονταν από αρχοντική οικογένεια και έμεναν κοντά στο μοναστήρι του οσίου Βενεδίκτου. Κάποιος ευσεβής χριστιανός φρόντιζε να τις προμηθεύει ό,τι είχαν ανάγκη. Αυτές όμως, με την έπαρση της αριστοκρατικής τους καταγωγής, καθημερινά ειρωνεύονταν, έβριζαν και πρόσβαλλαν τον καλό εκείνο άνθρωπο.Κάποτε πια δεν άντεξε άλλο τη συμπεριφορά τους, που είχε γίνει πραγματικά αφόρητη, και πήγε να παραπονεθεί στον όσιο Βενέδικτο. Μετά απ’ αυτό ο όσιος κάλεσε τις δύο κόρες και τις μάλωσε αυστηρά:-Να διορθωθείτε και να περιορίσετε τη γλώσσα σας, γιατί αλλιώς δεν θα σας μεταλάβω.Μα εκείνες…
Με υπολογισμόΕγώ είδα πολλούς που την έπαθαν, γιατί με την προσδοκία ότι θα βαφτιστούν και θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους διέπραξαν πολλές αμαρτίες. Μα δεν πρόλαβαν να βαφτιστούν και χάθηκαν. Ο Θεός γι’ αυτό έδωσε το βάφτισμα, για να εξαλείψει τις αμαρτίες, όχι για να τις αυξήσει! Αν όμως κάποιος χρησιμοποιεί το βάφτισμα, για να κάνει άφοβα περισσότερες αμαρτίες (μια που θα σβήσουν με το επικείμενο βάφτισμα), αυτός γίνεται πλέον ράθυμος και χάνεται. Ε.Π.Ε.24,530 διαφθορά Τέτοια είναι η αμαρτία. Δεν διαφέρει καθόλου απ’ την πανούκλα, διότι δεν διαφθείρει πρώτα τον αέρα και μετά τα σώματα, αλλ’ εισορμά αμέσως στην ψυχή.…
Η θεία Κοινωνία θαυματουργείΣτη διάρκεια της μεγάλης σαρακοστής του 1958, κάποιος ιερέας επισκέφθηκε χαράματα στο κελλί του τον μακαριστό π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο ( +1982).-Πάμε σε παρακαλώ, του λέει, στην κλινική « Άγιος Παύλος», για να εξομολογήσεις και να κοινωνήσεις κάποιον άρρωστο. Θέλω να γίνει καλά για τους συγγενείς του, που ζουν μακριά από την Εκκλησία. Ο νους τους είναι στα λεφτά. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Μόνο η μνηστή του αρρώστου είναι ευσεβής, και θέλει να μη φύγει απροετοίμαστος.Πήγαν μαζί στην κλινική, τέλεσαν το μυστήριο του Ευχελαίου κι ύστερα ο π. Χαράλαμπος προσπάθησε να τον εξομολογήσει. Δυστυχώς πάθαινε διαλήψεις. Έγινε ωστόσο με…
ΑδιαντροπιάΟ θυμός είναι σκύλος ξεδιάντροπος. Αλλ’ ας μάθει να πειθαρχεί στο νόμο. Αν το σκυλί στο κοπάδι είναι τόσο άγριο, ώστε να μη πειθαρχεί στον τσοπάνο, που το διατάσσει, και να μην αναγνωρίζει τη φωνή του, τότε όλα χάθηκαν και καταστράφηκαν. Τρέφεται μαζί με τα πρόβατα. Αλλ αν τρώει τα πρόβατα, είναι άχρηστο και θανατώνεται. Αν έμαθε να πειθαρχεί σε σένα, τότε να θρέψης το σκυλί, γιατί είναι χρήσιμο γαυγίζοντας εναντίον των λύκων, των κλεπτών, του λήσταρχου, όχι εναντίον των προβάτων, εναντίον των αφεντικών του. Αν δεν πειθαρχεί, τα πάντα καταστρέφει... Γιατί οι πόρνες είναι ξεδιάντροπες; Γιατί οι παρθένες είναι…
Όραμα για ένα εφημερεύον ΜοναστήριΈνα βράδυ στα Καλλίσια ο Γέροντας με ρώτησε : " Δεν μου λες, όταν αρρωστήσει κανείς, κοιτάει τί ώρα είναι, για να πάει στο νοσοκομείο ; " Απόρησα με την παράδοξη ερώτηση και απήντησα : " Γιατί να κοιτάει την ώρα, Γέροντα ; Θα πάει στο νοσοκομείο αμέσως, οποιαδήποτε ώρα και αν αρρωστήσει ". Κι ο Γέροντας : " Ακόμη και αν είναι νύχτα ; Και μετά τα μεσάνυχτα ; " " Ασφαλώς ", του απήντησα. Τότε εξακολούθησε : " Και δε μου λες, μήπως νομίζεις ότι ο άνθρωπος κινδυνεύει λιγότερο όταν αρρωσταίνει από πνευματικές αρρώστιες,…
το κυρίως κακό Ένα είναι το κυρίως κακό, που αρμόζει να λέγεται κακό, η αμαρτία. Και αυτή εξαρτάται από τη δική μας βούληση. Ε.Π.Ε. 7,100 καρπός της Το πραγματικώς κακό είναι η αμαρτία. Το τέλος της είναι η καταστροφή. Αυτό, που φαίνεται κακό, λόγω του πόνου που προκαλεί, όπως είναι οι σωματικές κακώσεις, μας αποτρέπει από την αμαρτία. Καρπός των σωματικών πόνων και θλίψεων είναι η αιώνιος σωτηρία της ψυχής. Ε.Π.Ε. 7,104 φοβερό και λυπηρό η αναισχυντία Δεν είναι τόσο φοβερό το ν’ αμαρτάνει κανείς, όσο η αδιαντροπιά μετά την αμαρτία, και το να μη πειθαρχεί κανείς στους ιερείς, που…
…Επίσης ο μυστικός Πατήρ της Eκκλησίας μας, ο άγιος Διάδοχος, επίσκοπος Φωτικής, μας διδάσκει ότι «ταρτάριοι άρχοντες» και «σκοτειναί παρατάξεις», δηλαδή οι πονηροί δαίμονες, τελωνίζουν την ψυχήν κατά την έξοδόν της και προσπαθούν να την κρατήσουν, γεγονός το οποίον κατατρομάζει την ψυχήν. Και οι μεν πονηροί δαίμονες κατακρατούν την αμαρτωλήν ψυχήν, ενώ η ψυχή που φεύγει δια την άλλην ζωήν με εξομολόγησιν και με την αγάπην του Θεού και έχει παρρησίαν ενώπιον του Θεού, μεταφέρεται από «τους αγγέλους της ειρήνης» προς τον Κύριον και προσπερνά τις δαιμονικές φάλαγγες. ("Το Μυστήριον Του Θανάτου", Νικολάου Π. Βασιλειάδη, εκδ. Σωτήρ, σ. 361)
ΚΑΠΟΙΟΣ Γέροντας, που ρωτήθηκε από τους αδελφούς τί είναι καταλαλιά και τί κατακριση, έδωσε την ακόλουθη εξηγηση: Με την καταλαλιά φανερώνει κανείς τα κρυφά έλαττώματα του αδελφού του. Με την κατάκριση καταδικάζει τα φανερά. Αν πει κανείς, λόγου χάρη, πως ο τάδε αδελφός είναι μεν καλοπροαίρετος και αγαθός, αλλά του λείπει η διάκριση, αυτό είναι καταλαλιά. Αν όμως πει ότι ο δείνα είναι πλεονέκτης και φιλάργυρος, τούτο είναι κατάκριση, γιατί με τον λόγο αυτό καταδικάζει τις πράξεις του πλησίον του. Η κατάκριση είναι χειρότερη από την καταλαλιά. ΠΗΓΑΝ κάποτε αιρετικοί στον Όσιο Ποιμένα κι άρχισαν να λένε κατηγορίες εναντίον του…
Αναπαυόσουν πάντοτε κοντά στον π. ΠορφύριοΉτανε η αποδοχή που ένιωθες με την πρώτη επαφή στην εξομολόγηση. Δεν υπήρχε κανένας φόβος, καμιά επιτίμηση.Βέβαια, η αποδοχή. Σε αποδεχόταν ο Γέροντας όπως ήσουνα. Σε αυτό συγγένευε και με τον πατέρα Παΐσιο. Μιλούσε με ένα νέο 12 ώρες, ωσότου έφυγε θεραπευμένος.Ένα από τα κυριότερα χαρίσματά του ήταν η ανοικτή καρδιά στην οποία έμπαινες μέσα και αναπαυόσουν.-Μετά, σιγά σιγά, έπαιρνε το νυστέρι και σου έβγαζε τα αρρωστημένα.-Δεν έκανε καθόλου υποχωρήσεις.[Γερ. 115](Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 347-348)