Υπάρχει μια χώρα στον κόσμο της πνευματικότητας που ονομάζεται ‘ αναβλητικότητα’ και ο βασιλιάς της είναι ο διάβολος! Αυτός μας προτρέπει να αναβάλλουμε συνεχώς κάθε τι ωφέλιμο και καλό και να μεταθέτουμε διαρκώς για αργότερα ενέργειες που είναι προς όφελος του σώματος και της ψυχής μας. Μέσα από τους λογισμούς καταφέρνει εντέχνως να μας πείθει για την ελάχιστη σημασία που θα έχει για τη ζωή μας μια ακόμη αναβολή! Βρίσκουν όμως έδαφος αυτοί οι λογισμοί μέσα μας καθώς δε διαθέτουμε ακόμα ισχυρή θέληση, αποφασιστικότητα, γενναίο φρόνημα και αγωνιστικότητα, αρετές που μόνο η πνευματική ζωή μπορεί να μας εξασφαλίσει! Όταν λοιπόν…
Ακούω συχνά γύρω μου σε κρίσιμες περιστάσεις οι άνθρωποι να εύχονται στους δικούς τους ‘ δύναμη’, ‘ υπομονή’, ‘θάρρος’ και άλλα ωραία ! Όμορφες ευχές… μα πώς ξαφνικά από αδύναμη θα γίνω δυνατή, από ανυπόμονη υπομονετική και από δειλή θαρραλέα; Ωραίες οι λέξεις αλλά κούφιες λέξεις! Δεν μου αρκούν, δε μου προσφέρουν καμία μεταβολή μέσα μου, δεν αλλάζουν κάτι! Υπάρχει όμως μια πηγή από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε και δύναμη και υπομονή και θάρρος και κάθε τι ωφέλιμο και καλό για την ψυχή μας και αυτή η πηγή είναι ο Χριστός! Αν δε συνδεθούμε με το Χριστό όσες ευχές…
Η αγάπη μεταξύ των συζύγων -Έγραψες, Γερόντισσα, ευχές στον Δημήτρη που παντρεύεται;-Έγραψα, Γέροντα.-Φέρε την κάρτα να συμπληρώσω κι εγώ: «Ο Χριστός και η Παναγία μαζί σας. Σου δίνω ευλογία, Δημήτρη, να μαλώνης με όλον τον κόσμο, εκτός από την Μαρία! Το ίδιο και στην Μαρία!». Για να δώ, θα καταλάβουν τί εννοώ; Με ρώτησε κάποιος: «Γέροντα, τί ενώνει περισσότερο τον άνδρα με την γυναίκα;». «Η ευγνωμοσύνη», του λέω. Ο ένας αγαπάει τον άλλον γι’ αυτό που του χαρίζει. Η γυναίκα δίνει στον άνδρα την εμπιστοσύνη, την αφοσίωση, την υπακοή. Ο άνδρας δίνει στην γυναίκα την σιγουριά ότι μπορεί να την…
Προχτές, λόγω της υπογλυκαιμίας μου και της λαιμαργίας μου κατέβηκα σε έναν καινούριο φούρνο που άνοιξε στη γειτονιά να πάρω ένα γλυκό νηστήσιμο. Απογοητεύτηκα όμως γιατί διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε τίποτα νηστήσιμο ακόμα. Η πωλήτρια, πολύ ευγενική, μου είπε… ‘ μη στενοχωριέστε, κάτι θα φέρουμε’. Είπα … ‘δε στενοχωριέμαι, έχω ένα γλυκό μυστικό’! Βγάζω από το πορτοφόλι μου μια εικονίτσα της Ανάστασης του Χριστού και της τη δίνω. Της λέω ‘ Αυτός είναι πιο γλυκός από όλους! Και τρώγεται όλες τις μέρες του χρόνου!’ Η πωλήτρια χαμογέλασε και δέχθηκε με χαρά την εικονίτσα! Και έτσι μου πέρασε και η υπογλυκαιμία…
Ο υπερευαίσθητος χριστιανός μοιάζει με έναν πολεμιστή χωρίς πανοπλία γιατί η πολλή ευαισθησία τον αποδυναμώνει και τον αφήνει εκτεθειμένο στις διαθέσεις του πονηρού! Λογισμοί εξ αριστερών εισχωρούν πιο εύκολα γιατί κάμπτονται οι αντιστάσεις και ο διάβολος βρίσκει χώρο να αλωνίζει αφού πέφτουν οι άμυνες! Ό,τι και να μας πει μας πείθει γιατί η ευαισθησία μάς κάνει μαλακούς, ευκολόπιστους και αγαθούς. Οι αγωνιστές του Χριστού πρέπει να έχουμε θάρρος, γενναίο φρόνημα, αποφασιστικότητα και πυγμή… πνεύμα και όχι συναίσθημα πάντα, και φυσικά πίστη στον Αναστημένο Χριστό! Να αισθανόμαστε, να συναισθανόμαστε, να μην αδιαφορούμε αλλά με διάκριση και με λίγη αναισθησία που κάποιες…
"Αγάπα όλους" Η αγάπη του Γέροντα δεν είχε σύνορα, ήταν απεριόριστη. Επεκτεινόταν σ' όλα τα παιδιά του Θεού, σ' όλους τους ανθρώπους, φίλους και εχθρούς. Μου έλεγε: "Το στεφάνι της αγάπης μας στους φίλους έχει ξένα σώματα (υπολογισμό, ανταπόδοση, ματαιοδοξία, συναισθηματική αδυναμία, εμπαθή συμπάθεια), ενώ το στεφάνι της αγάπης μας στους εχθρούς είναι καθαρό".Μου έλεγε ακόμη: "Η εν Χριστώ αγάπη μας πρέπει να φθάνει παντού, ακόμη και στους χίπηδες στα Μάταλα.Ήθελα πολύ να πάω εκεί, όχι για να τους κάνω κήρυγμα ή να τους κατηγορήσω, αλλά για να ζήσω μαζί τους "χωρίς αμαρτίες" και ν' αφήσω να μιλήσει μόνη της…
Όταν πήρα την απόφαση να οδηγηθώ στο Χριστό και στην Εκκλησία Του ήταν γιατί ένιωθα ότι η ψυχή μου νοσούσε τόσο πολύ που είχα φτάσει στο σημείο μηδέν! Αν δε γινόταν κάτι δραστικό είτε θα τρελαινόμουν είτε θα έκανα ανεπανόρθωτο κακό στον εαυτό μου ή στους άλλους… χρόνια τη σκεφτόμουν αυτή τη στιγμή και αυτή τη λύση, το Χριστό, αλλά όλο με νικούσαν οι κακοί λογισμοί και το ανέβαλλα… ακόμα και την τελευταία στιγμή, ενώ περίμενα να έρθει η σειρά μου να εξομολογηθώ μου ήρθε ο λογισμός ‘ τί δουλειά έχεις εσύ με τους παπάδες; γιατί δεν πας σε έναν…
Η πνευματική ζωή είναι βασική προϋπόθεση για την καλή αποκατάσταση -Γέροντα, η τάδε που σας είπε ότι σκέφτεται τον Μοναχισμό μου είπε ότι ένας συμφοιτητής της την ρώτησε γιατί δεν πάει στον κινηματογράφο και δεν βγαίνει έξω με τα αγόρια. Τί έπρεπε να του απαντήση;-Έπρεπε να του πή: «Τέτοια ερώτηση ούτε ο αδελφός μου μου έκανε ποτέ και μου την κάνεις εσύ;».-Μετά από λίγες μέρες την συνάντησε έξω από την Σχολή της - αυτή δεν τον είχε δει - και την έπιασε από τον ώμο. Εκείνη του είπε μόνον ένα «γειά σου» και μπήκε αμέσως μέσα.-Όχι, δεν έκανε καλά! Σ’…
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ζωή μας μοιάζει με τη θάλασσα… άλλοτε κάλμα, άλλοτε φουρτουνιασμένη, άλλοτε φωτεινή και άλλοτε σκοτεινιασμένη. Πότε ταξιδεύουμε αμέριμνοι απολαμβάνοντας το ταξίδι και πότε γεμάτοι ανησυχία και αγωνία για το αν θα καταφέρουμε να υπερπηδήσουμε τα κύματα που ορμούν με δριμύτητα καταπάνω μας! Κι αν η ζωή μας είναι μια θάλασσα πού αλήθεια μας ταξιδεύει αυτή η θάλασσα; Εμείς οι χριστιανοί γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι ο προορισμός του ταξιδιού μας… η Βασιλεία των Ουρανών! Μα πώς θα καταφέρουμε όμως μέσα από τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες του βίου μας, τους πειρασμούς, τις καταιγίδες και…
Σπουδές και αποκατάσταση -Γέροντα, πολλά παιδιά δυσκολεύονται να προχωρήσουν στις σπουδές τους, όταν δεν έχουν αποφασίσει ποιά ζωή θα ακολουθήσουν. Τους απασχολεί συνέχεια αυτό το θέμα και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο διάβασμα τους.-Εγώ, όταν κάποιος νέος έχη τέτοια προβλήματα, του λέω: «Ξέρεις ότι σήμερα υπάρχουν κάτι μεγάλα ψυγεία; Να βάλης λοιπόν αυτό το θέμα σε ένα τέτοιο ψυγείο, μέχρι να τελειώσης τις σπουδές σου. Δεν σου λέω να πετάξης αυτά που σε απασχολούν, αλλά να τα φύλαξης εκεί, μέχρι να τελείωσης. Αν δεν προσέξης τώρα την μελέτη σου, τις σπουδές σου, οι φίλοι σου θα τακτοποιηθούν, θα ηρεμήσουν, και…