334. Μην προσέχεις αν έχη πράγματι ανάγκη ή όχι όποιος απλώνει το χέρι και σου ζητεί ελεημοσύνη. Η θεία Αγάπη μας δίνει και άλλες δωρεές της, όταν έχουμε ήδη λάβει αρκετές. Συλλογίσου λοιπόν: «Ο Θεός εξακολουθεί να μου δίνη, γιατί να μην εξακολουθώ και εγώ να δίνω στον αδελφό μου; Δεν με ενδιαφέρει αν το αξίζη ή όχι. Μήπως εγώ άξιζα τόση αγάπη από τον Θεό; Ο Θεός με ελεεί όχι γιατί το αξίζω, αλλά γιατί με αγαπά. Τέτοια αγάπη ας έχω στους αδελφούς μου». 335. Βλέπε κάθε τι σ’ αυτόν τον κόσμο σαν μια σκιά που παρέρχεται. Μην προσκολλάς…
Ο ελεήμων πατριάρχης Αν ζητούσε κανείς στην παράδοση της Εκκλησίας μας έναν άγιο που να ενσαρκώνη κατά τον καλύτερο τρόπο τον «ιλαρόν δότην» που « αγαπά ο Θεός», θα σταματούσε σ’ έναν ιεράρχη, που γι’ αυτήν ακριβώς την ιδιότητα ονομάστηκε Ιωάννης ο Ελεήμων (+ 619). Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε χωρίς υπερβολή πως ολόκληρος ο βίος του ήταν μια διαρκής ελεημοσύνη. Ο άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στην Κύπρο. Ήταν πολύ ευκατάστατος. Η αγάπη που του ενέπνεε ο Χριστός για τους συνανθρώπους του, έβρισκε την ευκαιρία να εκδηλωθή πλουσιοπάροχα. Και όσο μοίραζε στους φτωχούς, τόσο ο Θεός τού έδινε περισσότερα αγαθά. Τα καλά…
“Μετανοείτε, διότι πλησίασε η βασιλεία των Ουρανών”                                                                          (Ματθ. δ΄17) “Ιδού, λοιπόν, δείξαμε πέντε οδούς μετανοίας, πρώτη την καταδίκη των αμαρτημάτων μας, δεύτερη την συγχώρηση των αμαρτιών του πλησίον, τρίτη εκείνη που προέρχεται από την προσευχή, τέταρτη εκείνη που προέρχεται από την ελεημοσύνη και πέμπτη την προερχόμενη από την ταπεινοφροσύνη. Μη βραδύνεις, λοιπόν, αλλά να βαδίζεις κάθε ημέρα όλες αυτές τις οδούς”. (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Προς…
311. Ας προτιμάμε να μας μαλώνουν οι άλλοι, δικαίως ή αδίκως, ως αμαρτωλούς εδώ κάτω, παρά να καταδικασθούμε κατά την Ημέρα της Κρίσεως ενώπιον όλου του κόσμου, ενώπιον των Αγγέλων και των ανθρώπων. ‘Ω, Κύριε, τι τρομερό κατάντημα θα ήταν εκείνο! 312. Γιατί, μετά από κάθε εξ ημέρες, έρχεται μία ημέρα αναπαύσεως; Για να μην ξεχνάμε, ότι μετά τους κόπους της παρούσης ζωής θα έλθη η ανέσπερος ημέρα της αναπαύσεως. Κατά το γραφικό: «Ἄρα ἀπολείπεται σαββατισμὸς τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ» (Εβρ. δ’ 9). Η Κυριακή λοιπόν συμβολίζει την ημέρα της κοινής αναστάσεως, οπότε περιμένει ατελεύτητος ανάπαυσις όσους εργάσθηκαν εδώ κάτω…
"Να ζυγίζουμε καλά το καλό που θα κάνουμε" Έλεγε ο π. Πορφύριος ότι πολλοί άνθρωποι, πολλές φορές, θέλουν να κάνουν το καλό, αλλά από την ενέργειά τους αντί να γίνει καλό, βγαίνει κακό. Πρέπει, έλεγε, να ζυγίζουμε τα πράγματα και μία και δύο και δέκα φορές και να βεβαιωνόμαστε ότι η πράξη κι η ενέργειά μας δεν πρόκειται να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Κι αν αμφιβάλλουμε ότι η ενέργειά μας δεν θα φέρει το καλό, θα πρέπει να συμβουλευθούμε ανθρώπους έμπειρους επί του θέματος κι ακόμη να πάρουμε και την ευλογία του πνευματικού μας, όπως κάνουν και οι μοναχοί στα Μοναστήρια,…
Τι θα πει να είσαι άνθρωπος της Εκκλησίας; Να τι θα πει, με απλά λόγια: Βλέπεις έναν φτωχό που ζητάει ελεημοσύνη; Αναγνώρισε σ’ αυτόν τον αδελφό σου και ελέησέ τον, αντικρίζοντας στο πρόσωπό του τον ίδιο τον Χριστό. Σε επισκέπτεται ένας άνθρωπος γνωστός ή και άγνωστος; Δέξου τον όπως θα δεχόσουνα τον Κύριο, αν σου χτυπούσε την πόρτα. Αγκάλιασέ τον με την αγάπη σου, φιλοξένησέ τον με χαρά και συζήτησε μαζί του πνευματικά θέματα. Βλέπεις έναν κληρικό; Αναγνώρισέ τον ως ποιμένα των λογικών προβάτων του Χριστού, που έργο του είναι να αναγεννά πνευματικά και να καθοδηγεί τους ανθρώπους προς την…
Από τη μια έχουμε μια μάνα που σηκώνεται το πρωί και δεν έχει γάλα να δώσει στα παιδιά της, έναν εργαζόμενο που ξυπνάει αχάραγα για να πάει στην οικοδομή για ένα μεροκάματο έχοντας στο πορτοφόλι του μόλις λίγα κέρματα, ένα παιδί που στο διάλειμμα του σχολείου δεν έχει κολατσιό να φάει γιατί οι γονείς του είναι άνεργοι και πόσες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις! Και από την άλλη έχουμε ανθρώπους να ξοδεύουν αλόγιστα για ακριβά εδέσματα και ποτά, να ζουν πλουσιοπάροχα, να καταναλώνουν χωρίς μέτρο και αιδώ, το ψυγείο τους να κοντεύει να ξεχειλίσει και το στομάχι τους να πάθει έλκος από…
Είναι πολλοί οι άνθρωποι δυστυχώς που υποφέρουν επειδή αρνούνται εγωιστικά να ζητήσουν βοήθεια από τους άλλους. Η αξιοπρέπειά τους λένε δεν τους επιτρέπει να απλώσουν το χέρι στο συνάνθρωπο και να ζητήσουν έλεος. Έτσι καταδικάζουν τον εαυτό τους αλλά μερικές φορές και τα παιδιά τους σε στέρηση ακόμα και των βασικών για να μην πληγεί η υπερηφάνεια τους. Δεν είμαστε η δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Είμαστε δημιουργήματα του Θεού με ανεκτίμητη αξία και με αυτή τη ματιά πρέπει να αντιμετωπίζουμε ό ,τι μας συμβαίνει. Ας μην λυπόμαστε τους εαυτούς μας στις δυσκολίες. Καμία θλίψη δεν μπορεί να είναι…
Οι σχέσεις με τους συγγενείς και τους φίλους -Γέροντα, κάποια κυρία ρώτησε τί να κάνη με δυο ξαδέλφες της που ζουν για χρόνια παρασιτικά εις βάρος της.-Τί θέλει; να κάνουμε τώρα καινούργιο Ευαγγέλιο; Από αυτήν ζητάει ο Θεός να τις βοηθάη και Εκείνος θα κάνη ό,τι συμφέρει στην ψυχή τους.-Γέροντα, όταν ανάμεσα σε συγγενείς δημιουργηθή μια παρεξήγηση, πρέπει να τους πη κανείς κάτι, για να τους βοηθήση;-Ναί, πρέπει να πη κάτι με τρόπο, γιατί, αν σιωπήση, ίσως κάνη κακό. Αν τον παρεξηγήσουν, να πάη ξανά και να τους πή: «να με συγχωρήσετε που σας στενοχώρησα», και στο εξής να τους…
(διηγείται ο άγιος Ιερώνυμος). Τώρα τελευταία είδα στην βασιλική του αγίου Πέτρου μια από τις πιο ευγενείς κυρίες της Ρώμης – δεν λέγω το όνομα της, για να μη νομίσεις πως θέλω να την γελοιοποιήσω. Μπροστά επήγαιναν μερικοί ευνούχοι. Και αυτή από πίσω μοίραζε με τα ίδια της τα χέρια – γιατί αυτό θεωρείται «πιο θρησκευτικό»- μερικά ψιλονομίσματα στους φτωχούς! Και να ξαφνικά – εύκολα το καταλαβαίνει κανείς, γιατί είναι τόσο συνηθισμένο- μια γριούλα φορτωμένη χρόνια και ξεροκόμματα μπαίνει πάλι στην σειρά να πάρει και άλλη δεκαρούλα! Μα όταν ήλθε η σειρά της, αντί για δεκάρα, της κοπάνησε μια καρπαζιά!…