Ερώτηση.  Όταν μιλώ σε κάποιον για τον βίο των πατέρων και για τις απαντήσεις αυτών, μεγαλοφρονεί η καρδιά μου. Πες μου λοιπόν, πώς θα μιλήσω με ταπεινοφροσύνη; και σε ποιόν πρέπει να τα λέγω αυτά, και με ποιό σκοπό;Απόκριση: Όταν μιλάς για τον βίο των πατέρων και για τις απαντήσεις αυτών, οφείλεις να κατακρίνεις τον εαυτό σου λέγοντας: Αλλοίμονο σε μένα, πώς αναφέρω τις αρετές των πατέρων και τίποτε δεν απόκτησα από αυτές, ούτε έφθασα σε προκοπή. Και κάθομαι και διηγούμαι σε άλλους για να ωφεληθούν, μήπως κάποτε πραγματοποιηθεί σε μένα εκείνο που λέχθηκε από τον Απόστολο "εσύ που διδάσκεις άλλον,…
688.Ερώτηση.Αν μου εμπιστευθεί κάποιος κάτι δίνοντας εντολή να μη το πώ σε κανέναν, και κάποιος άλλος με ορκίζει να του το πώ, τι να κάνω; Διότι, αν το πώ, θα λυπήσω εκείνον που μου το εμπιστεύθηκε, αν δεν το πώ, θα λυπήσω αυτόν που με ερώτησε, και πάλι φοβάμαι τον όρκο.ΑπόκρισηΑυτός που σε ορκίζει, αυτός θα βαστάξει την αμαρτία. Δεν πρέπει λοιπόν με την πρόφαση του όρκου να φανερώσεις το μυστικό του αδελφού. Πες του: ‘Αν εσύ μου έλεγες ένα λόγο, θα ευχαριστιόσουν να τον αποκαλύψω σε άλλον; Αν λοιπόν εσύ δεν θα ευχαριστιόσουν, ούτε να με ερωτήσεις για να…
633.Ερώτηση. Εάν όμως καταλάβω ότι αφαίρεσε κάτι απ’ αυτά, τι οφείλω να κάνω, να τον ελέγξω και να τα πάρω πίσω ή όχι;Απόκριση: Αν διαπιστώσεις με βεβαιότητα, ότι αφαίρεσε κάτι, εξέτασε, αν δέχεται ο λογισμός του να ελεγχθεί, και τότε πες του το πράγμα με πραότητα και νουθεσία που είναι σύμφωνη με τον Θεό, παίρνοντας πίσω από αυτόν τα αφαιρεθέντα. Αν όμως δεν δέχεται τον έλεγχο, μη βλάψεις τη συνείδηση του, μήπως από ντροπή φθάσει σε κάτι χειρότερο, αλλ’ άφησε τον να έχει ό,τι πήρε. Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα αν τα πήρε επειδή τα χρειαζόταν, και γνωρίζει πώς να κρίνει τη συμπεριφορά…
548 :Κάποιος ξένος αδελφός, επειδή ασθένησε ήλθε στο κοινόβιο για να θεραπευθεί και δόθηκε στο κελλί κάποιου αδελφού και ο αδελφός δυσαρεστήθηκε. Όταν το έμαθε ο Γέροντας του δήλωσε αυτά.Απόκριση: Ερεύνησε τον λογισμό σου, αδελφέ, και μάθε, εάν ήταν ο σαρκικός σου αδελφός, δεν θα τον δεχόσουν πάνω από τα βλέφαρα σου; Δες λοιπόν, τα σαρκικά εργάζονται μαζί σου, διότι δέχθηκες τον πνευματικό σου αδελφό, και όλοι είμαστε ένα στο όνομα του Χρίστου. Πρόσεχε λοιπόν τον εαυτό σου, αδελφέ, με φόβο Θεού. Όταν τα άκουσε αυτά ο αδελφός κυριεύθηκε από μεγάλη κατάνυξη, και ωφελημένος δήλωσε στον Γέροντα, λέγοντας ‘Συγχώρεσε με,…
-    Γέροντα, υπάρχει, περίπτωση να μη με ακούει ο Θεός, όταν Του ζητάω να με βοηθήσει να απαλλαγώ από ένα πάθος;-    Τί, Βάαλ είναι ο δικός μας ο Θεός; Ο Θεός ακούει και μας βοηθάει. Ίσως να μη νιώθεις την βοήθειά Του· αιτία όμως δεν είναι ο Θεός, αλλά εσύ η ίδια που διώχνεις την βοήθειά Του με την υπερηφάνεια.Αν δεν υπάρχει κίνδυνος να το πάρουμε επάνω μας και να υπερηφανευθούμε, είναι αδύνατο να μη βοηθήσει ο Θεός. Ο Καλός Θεός θέλει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, αλλά, αν έχουμε υπερηφάνεια ή προδιάθεση υπερηφανείας, δεν μας βοηθάει να απαλλαγούμε,…
489.Κάποτε κάποιος γέροντας από τους πατέρες κατοίκησε σε κοινόβιο, στο οποίο ήταν οι άγιοι γέροντες• και όταν ερωτούσε εκείνος που τον υπηρετούσε, ‘τί θέλεις να σου κάνω να φάγεις’, του έλεγε με οργή, ‘αν θέλεις κάνε κάτι’• και στενοχωριόταν ο αδελφός, επειδή δεν ήξερε τι να κάνει. Και ερωτήθηκε ο ίδιος μεγάλος Γέροντας, αν άραγε κάνει καλά να λέγει έτσι ή όχι.Και αποκρίθηκε: Σε μένα δεν είναι δυνατό να κατακρίνω κάποιον• διότι ο καθένας βαστάζει το δικό του φορτίο. Αλλά, όπως μου φαίνεται, αυτή η απόκριση παρέχει θλίψη στον πλησίον, ακόμα και αν το κάνει αυτό προς άσκηση. Πρέπει λοιπόν…
Ο Αββάς Ζήνων και ο νηστευτήςΣε μια κωμόπολι ζούσε κάποιος που τόσο πολύ νήστευε, ώστε όλοι να τον διαφημίζουν σαν μεγάλο νηστευτή. Η φήμη του έφθασε και στον αββά Ζήνωνα. Τότε ο αββάς τον κάλεσε κοντά του. Eκείνος ήρθε. Χαιρετήθηκαν και κάθησαν. Ο αββάς άρχισε το εργόχειρό του και η ώρα περνούσε σε απόλυτη σιωπή. Ο νηστευτής, μη μπορώντας να μιλήση, άρχισε να στενοχωρήται και ν’ αδημονή. Στο τέλος δεν άντεξε και είπε; - Ευχήσου για μένα, αββά, γιατί θέλω να φύγω.-Γιατί; τον ρώτησε εκείνος.-Νιώθω σφίξιμο στην καρδιά μου και δεν ξέρω τι συμβαίνει. Όταν ήμουν στον κόσμο νήστευα μέχρι…
    Είχα μάθει από πολύ μικρός ότι οι διαφωνίες στη ζωή λύνονται με τις φωνές, τους τσακωμούς και τη σωματική βία! Ήταν μεγάλη μου ευχαρίστηση όταν κατατρόπωνα τους ‘εχθρούς’ μου γιατί φώναζα περισσότερο ή γιατί ήμουν ο πιο έξυπνος. Κι έτσι κέρδιζα το δίκιο μου! Έχανα όμως τους ανθρώπους μου, ανθρώπους που τους απογοήτευα! Και ύστερα έμενα μόνος μου και θλιμμένος. Ακόμα και μέσα στην Εκκλησία, όταν γνώρισα το Χριστό και πάλι δε θυμάμαι μια φορά στην εξομολόγηση να μην έχω αναφέρει το θυμό μου και τις συγκρούσεις με ανθρώπους που αγαπώ! Υπήρχαν όμως δύο διαφορές… ότι τα ξεσπάσματα…
217-     ΚΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΠΑΥΘΗ. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Θεός εργάσθηκε έξη μέρες και την έβδομη αναπαύθηκε. «Και κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού» (Γεν.22). Ο Θεός βέβαια δεν έχει ανάγκη αναπαύσεως, αλλά θέλει να μας διδάξη ότι και ο άνθρωπος έπειτα από την εργασία οφείλει να αναπαύεται. Η ανάπαυσις για το σώμα είναι νόμος της φύσεως. Το σώμα έχει ανάγκη αναπαύσεως, όπως το ρολόι θέλει κούρδισμα, το αυτοκίνητο βενζίνη, η ατμομηχανή κάρβουνο. 230-     ΠΟΛΛΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ. Σε μια Βουλή, μετά τη συζήτησι δημιουργήθηκε ένα αληθινό πανδαιμόνιο. Όλοι φώναζαν, όλοι ήθελαν να μιλήσουν κι’ ο…
Ένας από τους υπευθύνους της θρησκευτικής εφημερίδος «Ορθόδοξος Τύπος» αναφέρει:—Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος απέφευγε επιμελώς κάθε έπαινο, επίδειξι ή προβολή, μπορώ να πω μετά μανίας.Και συνεχίζει:—Το 1985 έγινε στην Κεχαριτωμένη η κουρά τριών δοκίμων μοναχών, ενός Εφέτου, ενός Ηλεκτρολόγου-Μηχανολόγου του Ε. Μ.Π. και ενός αποφοίτου του Ανώτερου Φροντιστηρίου της Ριζαρείου Σχολής. Θελήσαμε να γράψουμε στην εφημερίδα κάτι πάνω στο γεγονός αυτό. Φυσικό ήταν να αναφερθή και το όνομα του π. Επιφανίου. Ο «Ορθόδοξος Τύπος» κυκλοφορεί κάθε Παρασκευή, αλλά αρχίζει να τυπώνεται από την Τετάρτη. Ο εργαζόμενος στο τυπογραφείο της εφημερίδος μας Ι.Α. πήγε την Τετάρτη εκείνη να εξομολογηθή στον π.…