Δώσε στον νου σου, λένε οι Πατέρες, σαν εργασία την αδιάλειπτο προσευχή και ουδέποτε ο νους θα στερηθεί του θείου φωτός. Η ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει αυτή τη μέθοδο της προσευχής. Η μονολόγιστος νοερά προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» είναι απλή μεν στην ακοή, αλλά στην εφαρμογή είναι δύσκολη και θέλει αγώνα, όμως παράγει πολλούς πνευματικούς καρπούς. Επαναλαμβανόμενο το όνομα του Χριστού μέσα στον νου του ανθρώπου τον εξαγιάζει και του δίνει πνευματική εργασία, ώστε να εκδιώκονται οι ακάθαρτοι και πονηροί λογισμοί. Η προσευχή ήταν η κύρια εργασία του νου του ανθρώπου μέσα στον Παράδεισο. (Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)
Στέρηση της ελευθερίας, υποκρισία και εγωισμός: μόνιμα χαρακτηριστικά της κοσμικής ζωής (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος) "Άλλο ένα πράγμα που παρατηρώ", γράφεις, "είναι το πώς τρέχουν όλοι με κομμένη ανάσα πέρα-δώθε, κυνηγώντας, θαρρείς, κάτι που ποτέ δεν καταφέρνουν να πιάσουν. Τι φασαρία, τι αναβρασμός, τι πήγαιν’ έλα είν’ εκείνο που βλέπω, όποτε περνάω από πολυσύχναστο δρόμο; Διαπιστώνω, όμως, ότι το ίδιο συμβαίνει και στα σπίτια, ίσως και μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Τα ‘χω χαμένα! Μπορεί κανείς, αλήθεια, να ζει μ’ αυτόν τον τρόπο;… Παρατηρώ, επίσης, το πώς καταναγκάζουν και καταπιέζουν ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν έχει τη δική του…
664. Αν ζητής από τον Κύριο να σου φωτίση τον νου και να σου ζεστάνη την καρδιά, όταν πρόκειται να γράψης ένα κήρυγμα ή κάτι άλλο εποικοδομητικό και ο Κύριος δεν φαίνεται να σε ακούη και παραμένεις σε σκοτάδι και ψυχρότητα, μην ταραχθής και μη γογγύσης. Ο Θεός δεν αδιαφορεί στο αίτημά σου. Θέλει μόνο να δοκιμάση την υπομονή σου, την πίστι σου, την ελπίδα σου, την αφοσίωσί σου. Θυμήσου ότι του είναι πολύ εύκολο να σε φωτίση μέσα σε μια στιγμή και να σε ικανώση να γράψης ένα θαυμάσιο κείμενο, γεμάτο ιερό οίστρο και υψηλούς λογισμούς. 665. Ο Διάβολος…
635. Δοξάζεις τον Θεό με τα λόγια σου, αλλά δεν τον δοξάζεις με τα έργα σου. Δόξαζέ τον προ παντός με τα έργα σoυ, ασκώντας έμπρακτα τις διάφορες αρετές. Μην αμφιβάλλεις σε καμμία αλήθεια του Ευαγγελίου: «Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;» (Ματθ. ιδ’ 31). ΄Ω, πόσο αδικαιολόγητος και αξιοκατάκριτος είναι όποιος αμφιβάλλει μπροστά στο Ευαγγέλιο του Χριστού! 636. «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ» (Ιω. στ’ 56). Όπως το βρέφος, στην αγκάλη της μητέρας του, ζη εξ ολοκλήρου χάρις σ'αυτή με το θήλασμα, έτσι και οι χριστιανοί. Κοινωνώντας το Σώμα και…
631. Αν κάποιος σε επήνεσε ειλικρινά σε άλλους και αυτοί σου μεταφέρουν τον έπαινό του, μην τον θεωρήσης ως οφειλομένη τιμή στο πρόσωπό σου. Κατάγραψέ τον στο ενεργητικό του ανθρώπου που μίλησε καλά για σένα. Και προσευχήσου στον Θεό να τον ενισχύση στην αγαθότητα της καρδιάς του και σε κάθε αρετή. Και, όσο για τον εαυτό σου, αναγνώρισε με ταπεινωσύνη ότι είσαι ο πρώτος των αμαρτωλών, πράγμα που νοιώθεις και ξέρεις ότι είναι αληθινό, έχοντας υπ’ όψι σου πόσες φορές έχεις παραβή το άγιο θέλημα του Κυρίου. 632. Στους μαθητάς μου: Είστε τα τέκνα μου, γιατί σας γέννησα μες από…
ΑΝ ο χριστιανός, έλεγε ο Αββάς Αγάθων, έφερνε κάθε στιγμή στον νού του την κρίση που ακολουθεί τον θανατο, δεν θ’ αμάρτανε με τόση ευκολία. Ένας Ερημίτης, που ασκήτευε στην έρημο του Ιορδάνου, είχε χρόνια πολλά να πειραχτεί από τον διάβολο. Αυτό του είχε δώσει θάρρος κι έλεγε συχνά πώς ο εχθρός δεν τολμούσε να πειράξει τους αγωνιστες, πηγαινε μόνο στους αμελεις και οκνηρούς. Κάποτε παρουσιάστηκε μπροστά του ο διάβολος και του παραπονέθηκε: -Τί σου εχω κάνει, Αββά, και μ’ εξευτελίζεις έτσι; Μήπως ποτέ σε πείραξα; -Φύγε από δω, πονηρό πνευμα, φώναξε άφοβα ο Ερημίτης, και σήκωσε το ραβδί του να…
Εσωτερικότο κακόΜπορεί κανείς και χωρίς να κάνη τίποτε, να είναι πονηρός, όπως όταν έχη φθόνο, απιστία, πονηρία, όταν χαίρεται για τη δυστυχία του άλλου, όταν δεν είναι φιλάνθρωπος, όταν έχη διεστραμμένες ιδέες. Όλα αυτά είναι εσωτερικά. Εξαρτώνται απ’ την καρδιά.Ε.Π.Ε. 22,438«Έτι εν σοι λείπει»ένα ελάττωμαΌταν δεν εφαρμόζουμε το θέλημα του Θεού, βρισκόμαστε στην παγίδα του διαβόλου. Κινδυνεύουμε όχι απλώς από τη ζωή μας όλη, αλλά πολλές φορές εξ’ αιτίας ενός ελαττώματος.Ε.Π.Ε. 23,572Έτι και έτικαι στη μετάνοιαΑλλοίμονό μου! Ακούσα την προτροπή σου, αλλά δεν την τήρησα. Πώς να μπω στην Εκκλησία; Πώς πάλι να ακούσω το λόγο σου; Μα, ακριβώς γι’…
596. Ο Θεός είναι Αγάπη. Αν αγαπάς τον Θεό, είσαι κατοικητήριο του Θεού, ζης εν Θεώ (Α’ Ιω. δ’ 16). Ο Διάβολος είναι Κακία. Μόλις αισθανθής κακία απέναντι του πλησίον σου, ο Διάβολος ήδη πατεί το έδαφος της καρδιάς σου, πάει να σε κυριεύση. Να αγαπάς λοιπόν αδιάκοπα τον Θεό και τον πλησίον σου. Μην αφήνεις την κακία να εισχωρήση στην καρδιά σου, έστω και για μία στιγμή. Είναι ο ίδιος ο Διάβολος. 597. Να φοβάσαι την κακία σαν φωτιά. Μη τη δέχεσαι στην καρδιά σου, όποια και αν είναι τα προσχήματά της. Η κακία είναι πάντοτε του Σατανά, θυγατέρα…
Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΣΑΝ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ «έτεκεν υιόν άρρενα, ος μέλλει ποιμένειν πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά. και ηρπάσθη το τέκνον αυτής προς τον Θεόν και προς τον θρόνον αυτού» (στ. 5) . Ο διάβολος κατώρθωσε να πείση τους ανθρώπους να κηρύξουν τον Χριστό ανεπιθύμητο. Αλλά τον Υιό της Παρθένου που απεδοκίμασε η γη (Σταυρικός θάνατος) τον άρπαξαν οι ουρανοί (Ανάληψις). Διότι ο Θεός δεν θ’ άφινε τον Υιό του να γίνη λεία του δράκοντος. Τη φάσι όμως αυτής της αποδοκιμασίας του Ιησού ακολουθεί εντυπωσιακή ήττα και δεύτερη πτώσις του διαβόλου (βλ. στ. 7 - 12). Πρόκειται…
Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΣΑΝ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ εν γαστρί έχουσα έκραξεν ωδίνουσα και βασανιζομένη του τεκείν» (στ. 2). Η αγωνία και η οδύνη της Θεοτόκου συμβολίζουν εδώ την αγωνιώδη προσπάθεια της Εκκλησίας για την αναγέννησι και μεταμόρφωσι των ανθρώπων, (πρβλ. «Τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθή Χριστός εν υμίν!» Γαλ. δ' 19) . Η αναπλαστική λειτουργία της Εκκλησίας απαιτεί κόπους, μόχθους και ωδίνες πνευματικές. Η Θεοτόκος εγέννησε τον Χριστό «άνευ πόνων». Η Εκκλησία όμως αναγεννά τους πιστούς με πολλές ωδίνες και πολλά δάκρυα... «ο δράκων έστηκεν ενώπιον της γυναικός της μελλούσης τεκείν, ίνα, όταν τέκη, το τέκνον αυτής…