[…] Αλλά τι να πούμε και για τον προερχόμενον από την έρημον Ιωάννη, το παράδοξο αυτό και πολυπόθητο για τους Ισραηλίτες θέαμα, τον άγγελο του Θεού, ο οποίος χειροτονήθηκε απόστολος πριν τους Αποστόλους; Όμως ένας τόσο μεγάλος Βασιλιάς τέτοιο στρατιώτη έπρεπε να έχει, αυτόν τον τόσο μεγάλο Προφήτη, ο μέγιστος Αρχιερεύς. Και ας κατανοήσουμε ποιο και πόσο μεγάλο μυστήριο έχουμε ενώπιον μας: επειδή ήταν ανάρμοστο, ενώ παρευρίσκεται ο νυμφαγωγός, να απουσιάζει ο νυμφίος, και ενώ η φωνή αναβοά, να μην ακούεται ο Λόγος, τι γίνεται, πώς τα οικονόμησε ο Θεός; Συστέλλεται κάπως στην αφάνεια ο Ιωάννης από τη βρεφική ακόμη…
9. Έχουμε βαπτιστεί εν Χριστώ τω Κυρίω ημών. Είμαστε χριστιανοί μόνο στους τύπους· δεν είμαστε όπως θα μας ήθελε ο Θεός. Τίποτα καλό δεν υπάρχει μέσα μας…. δεν μπορεί να υπάρχει, αφού έχουμε αρνητικούς λογισμούς και οργιζόμαστε, περιφρονώντας τον πλησίον μας. Διαβάζουμε βιβλία, αλλά δεν κατανοούμε. Ποιος από τους φιλοσόφους και τους επιστήμονες θα μπορούσε να πει για τον εαυτό του, «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάνν. 14,6); Ούτε ένας. Ούτε ένας τους δε θα μπορούσε να πει «Εγώ ειμί ο άρτος της ζωής» (Ιωαν. 6,47). Οι άνθρωποι είναι πολύ στενόμυαλοι. Πολύ λίγοι καταλαβαίνουν. Βρίσκονται πλησιέστερα…