ΈΝΑΣ νέος καλόγερος είχε αφήσει στον κόσμο πολύ φτωχή την μητέρα του. Κάποτε έπεσε πείνα σ’ εκείνα τα μέρη κι ο καλόγερος, ανήσυχος για την μητέρα του, έβαλε στο ταγάρι του λίγα ψωμιά και ξεκίνησε να της τα πάει στο χωριό. Στον δρόμο άκουσε φωνή να του λέει:   - Εσύ έχεις την φροντίδα της γυναίκας ή εγώ;   Ο ευλαβής νέος κατάλαβε το σφάλμα του. Έπεσε στα γόνατα και ζήτησε από τον Θεό να τον συγχωρέσει.   - Κύριε, έλεγε με δάκρυα, Εσύ έχεις πάντοτε φροντίδα για τα πλάσματά Σου.   Ύστερα γύρισε στο κελλί του ήσυχος. Μετά από…

ΈΝΑΣ ΝΕΟΣ μοναχός κυριεύτηκε γρήγορα από την επιθυμία να δει τους γονείς του. Ζήτησε άδεια από τον Γέροντά του να πάει για μερικές ημέρες στην πατρίδα του. Εκείνος, βλέποντας την αδυναμία του υποτακτικού του, αναστέναξε βαθιά και του είπε: -Εγώ σ’ αφήνω να πας, παιδί μου, αλλά βάλε καλά στο νου σου αυτό που θα σου πώ: Όταν ξεκινούσες από την πατρίδα σου για δω, είχες μαζί σου συνοδοιπόρο τον Θεό. Ξεκινώντας από δώ για την πατρίδα σου, θα είσαι τελείως μόνος.       Σ’ ΑΛΛΟΝ αρχάριο αδελφό, που πρόθυμα ξεκινούσε για την πόλη, ο ίδιος Γέροντας έλεγε: -…

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ υποτακτικός, βλέποντας τον Γέροντά του να απομακρύνεται συχνά στην πιο βαθιά έρημο, τον ρωτούσε με απορία: —Γιατί, Αββά, αποφεύγεις τους ανθρώπους; Δεν θα έχεις τάχα πιο πολλή άξια όταν αντικρίζοντας το κακό το αποστρέφεσαι; —Άκουσε, παιδί μου, του εξήγησε ο αγαθός Γέροντας: Ώσπου να φτάσει ο άνθρωπος στα μέτρα του Μωυσή, να γίνει Θεοπτης, δεν έχει όφελος από την συναναστροφή του με τον κόσμο. Εγώ ο δυστυχής απόγονος του Αδάμ παθαίνω συχνά ό,τι έπαθε ο πατέρας μου. Μολις αντικρίσω της παρακοής μου τον καρπό, αμέσως τον επιθυμώ, τον δοκιμάζω και πεθαίνω. Στην έρημο δεν βρίσκονται εύκολα τα υλικά…