568. Κατά την προσευχή, ας θυμόμαστε ότι είμαστε μέλη ο ένας του άλλου και ότι, άρα, πρέπει να προσευχώμαστε για όλους, όπως μας το διδάσκει η Κυριακή Προσευχή, το «Πάτερ ημών…», συντεταγμένη στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Οι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι είναι πρότυπά μας σ’ αυτό. Αν η προσευχή δεν είναι για τον εαυτό μας μόνον αλλά και για τους άλλους, τότε και οι Άγιοι Άγγελοι θα δέωνται για μας, σαν μέλη της Εκκλησίας, τους ενός Σώματος του Χριστού. «Εν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ζ’ 2). 569. «Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω» (Αποκ. γ’ 20).…

«Τον οποίο, παρ’ όλο που δεν τον είδατε τον αγαπάτε, και τον οποίο, αν και δεν τον βλέπετε τώρα, όμως πιστεύετε σ’ αυτόν, κι έτσι αγάλλεστε με αισθήματα ανέκφραστης και ένδοξης χαράς» (Α’ Πέτρ. 1:8). «… γιατί στήριξε το θάρρος του στον αόρατο Θεό σαν να τον έβλεπε» (Εβρ. 11:27). Μια νεαρή ιεραπόστολος που υπηρετούσε με πιστότητα το Θεό κάτω από πολύ δύσκολες περιστάσεις, αρρώστησε ξαφνικά και ήταν ετοιμοθάνατη. Λίγο πριν πεθάνει, ένας από τους επισκέπτες της στο νοσοκομείο τη ρώτησε ποιο ήταν το μυστικό που της έδινε τη δύναμη να εργάζεται με τόση χαρά κάτω από τόσο δύσκολες συνθήκες.…

564. Η υπακοή των τέκνων της στην Εκκλησία αρχίζει με την τέλεια εμπιστοσύνη στη λατρεία της και τελειώνει με την πλήρη εφαρμογή των εντολών της. 565. Τα πνευματικά μας μάτια βλέπουν καθαρά: ο Κύριος μας κρατεί στην υπακοή του με τη φωνή της συνειδήσεώς μας. 566. Ο άνθρωπος είναι η εικών του Θεού, ζώσα εικών του ζώντος Θεού. Στην ψυχή του ανθρώπου, ιδίως όταν είναι πιστή και ενάρετος, ανακλάται το φως του Θεού, το φως της θείας τελειότητος. «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμί» (Α’ Πέτρ. α' 16, Λευϊτ. ιθ’ 2). 567. Η ψυχή του πρώτου ανθρώπου προήλθε από τον…