214.«γέγονε παράδοξος ώσπερ η κύησις ούτω και η θεία και σεπτή σου μετάστασις»   Κατά την παράδοσι και τη διδασκαλία πολλών εκκλησιαστικών συγγραφέων, δύο θαυμαστά και παράδοξα γεγονότα ακολούθησαν την Κοίμησι της Θεοτόκου. Πρώτον, ότι το σώμα της Θεοτόκου δεν γνώρισε τη φθορά του Τάφου και δεύτερον, ότι την τρίτη μέρα μετά τον χωρισμό του από το πνεύμα, το πανάχραντο σώμα της Θεομήτορος «μετέστη», μεταβλήθηκε και μεταφέρθηκε στον ουρανό, αφού ενώθηκε με την ψυχή της Θεοτόκου. «Ήταν ανάγκη η παναγία εκείνη ψυχή να χωρισθή από το υπεράγιο εκείνο σώμα... Και το σώμα, αφού έμεινε για λίγο στη γη, αναχώρησε κι’…

213.«εν τη Κοιμήσει σου νέκρωσις άφθορος»   Τον θάνατο της Θεοτόκου η Εκκλησία ωνόμασε «κοίμησι». Είναι ο πρώτος θάνατος που ωνομάσθηκε έτσι. Διότι, η Εκκλησία, στο πρόσωπο της Θεοτόκου είδε να εφαρμόζεται απόλυτα, ο λόγος του Κυρίου για τον θάνατο σαν ύπνο (Ιω. ια' 11). Το ότι ο θάνατος της Θεοτόκου ήταν «κοίμησις» και ύπνος το απέδειξε πρώτα η ίδια, με τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε τον θάνατο. Διότι, όπως είδαμε προηγουμένως, η Παναγία εν όψει του θανάτου, έκανε  ό,τι κάνει συνήθως ο άνθρωπος για να κοιμηθή. Εκείνο όμως που μαρτυρεί κυρίως ότι ο θάνατος της Παναγίας ήταν απλή…

212.«Γεσθημανή τω χωρίω»   Όταν η Θεοτόκος παρέδωσε το πνεύμα της, οι Απόστολοι εκήδευσαν το θεοδόχο σώμα της με πολλή ευλάβεια, μεγάλη λαμπαδοφορία και επιταφίους ύμνους. Κατά τη διάρκεια της κηδείας συνέβη, και το εξής επεισόδιο. Ένας Ιουδαίος, από φθόνο ωδηγημένος, άπλωσε με αυθάδεια τα δύο χέρια πάνω στην άγια σωρό, με σκοπό να ρίξη κάτω και να βεβηλώση το πανάχραντο σκήνος της Θεοτόκου. Χωρίς όμως να καταλάβη κανείς πώς, τα χέρια του κόπηκαν με μας κι έπεσαν κάτω... Τούτο έκανε τον άπιστο να πιστεύση και να θεραπευθή. Όταν έφθασαν στο χωριό που λέγεται Γεθσημανή, λίγο έξω από τα Ιεροσόλυμα,…