186.«Επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» (Πραξ. β' 4).   Στο «άπαντες» συμπεριλαμβάνεται και η Θεομήτωρ, η οποία ήταν το κεντρικό πρόσωπο της πρώτης εκκλησιαστικής κοινότητος. Η Θεοτόκος έλαβε το Άγιον Πνεύμα, κατά την Πεντηκοστή, ακριβώς όπως και οι Άγιοι Απόστολοι του Χριστού. Κατά τον Ευαγγελισμό, το Άγιο Πνεύμα την εκαθάρισε από το προπατορικό αμάρτημα και επραγματοποίησε τη σύλληψι του Ιησού. Κατά την Πεντηκοστή, το Άγιο Πνεύμα της εξασφαλίζει τον προσωπικό της αγιασμό. Με την διπλή αυτή πλήρωσί της από το Άγιο Πνεύμα, η Θεοτόκος θα βιώση, μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, το μυστήριο του Χριστού και θα φθάση στις ύψιστες βαθμίδες…
185.«ήσαν προσκαρτερούντες... σύν γυναιξί και Μαρία τη μητρί του Ιησού» (Πραξ. α΄ 14).   Η Θεοτόκος, μετά την Ανάστασι και Ανάληψι του Κυρίου Ιησού παρέμεινε μέσα στους κόλπους της εκκλησιαστικής κοινότητος και διότι η Θεοτόκος ήταν η πρώτη «πιστεύσασα», αλλά και διότι αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του Υιού της. Το «ιδού η μήτηρ σου» (Ίω. ιθ' 27) που ο Εσταυρωμένος είπε στον ηγαπημένον μαθητήν, τον Ιωάννην, απευθυνόταν σ’ ολόκληρο τον κύκλο των πρώτων Μαθητών, σ’ ολόκληρη την Εκκλησία. Έτσι η Θεομήτωρ έγινε πια και μητέρα της πρώτης εκείνης Εκκλησίας. Τη θέσι της Θεοτόκου μέσα στην Εκκλησία την καθώρισε ο…
184. «την ωραιότητα της Παρθενίας σου»   Η Αειπαρθενία της Θεοτόκου είναι το βασικό στοιχείο της ωραιότητάς της. Και η ωραιότης της Παρθένου οφείλεται κυρίως στην παρθενική της ύπαρξι. Η Αειπαρθενία της Θεοτόκου είναι το μοναδικό της κόσμημα. Στη βυζαντινή αγιογραφία, η αειπαρθενία εικονίζεται με τα τρία χρυσά άστρα που φέρει η Θεοτόκος στη σκέπη της Κεφαλής της και στους ώμους της. Τα τρία αυτά άστρα συμβολίζουν την τριπλή της παρθενία: προ, εν και μετά τόκον. Το επίθετό της «πεποικιλμένη», καταστόλιστη, το οφείλει κυρίως η Θεοτόκος στα τρία αυτά χρυσά άστρα.  Οι στρατιωτικοί, με υπερηφάνεια φέρουν επάνω στην επίσημη στολή…