Ο κόσμος μας φοβίζει, η αλήθεια ενθαρρύνει  Όποιος περπατά πίσω από τον Ήλιο και βλέπει μόνο εκείνα που του δείχνει ο Ήλιος, τούτος δεν έκανε ούτε ένα βήμα στον εσωτερικό κύκλο του όντος, αλλά κοιτάζοντας τις Καρυάτιδες μπροστά από το μουσείο ξέχασε να μπει μέσα στο μουσείο. Όποιος βαδίζει πίσω από τον Ήλιο, και γελαστός όλη την ημέρα πιάνεται από τριαντάφυλλο σε τριαντάφυλλο, τούτος όταν δύσει ο Ήλιος θα επιστρέφει δακρυσμένος πιάνοντας από αγκάθι σ’ αγκάθι. Ο Ήλιος μας αποκαλύπτει γράμματα, ο νους μας μαθαίνει το διάβασμα των λέξεων, ενώ μόνο ο Θεός είναι ο δεσμός μεταξύ των λέξεων και…

1,19 «ότι εν αυτώ ευδόκησε παν το πλήρωμα κατοικήσαι» «Παν το πλήρωμα»: της ζωής, της αλήθειας, της αγάπης, της δικαιοσύνης, της αιωνιότητας και κάθε πράγματος ένθεου, το οποίο μπορεί κάποιος να διανοηθεί· «παν το πλήρωμα» κάθε πράγματος δημιουργημένου, γιατί ότι δημιουργήθηκε είναι σε Αυτόν, «το παν είναι σε Αυτόν». Ο Θεάνθρωπος είναι το «παν-πλήρωμα». Και αυτό το «παν-πλήρωμα» διαρκώς διαμένει στο δικό του Θεανθρώπινο σώμα, στην Εκκλησία, γιατί όλος Αυτός είναι σε αυτήν και όλη αυτή είναι σε Αυτόν. Κάθε μέλος της Εκκλησίας, αυτό το «παν-πλήρωμα» το αισθάνεται σαν «κάτι δικό του» και τίποτε άλλο δεν του είναι απαραίτητο, γιατί…

Ο Θείος πόθος  Θα ήθελα το Μνήμα Σου, Δέσποτα, να το μουσκέψω με τα δάκρυα της μετανοίας και πάντα με τα δάκρυά μου να δείχνω την ευγνωμοσύνη μου! Στερημένος από το μύρο των καλών έργων δεν έχω κάτι το πολύτιμο τώρα παρά να λούζω την ύπαρξί μου με τα δάκρυα και τους στεναγμούς μου μόνο! Διότι εξώδεψα την κληρονομιά μου που μου άφησες από την γέννησί μου, και μόνο το κλάμμα τώρα μου απέμεινε και η αδιάκοπη ευσπλαχνία Σου! Βοήθησέ με, Κύριε, το γρηγορώτερο να ιδώ έκπληρωμένη την επιθυμία μου, ν' αντιγράψω και ’γω τα ίχνη Σου στην ταλαίπωρη ύπαρξί…