1286. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΚΟΜΜΑ. Όταν ανέβηκε στον θρόνο ένας νεαρός βασιλεύς, του παρουσίασαν την αίτησι χάριτος, που είχε υποβάλλει κάποιος καταδικασμένος σε ισόβια δεσμά. Ο άνθρωπος εκείνος είχε ήδη κάνει πολλά χρόνια στη φυλακή και ζητούσε τώρα χάρη. Ο υπουργός, όμως, είχε γράψει στο περιθώριο: «Χάρις αποκλείεται, να μείνει στη φυλακή». Ο βασιλεύς τότε έσβησε το κόμμα από εκεί που ήταν και το έβαλε πλάι στη λέξη «Χάρις». Έτσι η υπόδειξις του υπουργού έγινε: «Χάρις, αποκλείεται να μείνει στη φυλακή». Κι ο βασιλεύς υπέγραψε την απόλυση. 1287. ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Σε πολλά σκευοφυλάκια της Δύσεως αναγράφονται οι ακόλουθες φράσεις για…

α’. Είπε ο Αββάς Θεόδωρος του Ενάτου: «Όταν ήμουν νεώτερος, έμενα στην έρημο. Πήγα λοιπόν στο αρτοποιείο για να φτιάξω δύο ψωμιά και βρήκα εκεί έναν αδελφό πού ήθελε να κάμη ψωμιά , άλλα δεν είχε κανέναν να τον βοηθήσει. Άφησα εγώ τα δικά μου και τον βοήθησα. Μόλις όμως σχόλασα, ήρθε άλλος αδελφός και πάλι τον βοήθησα και έκαμα τα ψωμιά. Και ξανά τρίτος έρχεται και έκαμα το ίδιο. Και έτσι έκανα με τον καθέναν οπού ερχόταν. Έτσι έκαμα έξη ψωμιά. Ύστερα δε έφτιαξα τα δυό δικά μου ψωμιά, αφού έπαυσαν να έρχωνται άλλοι». β’. Έλεγαν για τους μοναχούς…

ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ (412-444 επίσκοπος)    «Αυτοί που συνδέονται με τους ασεβείς αιρετικούς και συμμετέχουν στα θυσιαστήριά τους… πολλαπλασιάστηκαν λοιπόν σε αυτούς τα θυσιαστήρια που ωθούν στην αμαρτία, θυσιάζοντας τον αμνό έξω από την θεία και ιερή αυλή, δηλαδή την Εκκλησία» (Κυρίλου Αλεξανδρείας, ΕΠΕ 21,339)    «Για τα δόγματα του Απολιναρίου δεν θα κάνω καθόλου λόγο. Διότι αυτούς που μία φορά καταδικάστηκαν, επειδή παραχαράσσουν την αλήθεια, πρέπει να τους αποστρεφόμαστε» (Κύριλλος Αλεξανδρείας PG 76,332C)    «(O Κύριλλος γράφει στον αιρετικό πατριάρχη Κων/πόλεως Νεστόριο) Δεν θα είναι αρκετό όμως για την ευλάβειά σου να ομολογήσει μαζί μας το Σύμβολο της πίστης, που…

ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ (+435)     «Και κανένας να μην αποδεχόταν, πρέπει να προτιμάται η αλήθεια» (Ισιδώρου Πηλουσιώτου, ΕΠΕ τόμος 3,439). «Ο διάβολος γέννησε πολλές αιρέσεις και στους Έλληνες… και στους Iουδαίους... Εάν όμως γέννησε και στους Χριστιανούς πολύ περισσότερες, κανένας να μην απορεί. Γιατί πριν από την ένσαρκη παρουσία του Χριστού, βλέποντάς τους όλους να μεθούν από την κακία και κανένας, όπως θα μπορούσα να πω, να μην είναι καθαρά νηφάλιος έσπειρε λίγα σπέρματα φιλονικίας, όταν όμως ήρθε από τον ουρανό ο σωτήριος Λόγος, φέρνοντας σε μας διδασκαλίες της ουράνιας πολιτείας και προμηνύοντας στον διάβολο, με αυτά που απειλούσε εκείνους…

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ (350-407)    «Όταν πρέπει να ευεργετήσεις κάποιον, να είσαι κοντά σε κάθε άνθρωπο· όταν όμως εξετάζεται ο λόγος της αλήθειας, να αναγνωρίζεις τον δικό σου και τον ξένο. Και αν ακόμη έχεις αδελφό από τον ίδιο πατέρα και την ίδια μητέρα και δεν έχει κοινωνία μαζί σου ως προς το νόμο της αλήθειας, ας είναι για σένα πιο βάρβαρος και από Σκύθης· αλλά και αν ακόμη είναι Σκύθης, και αν είναι Σαυρομάτης, αλλά γνωρίζει την ακρίβεια των δογμάτων, και πιστεύει αυτό το οποίο ακριβώς και εσύ ο ίδιος, να είναι πιο οικείος και πιο κοντινός σου από αυτόν…

950. Η ΜΟΙΡΑΣΙΑ. Κάποιος καλοντυμένος βουλευτής πλησιάζει ένα απογοητευμένο εκλογέα του: - Σύντροφε, του λέγει, οι πόθοι σου πόθοι μου, οι ελπίδες σου ελπίδες μου, οι αξιώσεις σου αξιώσεις μου.- Ναι, μα δεν λες το παλτό μου παλτό σου, του απαντά εκείνος. 1047. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ. Ένας νέος όταν πίστεψε στον Χριστό είπε σ’ ένα ηλικιωμένο φίλο του πεπειραμένο και πιστό:- Τώρα βέβαια, που έγινα χριστιανός θα χρειασθεί να εγκαταλείψω πια τις παρέες και τους παλιούς φίλους μου.- Α! όχι, παιδί μου, δεν είναι ανάγκη να το κάνεις συ αυτό. Ο κόσμος αυτός τώρα μόνος του θα σ΄εγκαταλείψει…