Λειτουργικά βιώματαΟ ιερομόναχος Ιωακείμ Σπετσιέρης ( 1858-1943) διηγείται τις ακόλουθες εμπειρίες του από την περίοδο της παραμονής του στη μονή του αγίου Σάββα, στα Ιεροσόλυμα:‘‘ Την τέταρτη Κυριακή της μεγάλης σαρακοστής του 1888 λειτουργούσε στο καθολικό ο ιερομόναχος Γερμανός. Ήταν τύπος αληθινού μοναχού, απλός, άκακος, απονήρευτος, μειλίχιος και ταπεινός.’’Μετά την μεγάλη είσοδο, όταν βγήκε στην ωραία πύλη για να ευλογήσει το εκκλησίασμα, μου φάνηκε το πρόσωπό του σαν μια πύρινη φλόγα.’’- Τί έπαθε ο παπα- Γερμανός; Ρώτησα τον π. Κύριλλο, νομίζοντας ότι κάτι δυσάρεστο του συνέβη.’’- Σώπα, μου λέει, μεταρσιώθηκε από τη θεία χάρη. Πνευματικά δεν ζει πλέον στον κόσμο,…

Η σαλή και ο τσάροςΗ Πάσσα Σαρόφσκαγια ήταν μια δια Χριστόν σαλή. Ωνομάσθηκε Σαρόφσκαγια γιατί είχε περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής της στα δάση του Σάρωφ, που ήταν γεμάτα θηρία. Σαν κι αυτά έβρισκε καταφύγιο μέσα σε σπηλιές. Σαν κι αυτά ζούσε στο ύπαιθρο υποφέροντας το κρύο και την πείνα. Καμμιά φορά, ερχόταν στο Ντιβέγιεβο, στο γυναικείο μοναστήρι του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, και δούλευε στον μύλο.Ήταν όμορφη, ψηλή, αδύνατη, ηλιοκαμμένη, ξυπόλητη. Ντυνόταν μ’ ένα αντρικό πουκάμισο και προξενούσε φόβο σ’ όσους δεν την γνώριζαν.Η ζωή της όμως προκαλούσε και τον σεβασμό! Αργότερα μιλούσαν για την διορατικότητα της και…

" Κι αυτά ορφανά είναι ! "Ήμασταν μία συντροφιά, κι ο Γέροντας κουβέντιαζε μαζί μας. Μας μιλούσε για την τραγωδία της έλλειψης αγάπης στην εποχή μας, που δημιουργεί τη μοναξιά, την κατάθλιψη, την ανασφάλεια, το άγχος, τις φοβίες. Μας έλεγε : " Σύρτε, μωρέ, σ' ένα ορφανοτροφείο, να δείτε εκεί τα καημένα τα ορφανά παιδάκια, πώς κάνουν, σαν τα αρνάκια που έχασαν τη μάνα τους, και ψάχνουν ποιος επισκέπτης θα τους δείξει λίγη αγάπη, να πάνε να κολλήσουν απάνω του και να μη φεύγουν. Σύρτε να δείτε πώς διψούνε για αγάπη ". Και κατέληξε : " Άλλα νομίζετε, ότι τα…