43. «Ιωακείμ και Άννα οι ταύτης γεννήτορες» (Δ, 114). Για τους γονείς της Θεοτόκου ο ευαγγελιστής Λουκάς γράφει τα εξής˙: «Ήσαν δίκαιοι αμφότεροι ενώπιον του Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταις εντολαίς και δικαιώμασι του Κυρίου άμεπτοι» (α' β). Αλλά και μόνο το γεγονός, ότι αξιώθηκαν να δώσουν την μητέρα στον Υιό και Λόγο του Θεού είναι αρκετό για να καταλάβωμε την μεγάλη αξία τους. Η τιμητική αυτή εκλογή, ειδικώτερα, αποδεικνύει τα εξής: «ότι υπήρξαν πολύ πιο δίκαιοι και πιο πιστοί τηρητές των νόμων και από τον Μωυσή και τον Νώε και τον Αβραάμ˙ ότι ήταν περισσότερο απ’ όλους τους ανθρώπους…

1220. ΗΜΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ. Ο άγιος Αντώνιος ο ερημίτης πειραζόταν σκληρά στην έρημο από το αρχέκακο διάβολο. Υπέφερε τρομερούς πόνους, με συχνές επιθέσεις. Αίφνης μια φωτεινή αχτίνα φάνηκε στο κελί του. Τα ακάθαρτα πνεύματα παρευθύς εξηφανίστηκαν και επεκράτησε μεγάλη ηρεμία και στην ψυχή και στο κτίριο ολόκληρο. Μέσα σε τέτοια ανακούφιση ο Αντώνιος γεμάτος ικανοποίηση λέγει στην οπτασία: «Που ήσουν προτήτερα; Γιατί δεν ήρθες από την αρχή να μου σταματήσεις τους πόνους;». Και μια φωνή του απάντησε: «Αντώνιε, ώδε ήμην, αλλά περιέμενον ιδείν το σόν αγώνισμα». «Αντώνιε, ήμουν κοντά σου και περίμενα να δω την αντίσταση, που θα έκανες. Επειδή…

ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ εγκρατευτές σ’ αυτήν την έρημο, έλεγε ένας από τους Πατέρες, που εβδομήντα ολόκληρα χρόνια δεν έβαλαν στο στόμα τους τίποτε άλλο εκτός από αγριοβότανα και καρπούς φοινίκων. ΚΑΠΟΙΟΣ πολύ γέρος Ερημίτης αρρώστησε και βασανιζόταν μόνος του, γιατί δεν βρισκόταν σ’ εκείνη την ερημιά άνθρωπος να τον φροντίσει.Βλέποντας την υπομονή του ο Θεός, φώτισε ένα νέο μοναχό να πάει ως την καλύβα του. Κι όπως τον βρήκε βαριά άρρωστο, στάθηκε με αγάπη στο πλευρό του να τον ανακουφίσει. Τον έπλυνε, του έφτιαξε ένα αχυρένιο στρώμα και του μαγείρεψε λίγο φαγητό.- Πίστεψέ με, αδελφέ, του είπε μ’ ευγνωμοσύνη ο Γέροντας, πως…