Η ισαπόστολος Νίνα Το κήρυγμα της αγίας Νίνας στην Καχέτη ήταν το τελευταίο έργο της αποστολικής της διακονίας στη Γεωργία. Τώρα πλέον ο Θεός της αποκάλυψε ότι πλησίασε το τέλος της. Έγραψε τότε το ακόλουθο γράμμα προς τον βασιλιά Μιριάν: «Είθε να έχη το βασίλειό σου την παντοτινή ευλογία του Θεού και τις Υπεραγίας Θεοτόκου, και την προστασία της ανίκητης δυνάμεως του Τιμίου Σταυρού! Εγώ, ως ξένη και πάροικος, φεύγω πια απ’ αυτόν τον κόσμο. Στείλε μου, σε παρακαλώ, τον επίσκοπο Ιωάννη να με ετοιμάση για το αιώνιο ταξίδι, γιατί η μέρα του θανάτου μου βρίσκεται κοντά». Το γράμμα το…

Υπάρχουν στιγμές που όσο κι αν παλεύουμε η καρδιά μας βαραίνει και θλίβεται. Έτσι κι εγώ χτες σκεφτόμουν διάφορα πράγματα και αναστέναζα κοιτώντας την εικόνα του Χριστού μας. Μέχρι που σφηνώθηκε στην καρδιά μου αυτή η φράση απ’ το Ευαγγέλιο του Ιωάννη: « Εις τα ίδια ήλθε και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον» δηλαδή « Ήλθε στους δικούς Του αλλά αυτοί δεν Τον δέχθηκαν» ( α΄,11). Όλο το βράδυ σκεφτόμουν αυτή τη φράση, σκεφτόμουν το Χριστό που δημιούργησε τον κόσμο και τους ανθρώπους με τόση Αγάπη και όταν ήρθε στη γη εμείς δεν Τον δεχθήκαμε! Σκεφτόμουν την Παναγία Μητέρα Του…

…Γι’ αυτό και ο Απόστολος, που έχει την σοφία του Θεού, ευαγγελίζεται στους χριστιανούς: 2,6. «Ως ουν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε» Να μη αλλάζετε τίποτε στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ούτε να προσθέτετε τίποτε σ’ Αυτό. Γιατί Αυτός είναι ο ίδιος πάντοτε. Αυτός είναι και θεϊκά και ανθρώπινα παν-τέλειος. Εμείς οι Απόστολοι, τέτοιον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Θεάνθρωπο, διδάξαμε και παραδώσαμε σε σας. Και εσείς έτσι ακριβώς τον «δεχθήκατε». Να ζήτε, λοιπόν, «εν Αυτώ», να ζήτε «εν τω Θεανθρώπω». Να μη ζήτε για τον εαυτό σας, για τον άνθρωπο, να μη ζήτε «κατά άνθρωπον»,…

Βάτραχοι το... εκκλησίασμα Ο Παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης βρισκόταν μία ημέρα μέσα σ’ ένα λάκκο και έρριχνε νερό σ’ ένα βαρέλι. Από εκεί, μ’ ένα λάστιχο, το νερό έφτανε στους εργάτες που φύτευαν σ’ ένα χωράφι 150 μέτρα πιο πέρα. Όλη την ημέρα εργαζόταν, προσευχόμενος και ευχαριστώντας τον Θεό, που τον είχε γλυτώσει από ένα μεγάλο κακό. Κάθε φορά που έρριχνε νερό στο βαρέλι έλεγε και το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Το απόγευμα, πριν βασιλεύσει ο ήλιος, έκανε το Απόδειπνο και μετά, ενώ έψελνε τα μεγαλυνάρια της Υπαπαντής με πολλή κατάνυξι, άκουσε μία φωνή βατράχου, ωσάν να εφώναζε και άλλους να…