Το μαντικό βιβλίοΚοντά στην Βέροια ζούσε στην εποχή του οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω (+1541) κάποιος λόγιος μοναχός, που έπεσε σε μια δαιμονική παγίδα. Ήρθε στα χέρια του ένα μαντικό βιβλίο και μη υπολογίζοντας τον πνευματικό κίνδυνο διάβασε λίγο, δοκιμαστικά, επικλήσεις του διαβόλου! Κάποια νύχτα λοιπόν, ενώ κοιμόταν, είδε στον ύπνο του ένα γιγαντιαίο αράπη, που του είπε:-Ήρθα, επειδή με κάλεσες! Εμπρός λοιπόν, εάν θέλης να σ’ εξυπηρετήσω, προσκύνησε με.Ο μοναχός έντρομος του αποκρίθηκε το γραφικό:- « Κύριον τον Θεόν μου προσκυνήσω και αυτώ μόνω λατρεύσω».Τότε ο αράπης, γεμάτος θυμό, του έδωσε ένα φοβερό ράπισμα στο πρόσωπο και του είπε:-Αφού…
70. Σε τι συνίσταται το χριστολογικό πρόβλημα; Στην κατανόηση της σύνθεσης του θεανδρικού προσώπου του Χριστού, στο οποίο ενώνονται δύο διαφορετικές φύσεις, χωρίς η μία να βλάψει την άλλη. Το μυστήριο είναι μέγα. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς στο Χριστό, αν και υπήρχαν δυο πλήρεις και ακέραιες φύσεις, υπήρχε μόνο ένα πρόσωπο, που ήταν ο κοινός φορέας των θεανδρικών του ενεργειών. Δεν μπορούμε να συλλάβουμε πώς μία φύση, πλήρης και ακέραιη, είναι συγχρόνως και απρόσωπη και πώς λαμβάνει υπόσταση στο πρόσωπο μιας άλλης φύσεως («ενυπόστατον»). Αυτές είναι αντινομίες τις οποίες δεν μπορεί να συμβιβάσει η πενιχρή μας λογική. Καμία σοφία…
«Προσφέρων και Προσφερόμενος» Ανώνυμος ησυχαστής, συγγραφέας του βιβλίου «Νηπτική θεωρία», διηγείται την ακόλουθη θαυμαστή εμπειρία του: ‘‘ Ενώ λειτουργούσα μαζί με το γέροντα μου, είδα σε όραμα τον Κύριο Ιησού Χριστό. Φορούσε αρχιερατική στολή και ιερουργούσε σύμφωνα με την τάξη της Εκκλησίας. Παραδόξως όμως, αυτός ήταν και « ο προσφέρων και ο προσφερόμενος». Στη λειτουργία συμμετείχαν και μερικοί από τη συνοδία του γέροντα μου. Δύο απ’ αυτούς είχαν πρόσωπα ολόλαμπρα από τη θεία χάρη, σαν πρόσωπα αγγέλων. Το σχήμα, το πολυσταύρι και ο σταυρός που κρατούσαν, άστραφταν πιο δυνατά κι από την αστραπή!’’Λειτουργούσε μαζί μας κι ένας διάκονος. Την ώρα…
" Το επαναστατημένο παιδί και ο καλός πατέρας "Έλεγε ο π. Πορφύριος ότι το ενδιαφέρον του καλού πατέρα για το παιδί του πρέπει να μένει αμείωτο ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται και επαναστατεί και δεν τον ακούει και παίρνει ακόμη και θέσεις εχθρικές και αντίθετες. Εκεί θα φανεί η δεξιοτεχνία, αλλά κι η αγάπη του καλού πατέρα, γιατί τα παιδιά, μέχρι να εισέλθουν εις την ανδρική ηλικία, κάνουν πολλές ανέμπειρες και ανόητες ενέργειες και προκαλούν τους γονείς, ειδικά τον πατέρα.Ο πατέρας του καμμιά φορά στη σκληρύνεται και, από απερισκεψία λησμονεί τη θέση του καλού πατέρα και γίνεται…