Το δεσποτικό ΑίμαΚατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας στο χωριό Ζάρκα της Ιορδανίας, στις 21 Απριλίου 1991, μετά τη μεγάλη είσοδο, ο ορθόδοξος ιερέας τοποθέτησε τα τίμια Δώρα στην αγία τράπεζα.Ξαφνικά είδε το δισκάριο γεμάτο αίμα. Από τον άγιο Άρτο ξεχυνόταν επίσης αίμα ζεστό. Ο ιερέας έβαλε τις φωνές, και οι πιστοί έτρεξαν στο ιερό να δουν τι συμβαίνει.Βλέποντας το θαυμαστό γεγονός, έμειναν άφωνοι. Άλλοι προσπαθούσαν να μεταλάβουν μερικές σταγόνες, ενώ άλλοι να χρίσουν το σώμα τους.«Επισκέφθηκα την πόλη», διηγείται ο αυτόπτης μάρτυρας, «για να δω από κοντά το θεϊκό σημείο. Χιλιάδες κόσμου είχαν κατακλύσει την περιοχή. Ο ιερέας είχε…
Η ψυχή του οσίου ΑμμούνΜια άλλη φορά πάλι ο Μ. Αντώνιος είδε, σε ώρα προσευχής, την ψυχή του μακαρίου Αμμούν του Νιτριώτου ν’ ανεβαίνη με πολλή δόξα στους ουρανούς και τον μακάρισε. Το όρος που βρισκόταν, απέχει από την Νιτρία, στην οποία εκοιμήθη ο όσιος, διάστημα δεκατριών ημερών!(Βίος οσίου Αντωνίου) (Χαρίσματα και χαρισματούχοι, Ι.Μ.Παρακλήτου, τόμος α΄, σελ. 63)
Το τελευταίο χειρόγραφο του αειμνήστου μεγάλου Θεολόγου Καθηγητού Παναγιώτου Τρεμπέλα (1886-1977) 1) Η επισημοτέρα ώρα του Χριστιανού είναι η ώρα του Βαπτίσματος (καθ' ην γίνεται υιοθεσία υπό του Θεού). 2) Η ιεροτέρα στιγμή της ζωής του είναι η της Θείας Κοινωνίας. 3) Η ευτυχεστέρα ώρα του πιστού αγωνιστού είναι η του θανάτου, καθ' ην απολαμβάνει την μακαρία αιωνιότητα εν Χριστώ Ιησού.                                                                              …
Δε με άκουσε, την... έντυσε καλόγρια !Μερικές φορές το " μπέρδεμα " ήταν βαθύτερο και η λύση του δεν ήταν υπόθεση απλώς ορθών χειρισμών ενός εξωτερικού προβλήματος, αλλά οδυνηρής αυτογνωσίας εσωτερικής προβληματικότητας. Μου διηγήθηκε ο Γέροντας:" Ερχόταν σε μένα, κάπου κάπου μια κοπέλα. Από την πρώτη στιγμή είδα την ψυχή της. Επισκέφθηκε μια φορά κι ένα γυναικείο Μοναστήρι. Μια ημέρα μου ήρθε η Ηγουμένη.Τί να κάνω Γέροντα, μ' αυτή την κοπέλα, μου λέει • έχει μεγάλο πόθο να γίνει μοναχή. Της απάντησα : Μην την κάμεις μοναχή. Δε με άκουσε, ξανάρθε η Ηγουμένη, πολύ στεναχωρημένη. Μεγάλο λάθος έκανα, που δε…
" Άσ' τα, δεν είναι για σένα ! "Για αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στο Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για το Θεό. Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον παππούλη κι αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι' αυτό το θέμα :" Άντε φύγε τώρα και μη τα σκέπτεσαι αυτά. Ασ' τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι και το σπίτι…