744- ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ. Η υπηρέτρια είδε τον κύριό της μια ημέρα να δίδη σε ένα επαίτη τη μάλλινη φανέλλα του που είχε αγοράσει την παραμονή.-Μα τέλος πάντων, κύριε, ήταν ανάγκη να δώσης στο ζητιάνο τη φανέλλα που αγόρασες μόλις χθες; Μπορούσες να είχες δώσει την παλιά.Και ο πονετικός και φιλέσπλαχνος κύριος της έδωκε μια υπέροχη απάντησι:-Ο δυστυχής αυτός είναι αρκετά πλούσιος σε κουρέλια. Ήταν περιττόν να του προσθέσωμε και ένα άλλο. (Θησαυρός Γνώσεων και ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 339-340)
για τη συντέλεια του κόσμουΑς υποθέσουμε, ότι η συντέλεια γίνεται ύστερα από είκοσι χρόνια, ύστερα από τριάντα, ύστερα από εκατό. Τι σημασία έχει αυτό για μας; Δεν είναι η συντέλεια του καθενός το τέλος της ζωής του; Γιατί ασχολείσαι και αγωνιάς για το κοινό τέλος όλων;Ε.Π.Ε. 22,524και κρίσις και πλάνεςΆνθρωποι διαστρεβλωτές επιχειρούν κατά καιρούς να εξαπατούν. Τότε μεν ισχυρίζονταν, ότι η ανάστασις των νεκρών ήδη έχει γίνει. Τώρα λένε, ότι επίκειται η κρίσις και η παρουσία του Χριστού για να υποτάξουν και αυτόν τον Χριστό στο ψέμα. Και προσπαθούν να πείσουν, ότι δεν υπάρχει ανταπόδοσις στο μέλλον ούτε δικαστήριο και…
739- ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΕΡΓΟ. Κάποτε ένας γηραλέος, σοφός και άγιος μητροπολίτης, συζητούσε με άλλους επισκόπους για τα διάφορα χριστιανικά έργα. -Ποιο νομίζετε, ρώτησε, ότι είναι το πιο απαραίτητο έργο για τη σωτηρία της σημερινής κοινωνίας;-Να ανοίξωμε σχολεία και να μορφώσωμε τη νεολαία, απήντησε ένας επίσκοπος.-Όχι, απαντά ο μητροπολίτης.-Να κτίσωμε εκκλησίες, προσθέτει ένας άλλος.-Όχι, επιμένει ο μητροπολίτης.-Να φροντίσωμε για ιερατικές κλήσεις, προσθέτει τρίτος.-Όχι, όχι, όχι, επαναλαμβάνει ο μητροπολίτης, το σπουδαιότερο έργο και το πιο απαραίτητο στη σημερινή κοινωνία είναι να μορφώσωμε μερικούς πιστούς να έχουν έντονη εσωτερική ζωή, να ζουν με το Χριστό. Αυτοί θα είναι οι στυλοβάται των…