Η πρώτη φορά που αντίκρυσα το Σταυρό του Χριστού ήταν όταν ήμουν πάρα πολύ μικρός! Πρώτη φορά έβλεπα το Θεάνθρωπο! Τότε βέβαια δεν ήξερα ποιος ήταν! Συγκλονίστηκα απ’αυτό το θέαμα… ένας άνθρωπος καρφωμένος πάνω σε ένα σταυρό!!! Ράγισε η καρδιά μου! Έτρεξα στη γιαγιά μου και τη ρώτησα ‘ ποιος είναι αυτός;’ ‘ γιατί τον έχουν σταυρώσει;’ ‘τί τους έκανε;’ Η γιαγιά μου με προθυμία μου εξηγούσε… όμως οι ερωτήσεις μου ήταν ατελείωτες ώσπου απηύδησε κάποια στιγμή και μου είπε… ‘ δεν ξέρω! Ρώτα Τον!’ Αυτή ήταν η πιο όμορφη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ! Πραγματικά ψυχοσωτήρια! Από τότε…

Απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ιωήλ Γιαννακοπούλου που έγινε τη Μ. Παρασκευή: «…Αποτελεί παρηγοριά για μας να βλέπουμε άλλους να υποφέρουν περισσότερο. Παρηγορείται ο τυφλός από το ένα μάτι, όταν δει άλλον να είναι τυφλός και από τα δύο μάτια. Παρηγορείται ο ανάπηρος από το ένα χέρι ή πόδι, όταν δει άλλον που να του λείπουν και τα δύο. Παρηγορείται ο πεινασμένος όταν δει άλλον που να είναι πεινασμένος και κατάκοιτος… Αλλά να η υπέρτατη παρηγοριά, ο Εσταυρωμένος! Είσαι άρρωστος; Έχεις όμως το κρεβάτι σου, ενώ Αυτός είναι καρφωμένος όρθιος, επάνω σ’ ένα ξύλο.Είσαι φτωχός; Είσαι όμως ελεύθερος, ενώ Αυτός…