(Παιδαγωγική Ανθρωπολογια Μεγάλου Βασιλείου, Χαρώνη Βασιλείου).  A) Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ 1085. Βρίσκει δε η θλίψη κάθε δίκαιο και ευσεβή λόγω των ασχολιών του βίου. Γιατί εκείνος που αποφεύγει την πλατειά και ευρύχωρη οδό και βαδίζει τη στενή και γεμάτη δυσκολίες, περνάει συχνά δοκιμασίες. Ζωηρά διατύπωσε το λόγο ο προφήτης Δαβίδ, όταν είπε: «Στις ακατάπαυστες θλίψεις που μας βρήκαν, (καταφύγιό μας είναι ο παντοδύναμος Θεός)1. Γιατί οι θλίψεις μας κυριεύουν σαν ζωντανά ζώα, που μας ασκούν στην υπομονή, δια μέσου της υπομονής δοκιμάζουν και μορφώνουν το χαρακτήρα μας και δια μέσου της δοκιμής μας ασκούν στην ελπίδα2. Γι’ αυτό και…

νυν η ψυχή μου τετάρακται (Ιωάννου ιβ’ 27). Ο Ιησούς σκέπτεται και κραυγάζει. Καθώς κυττάζει εμπρός του, η σκιά του σταυρού πέφτει σκοτεινή στα βήματά του και τη σκέψι του. Και η κραυγή του αυτή έρχεται σαν μια βαθειά ενίσχυσι στην καρδιά του, που πιέζεται σκληρά. Οι μεγάλες μορφές της ανθρωπίνης ιστορίας όταν παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, όταν ξεκινούν για τα μεγάλα έργα τους και η απόφασίς τους περνάη από το καμίνι της δοκιμασίας, τότε ακριβώς προχωρούν από θρίαμβο σε θρίαμβο. Διότι είναι γεγονός, ότι πριν χαράξουν το δρόμο τους, προτού ανακαλύψουν την πορεία τους και αποκτήσουν τη βαθειά ενόρασι και…