Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
301. Το σημείο του Σταυρού, σαν ευλογία εκ μέρους ενός ιερέως ή επισκόπου, είναι η έκφρασις της ευλογίας ή της ευνοίας του θεού στον πιστό. Τι χαρωπή, τι σπουδαία και τι πολύτιμος είναι αυτή η λειτουργική κίνησις! Είναι πράγματι ευλογημένοι από τον Θεό όσοι δέχονται αυτή την ευλογία με πίστι. Πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι και οι ίδιοι οι λειτουργοί όταν ευλογούν έτσι ένα χριστιανό! «Και επιθήσουσι το όνομά μου επί τους υιούς Ισραήλ, και εγώ Κύριος ευλογήσω αυτούς» (Αριθμ. στ’ 27). 302. Λέμε μάταια μήπως το «Πάτερ ημών…»; Κάνουμε μάταια μήπως το σημείο του Σταυρού; Ώ, όχι. Το έλεος…
115. Τί φρονεί περί χάριτος η Ρωμαϊκή Εκκλησία; Διαφωνεί ριζικά με την ορθόδοξη αντίληψη. Δεν μπορεί να δεχτεί τη θεία χάρη ως κάτι εγκείμενο ουσιωδώς στη φύση του Θεού, γιατί κάτι τέτοιο θα κατέλυε την απλότητα της ουσίας του Θεού, επιφέροντας σύνθεση σ’ αυτή. Κατ’ αυτήν, η χάρη είναι μέγεθος κτιστό, το οποίο δημιουργείται για να επιτευχθούν μέσω αυτού οι σκοποί της σωτηρίας. Γύρω από το ζήτημα αυτό διεξήχθησαν σφοδροί αγώνες μεταξύ της Ορθόδοξης Ανατολής και της Λατινικής Δύσεως. Τις αντιλήψεις αυτές καταδίκασε συνοδικώς η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ιδ' αιώνα. Το ζήτημα βέβαια της συνθέσεως της απλής φύσεως του Θεού…
«…Αλλά και εκφράζουμε επιπλέον την ικανοποίησή μας μέσα στις θλίψεις μας, γιατί ξέρουμε πως η θλίψη καλλιεργεί την υπομονή» (Ρωμ. 5:3) Ένας νεαρός χριστιανός πήγε μια μέρα σ’ ένα μεγαλύτερό του και πιο έμπειρο χριστιανό και του ζήτησε να προσευχηθεί γι’ αυτόν. «Μπορείτε, σας παρακαλώ, να προσευχηθείτε ώστε ο Θεός να μου δίνει μεγαλύτερη υπομονή;», του είπε. Εκείνος συμφώνησε. Γονάτισαν μαζί και ο ηλικιωμένος άνθρωπος του Θεού άρχισε να προσεύχεται: «Κύριε, δώσε σ’ αυτό το νεαρό θλίψη και δοκιμασία το πρωί. Δώσε του θλίψεις και το απόγευμα. Στείλε του θλίψεις…». Στο σημείο αυτό, ο νεαρός δεν άντεξε άλλο και φώναξε:…
28 Ιαν
Διώξε την ψύχρα της καρδιάς
299. Όταν βλέπης τα κεριά και τις λαμπάδες στην εκκλησία, ανέβαζε το πνεύμα σου από την υλική φωτιά στην άϋλο φωτιά του Αγίου Πνεύματος. «Καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Εβρ. ιβ’ 29). Όταν βλέπης και οσφραίνεσαι το ευωδιαστό θυμίαμα, ανέβαζε το πνεύμα σου στην πνευματική ευωδία των αρετών, «ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ» (Β’ Κορ. β’ 15). Απεναντίας, συλλογίσου την πνευματική παγωνιά και στρέψου προς τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος. Διώξε την ψύχρα της καρδιάς, που προκαλείται από τον Διάβολο, τη σάρκα και τον κόσμο. Και γίνε «οσμή ευωδιάς του Χριστού», αρωματίζωντας τη ζωή σου με το…