219. «την σεπτήν Εσθήτα προσπτυξώμεθα, ήπερ τον Δεσπότην περισχούσα ως βρέφος έβαστασε»   Η Εσθήτα, την οποία χάρισε η Θεοτόκος σε μια φτωχή χήρα, λίγο πριν πεθάνη, όπως είδαμε (βλ. σχετικό σημείωμα), φαίνεται ότι διασώθηκε σε μια εβραϊκή οικογένεια της Γαλιλαίας, σαν κειμήλιο, από γενεά σε γενεά. Έτσι, στην εποχή του Αυτοκράτορος Λέοντος Α' του Μεγάλου (457- 474) δύο πατρίκιοι αδελφοί, προσκυνηταί των Αγίων Τόπων, ο Γάλβιος και Κάνδινος ανακάλυψαν το σπίτι μιας εβραίας στη Γαλιλαία την Εσθήτα της Θεοτόκου. Οι δύο αυτοί αδελφοί πήραν το ιερό αυτό λείψανο και το μετέφεραν στις Βλαχέρνες (προάστιο της Κωνσταντινουπόλεως) . Επειδή όμως…

218. «Ζώνην νοητάς εζωσμένη η πόλις σου, το κράτος αδιάσπαστον έχει»   Η Θεοτόκος άφησε στην Εκκλησία δύο ιερά κειμήλια: την Ζώνη και την Εσθήτα της (= φόρεμα, πρβλ. Σκέπη, Ωμοφόριον). Η τιμία Ζώνη της Θεοτόκου φυλασσόταν από κάποια παρθένο στα Ιεροσόλυμα. Το ιερό αυτό κειμήλιο μετέφερε στην Κωνσταντινούπολι ο Αυτοκράτωρ Αρκάδιος (383 408), γυιός του Μ. Θεοδοσίου και την ετοποθέτησε σε μια πολυτελή θήκη που ωνόμασε Αγία Σορό. Ο Ιουστινιανός (482-565) έκτισε στην Κωνσταντινούπολι «εν τοις Χαλκοπρατείοις» ναό της Αγίας Ζώνης, όπου και έγινε ανακομιδή του ιερού Λειψάνου από την Επισκοπή Ζήλας, στην οποία φυλασσόταν.  Επί Αυτοκράτορος Λέοντος Γ'…

217. «παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου»   Ο δοξασμός της Θεοτόκου, ειδικώτερα, συνίστανται στο ότι ο Υιός και Θεός της την ετοποθέτησε «εκ δεξιών» του, στην πρώτη δηλαδή τιμητική θέσι μετά απ’ Αυτόν. Η έκφρασις «εκ δεξιών» του Χριστού έχει την έννοια, ότι στην Παναγία δόθηκε θρόνος βασιλικός, εξουσιαστικός δηλαδή και κυβερνητικός. Με αλλά λόγια, η Παναγία «μετέχει της δόξης του Υιού της, βασιλεύει μετ' Αυτού, διευθύνει παρά το πλευρόν αυτού τας τύχας της Eκκλησίας και του κόσμου που εκτυλίσσονται εν χρόνω, μεσιτεύει δι’ όλους προς Εκείνον, όστις θα έλθη κρίναι ζώντας και νεκρούς» (Λόσκυ, 203) . Έτσι, εκπληρώθηκε…

216.«Τις αύτη η όντως πλησίον του Θεού, ως υπερβάσα Άπαντα τα των Αγγέλων τάγματα;».   Η Μετάστασις της Θεοτόκου συνδέεται και με τον δοξασμό της στον ουρανό. Πρόκειται για την τιμητική ύψωσι της Παναγίας στον κόσμο του ουρανού. Η Εκκλησία μας δέχεται και η Θεολογία της διδάσκει, ότι η Παναγία, μετά την ένδοξη Κοίμησι και μετάστασί της, τοποθετήθηκε από τον Υιό και Θεό της σε ιδιαίτερα τιμητική θέσι, υψηλότερα απ’ τις θέσεις των αΰλων και επουρανίων, αγγελικών Δυνάμεων. Η εκπληκτική και μοναδική αυτή ύψωσις και τιμή μιας ανθρωπίνης υπάρξεως από τον Θεό, προκάλεσε την έκπληξι του αγγελικού κόσμου, την οποία…

215.«τις αύτη η αναβαίνουσα πέλει, κοσμικών από κοιλάδων;»   Ο ύμνος αυτός του Δεκαπενταυγούστου είναι εμπνευσμένος από το «Άσμα Ανιάτων»: «Εγώ άνθος του πεδίου κρίνον των κοιλάδων... τις αύτη η αναβαίνουσα από της έρημου; Ως στελέχη καπνού τεθυμιαμένη σμύρναν και λίβανον από πάντων κονιορτών μυρεψού;... Τις αυτή η αναβαίνουσα λελευκανθισμένη, επιστηριζομένη επί τον αδερφιδόν αυτής;» (β' 1, γ' 6, η' 5) . Πρόκειται ασφαλώς για μια προφητική προτύπωσι της Μεταστάσεως της Θεοτόκου. Ειδικώτερα, ύμνος και προφητεία αναφέρονται στην αλυσιδωτή έκπληξι που η ένδοξη Μετάστασις της Θεοτόκου προκάλεσε στις ουράνιες αγγελικές δυνάμεις. Η πρώτη έκπληξις των αγγελικών στρατιών αφορά στον τόπο…

214.«γέγονε παράδοξος ώσπερ η κύησις ούτω και η θεία και σεπτή σου μετάστασις»   Κατά την παράδοσι και τη διδασκαλία πολλών εκκλησιαστικών συγγραφέων, δύο θαυμαστά και παράδοξα γεγονότα ακολούθησαν την Κοίμησι της Θεοτόκου. Πρώτον, ότι το σώμα της Θεοτόκου δεν γνώρισε τη φθορά του Τάφου και δεύτερον, ότι την τρίτη μέρα μετά τον χωρισμό του από το πνεύμα, το πανάχραντο σώμα της Θεομήτορος «μετέστη», μεταβλήθηκε και μεταφέρθηκε στον ουρανό, αφού ενώθηκε με την ψυχή της Θεοτόκου. «Ήταν ανάγκη η παναγία εκείνη ψυχή να χωρισθή από το υπεράγιο εκείνο σώμα... Και το σώμα, αφού έμεινε για λίγο στη γη, αναχώρησε κι’…

213.«εν τη Κοιμήσει σου νέκρωσις άφθορος»   Τον θάνατο της Θεοτόκου η Εκκλησία ωνόμασε «κοίμησι». Είναι ο πρώτος θάνατος που ωνομάσθηκε έτσι. Διότι, η Εκκλησία, στο πρόσωπο της Θεοτόκου είδε να εφαρμόζεται απόλυτα, ο λόγος του Κυρίου για τον θάνατο σαν ύπνο (Ιω. ια' 11). Το ότι ο θάνατος της Θεοτόκου ήταν «κοίμησις» και ύπνος το απέδειξε πρώτα η ίδια, με τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε τον θάνατο. Διότι, όπως είδαμε προηγουμένως, η Παναγία εν όψει του θανάτου, έκανε  ό,τι κάνει συνήθως ο άνθρωπος για να κοιμηθή. Εκείνο όμως που μαρτυρεί κυρίως ότι ο θάνατος της Παναγίας ήταν απλή…

212.«Γεσθημανή τω χωρίω»   Όταν η Θεοτόκος παρέδωσε το πνεύμα της, οι Απόστολοι εκήδευσαν το θεοδόχο σώμα της με πολλή ευλάβεια, μεγάλη λαμπαδοφορία και επιταφίους ύμνους. Κατά τη διάρκεια της κηδείας συνέβη, και το εξής επεισόδιο. Ένας Ιουδαίος, από φθόνο ωδηγημένος, άπλωσε με αυθάδεια τα δύο χέρια πάνω στην άγια σωρό, με σκοπό να ρίξη κάτω και να βεβηλώση το πανάχραντο σκήνος της Θεοτόκου. Χωρίς όμως να καταλάβη κανείς πώς, τα χέρια του κόπηκαν με μας κι έπεσαν κάτω... Τούτο έκανε τον άπιστο να πιστεύση και να θεραπευθή. Όταν έφθασαν στο χωριό που λέγεται Γεθσημανή, λίγο έξω από τα Ιεροσόλυμα,…

514. Ο πιστός που κοινωνεί αξίως, δηλαδή συνειδητά, τα Άχραντα Μυστήρια, έχει μια ιδιαιτέρα χάρι όταν προσεύχεται. Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί του. Νοιώθει παρρησία ενώπιον της Αγίας Τριάδος. Καταλαβαίνει ότι μπορεί να εκφράση ελεύθερα τους ιερούς πόθους του, τα θεάρεστα αιτήματά του. «Πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα, καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιησόμεν» (Ιω. δ’ 23). «ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε, καὶ γενήσεται ὑμῖν» (Ιω. ιε’ 7). 515. Στον ιερέα: Κατά τη θεία λατρεία που τελείς, να έχης στον νού σου ότι είσαι οικονόμος αυτού τυ πολυτίμου θησαυρού, που κληρονόμησε η Εκκλησία. Ότι είσαι οικονόμος ανάξιος και ρυπαρός.…

211.«εν ταις του Υιού χερσί, την Παναγίαν παρατίθεται ψυχήν».   Κατά την ιστορική και εικονογραφική παράδοσι, η Θεοτόκος παρέδωσε το πνεύμα της «εις χείρας του εαυτής Υιού και Θεού». Έτσι, βλέπομε ότι στη Κοίμησι της Θεοτόκου παρέστη ολόκληρο το σώμα της Εκκλησίας, με επί κεφαλής τον Κύριο Ιησού. Η Εκκλησία κηδεύει το σώμα της θεομήτορος και η Κεφαλή της, ο Κύριος Ιησούς, παραλαμβάνει την παναγία ψυχή της στον Ουρανό. Η Θεοτόκος είχε παραστεί στις τελευταίες στιγμές του Εσταυρωμένου. Τώρα ο Κύριος συμπαρίσταται στις τελευταίες στιγμές της Παναγίας Μητέρας του. Τότε ο Ιησούς παρέδωσε την Μητέρα του στη φροντίδα του Αποστόλου…