576. Αν συνειδητοποιούσαμε βαθειά ότι ο Κύριος είναι παντού, τίποτε άλλο δεν θα νοιώθαμε την ανάγκη να κάνουμε παρά να εργαζώμαστε το αγαθό. Γιατί ο Θεός είναι πάντοτε προς το δεξί μας χέρι, όπου και αν βρισκόμαστε. 577. Ο Παράκλητος στηρίζει και παρηγορεί την ψυχή. Αυτό κάνει καθώς αγωνιζόμαστε στο στάδιο των αρετών ή περνάμε θλίψεις και δοκιμασίες. Όταν κάνης μια καλή πράξι, χαίρεις και νοιώθεις την ψυχή σου παρηγορημένη. Γιατί; Γιατί το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος, ο «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», είναι μέσα σου. Αντίθετα, αν κάνης κάτι το κακό, νοιώθεις θανάσιμα αισθήματα στην ψυχή σου. Γιατί…
Αυτοί που μεθούν από το Άγιο Πνεύμα, αγάλλονται συνέχεια από την στοργή του Θεού, του Πατέρα τους. Αν μεθύση ο άνθρωπος πνευματικά με το ουράνιο κρασί, η ζωή του εδώ στην γη γίνεται μαρτυρική, με την καλή όμως έννοια. Αχρηστεύεται για τον κόσμο, αδιαφορεί για καθετί γήινο και όλα τα «θεωρεί σκύβαλα». Βλέπεις, όσοι πίνουν πολύ και μεθούν, μετά δεν νοιάζονται για τίποτε. «Μπαρμπα-Θανάση, το καλύβι σου καίγεται», φώναζαν σε κάποιο γεροντάκι που το καλύβι του είχε πάρει φωτιά. «Άσ᾿ το να καή», έλεγε αυτός, γιατί είχε πιει και ήταν μεθυσμένος!… Η άλλη μέθη, η ουράνια, είναι καλή, αλλά πρέπει…
570. Βλέπουμε παντού στη γη τον Θείο Τεχνίτη, το Άγιο Πνεύμα, να αποκαλύπτη τη σοφία του με τα έργα του. Βλέπουμε παντού το ζωοποιό Πνεύμα να διαπλάσση σαν κεραμεύς, πολύμορφα ωραία σκεύη, άψυχα και έμψυχα. Ιδίως το βλέπουμε αυτό στην περίπτωσι των αγίων ανθρώπων, που είναι οι ένδοξοι και πανέμορφοι ναοί του Θεού. Ενώ στην περίπτωσι των απίστων και ασεβών, βλέπουμε το έργο του Πονηρού: πάθη, ταραχές, μίση, συγκρούσεις. 571. Ο Θεός είναι η ύπαρξις και η ζωή όλων όσα υφίστανται στον κόσμο. Γι’ αυτό ονομάζεται «ο Ών». Είναι το πρώτο, άναρχο και αιώνιο Όν, η Κεφαλή και η αρχή…
Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι. Η τελειότητα και η αγιότητα χαράσσονται πρώτα βαθιά στην ψυχή του χριστιανού, και από εκεί τυπώνονται και στις σκέψεις του, στις επιθυμίες του, στα λόγια του, στις πράξεις του. Έτσι, η χάρη του Θεού, που υπάρχει στην ψυχή, ξεχύνεται και σ’ όλο τον εξωτερικό χαρακτήρα. Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενικός προς όλους. Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.…
186.«Επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» (Πραξ. β' 4). Στο «άπαντες» συμπεριλαμβάνεται και η Θεομήτωρ, η οποία ήταν το κεντρικό πρόσωπο της πρώτης εκκλησιαστικής κοινότητος. Η Θεοτόκος έλαβε το Άγιον Πνεύμα, κατά την Πεντηκοστή, ακριβώς όπως και οι Άγιοι Απόστολοι του Χριστού. Κατά τον Ευαγγελισμό, το Άγιο Πνεύμα την εκαθάρισε από το προπατορικό αμάρτημα και επραγματοποίησε τη σύλληψι του Ιησού. Κατά την Πεντηκοστή, το Άγιο Πνεύμα της εξασφαλίζει τον προσωπικό της αγιασμό. Με την διπλή αυτή πλήρωσί της από το Άγιο Πνεύμα, η Θεοτόκος θα βιώση, μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, το μυστήριο του Χριστού και θα φθάση στις ύψιστες βαθμίδες…
489. Κάποτε, το Πνεύμα εισέρχεται στην ψυχή μας , χωρίς να προηγηθούν λόγια για τα αφτιά ούτε να μιλήση το στόμα μας. Εισέρχεται απ’ ευθείας στην ψυχή μας, όπως ο Υιός του Θεού εισήλθε «των θυρών κεκλεισμένων» στο υπερώο, όπου βρίσκονταν οι Απόστολοι, «διά τον φόβον των Ιουδαίων» κρυμμένοι. Τότε, νοιώθουμε ξαφνικά μέσα μας φως και χαρά. Θυμήσου πως ο Άγγελος εισήλθε στη φυλακή για να απελευθερώση τον κλεισμένο εισήλθε στη φυλακή για να απελευθερώση τον κλεισμένο εκεί Απόστολο Πέτρο. «Φύλακές πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν.. Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι» (Πραξ. ιβ’ 6, 7).…
157. «η πρόσληψις υπέρ λόγον και φύσιν» (ΜΔ). Κατά τον Ευαγγελισμό, η Παρθένος αντιλήφθηκε ότι η σύλληψις του Ιησού ήταν αδύνατη, διότι δεν υπήρχαν οι φυσικές προϋποθέσεις. Γι’ αυτό ρώτησε έκπληκτη τον Άγγελο: «πώς έσται μοι τούτο επεί άνδρα ου γινώσκω»; Εκείνος όμως τη διαβεβαίωσε ότι η σύλληψις αυτή θα γίνη κατά ένα άρρητο τρόπο, έξω και πέρα απ’ τις φυσικές προϋποθέσεις: «Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι»! Η πρόσληψις της ανθρώπινης φύσεως από τη θεία είναι λοιπόν υπέρλογο και υπερφυσικό μυστήριο. Είναι δηλαδή γεγονός υπερφυσικό, που ξεπερνάει τους νόμους και τα όρια της φύσεως.…
462. Που και που, παρακαλώ τον Θεό στην εκκλησία μ’ αυτά τα λόγια, για τον λαό του: «Κύριε, πολλά απ’ αυτά τα τέκνα σου, που στέκονται εδώ, στον άγιο ναό σου, είναι ενώπιόν σου σαν κενά σκεύη, μην ξέροντας πώς να προσευχηθούν θεάρεστα. Γέμισε τις ψυχές αυτές, τώρα που είναι «καιρὸς εὐπρόσδεκτος και ἡμέρα σωτηρίας», με τη χάρι του Παναγίου σου Πνεύματος και χάρισέ μου τα, χάρισέ τα στην αγάπη μου και στην προσευή μου, φωτισμένα από τη γνώσι της θεότητός σου, με καρδιές συντετριμμένες και ευλαβικές, σαν σκεύη γεμάτα. Δός τους το Πνεύμα σου το αγαθό, που «ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ…
Λόγος για την αξία της Αγίας Γραφής και για το ποιοι την κατανοούν! (οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου)
«(Το κείμενο δίνει μία γεύση του τι εστί θεοπνευστία). Γι’ αυτό γράφει (ο Συμεών) προς τον κατά σάρκα πατέρα του λόγους.... Σ’ αυτό το σημείο, όταν έγραφε, του εμφανίσθηκε πάλι άλλη θεοσημεία. Καθώς δηλαδή έγραψε στον πατέρα την παραίνεσί του, θέλοντας να τον διδάξη πώς πρέπει να γράφη σε αγίους άνδρες, πρόσθεσε και τούτο· «την δε επιστολή προς τον άγιό μου πατέρα (τον Πνευματικό του) θα επιγράψης έτσι»· και συγχρόνως με τον λόγο —οποία καινά μυστήρια, Χριστέ βασιλεύ— ξαφνικά έλαμψε επάνω του από τον ουρανό φως άπειρο, σαν να διέσχισε την στέγη του δώματος, και γέμισε πάλι την ψυχή του…
«Πρέπει όμως ν’ αποβάλλεις και το ίδιο το φρόνημα της σάρκας, όπως πριν από λίγο τους χιτώνες, και σύμφωνα με τη στολή, που ντύθηκες για τον Χριστό, ν’ αποκτήσεις τους τρόπους της ψυχής και κυρίως το πνευματικό σου φρόνημα. Και ακόμα να ντυθείς τον φωτεινό χιτώνα με τη μετάνοια, ο οποίος είναι το ίδιο το Πνεύμα το άγιο. Και αυτό δεν γίνεται αλλιώς, παρά με την επίμονη εργασία των αρετών και την υπομονή των θλίψεων. Διότι, όταν θλίβεται η ψυχή από τους πειρασμούς κινείται σε δάκρυα, και τα δάκρυα τότε, καθαρίζοντας την καρδιά, την κάμνουν ναό και οικητήριο του αγίου…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Η μάχη με τους εμπαθείς λογισμούς... (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Την περασμένη φορά σου περιέγραψα την όλη διαδικασία της μεταβάσεως από τον απλό λογισμό στην εμπαθή επιθυμία κι από εκεί στην εφάμαρτη πράξη. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα τόσο αργά όσο…
-
Ο κόσμος είναι γεμάτος θλίψεις και βάσανα
Κατουνάκια Αγίου Όρους τη 18-3-1963Πολυαγαπημένη μου αδελφούλα μου Ε. και συ, Χ., και συ, Ν., και συ Ε., και συ, Β.Όλους σας από μακριά σας αγκαλιάζω και σας γλυκοφιλώ, με αμέτρητα φιλιά,…
-
Η βασιλεία του Θεού και το καθήκον μας (στ)
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλαμεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 20-37. Η βασιλεία του…
-
Με τα δάκρυα καθαρίζεσαι
ΔάκρυαΜαζί με την ευχούλα-τώρα δεν μπορούμε να πούμε και λεπτομέρειες, αυτό όταν το βρεις μονάχος σου, έχει περισσότερη δύναμη παρά όταν το ακούσεις από τον άλλον- έρχονται τα δάκρυα. Τα οποία δάκρυα…
Θέματα: Εφραίμ Κατουνακιώτης Όσιος -
Πώς ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής άφησε τους Παλαιοημερολογίτες;
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ: Ένα από τα συνετά κατορθώματα του Γέροντος Ιωσήφ ήταν η σωστή τοποθέτησίς του στο θέμα του ημερολογίου, που ήταν μέγα ζήτημα εκείνον τον καιρό, εφόσον αυτό οργανώνει την ιστορική…
-
Η υπομονή θα 'χει και μισθό
Υπομονή Εγώ σας έχω πει ότι κάποτε με πλησίασε μια Γερόντισα εκεί και λέει:－Θέλω να εξομολογηθώ.－Μα εγώ δεν εξομολογώ τους καλογήρους, θα εξομολογήσω καλόγριες;－Όχι, θέλω να πω τον λογισμό μου, λέει.－Ε, πες…
Θέματα: Εφραίμ Κατουνακιώτης Όσιος υπομονή -
Η μακροθυμία είναι μεγαλοψυχία... (Αγ. Νεκτάριος)
Η μακροθυμία είναι αρετή γενναίας και ευγενικής ψυχής, που έχει θεμέλιο την αγάπη προς τον πλησίον. Η μακροθυμία είναι μεγαλοψυχία, μεγαλοφροσύνη και φίλη της πραότητας. Η μακροθυμία μαρτυράει καλή αγωγή ψυχής και…
Θέματα: Νεκτάριος άγιος μακροθυμία -
Να δοξάζω τον Θεό για τις πληγές
Υπομονή Αχ τι να σας πω τώρα. Να σας πω και αυτό, καίτοι αυτό είναι ένα απόρρητο της ζωής μου, αλλά για την αγάπη σας, να πούμε, γιατί κι εσείς ανηψάκια μου…