255. «μη μου ελέγξη τας πράξεις ενώπιον των Αγγέλων».   Ειδικώτερα, τρία είναι τα αιτήματα που η ορθόδοξη ευσέβεια υποβάλλει στην Παναγία σχετικά με την μέρα και την ώρα της Παγκοσμίου Κρίσεως. Το πρώτο είναι η μη διαπόμπευσις του πιστού. Το αίτημα αυτό είναι ίσως εμπνευσμένο από τα ισχύοντα στη διαδικασία των ανθρωπίνων δικαστηρίων, όπου υπάρχει η δυνατότης να δικασθή κάποιος «κεκλεισμένων των θυρών» κλπ. Ο πιστός ευλαβείται και ντρέπεται τους αγίους Αγγέλους και δεν θέλει να εκτεθή μπροστά στα μάτια τους. Ζητεί λοιπόν να μη δικασθή «ενώπιον των Αγγέλων». να μη ακούσουν και να μη μάθουν οι Άγγελοι τα…

Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο. Μ’ αυτό τον τέλειο τρόπο απαλλάσσεται ο άνθρωπος απ’ το κακό. Πηγαίνουμε, εξομολογούμαστε, αισθανόμαστε τη συνδιαλλαγή μετά του Θεού, έρχεται η χαρά μέσα μας, φεύγει η ενοχή. Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει αδιέξοδο. Δεν υπάρχει αδιέξοδο, γιατί υπάρχει ο εξομολόγος, που έχει την χάρη να συγχωρεί. Μεγάλο πράγμα ο πνευματικός! Εγώ από μικρός το είχα – και τώρα ακόμη. Όταν συνέβαινε να αμαρτήσω, το εξομολογιόμουνα και μου έφευγαν όλα. Πετούσα απ’ τη χαρά μου. Είμαι αμαρτωλός, αδύνατος· καταφεύγω…

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι περίοδος μετανοίας, περίοδος κατά την οποία η πέτρινη καρδιά μας πρέπει, με τη χάρη του Θεού να γίνει σάρκινη, και από αναίσθητη να γίνει αισθαντική, από ψυχρή και σκληρή να γίνει ζεστή και ανοιχτή προς τους άλλους και, κυρίως, προς τον Ίδιο τον Θεό. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι καιρός ανανέωσης, όπου καθετί -όπως γίνεται την άνοιξη- κάνει μία καινούρια αρχή· και η ανήλια ζωή μας ζωντανεύει και πάλι με όλη την ένταση την οποία ο Θεός μπορεί να δώσει σ’ εμάς τους ανθρώπους, κάνοντάς μας διά των Αχράντων Μυστηρίων και των πλούσιων δωρεών Του κοινωνούς του…

"Όταν κάνεις μετάνοιες, ωφελείσαι διπλά" Όπως εκείνος, έτσι και από τα πνευματικά του παιδιά, ζητούσε να συνοδεύουν τις προσευχές τους με, όσο μπορούσαν, περισσότερες μετάνοιες.Επειδή, όμως, με τη χάρη που είχε από το Θεό, γνώριζε ότι εγώ δεν έπραττα την επιθυμία του, θέλησε να μου μιλήσει για το θέμα αυτό. Αλλά, ευγενής όπως ήταν πάντα, δεν ήθελε να με ρωτήσει ευθέως, εάν εγώ κάνω μετάνοιες και για έναν πρόσθετο μάλιστα λόγο, ότι εγώ τότε ήμουν πολύ νεαρός, άρχισε με ένα εντελώς, κατ' εμέ άσχετο με την προσευχή, θέμα και συγκεκριμένα μου μιλούσε για την γυμναστική και τα ευεργετικά της αποτελέσματα…

Να προσευχόμαστε από φιλότιμο - Γέροντα, με τόση κούραση που έχετε, πώς μπορείτε και προσεύχεσθε;- Εμένα η προσευχή με ξεκουράζει. Και έχω δει ότι μόνον η προσευχή ξεκουράζει πραγματικά τον άνθρωπο. Όταν γίνεται με την καρδιά, διώχνει και την κούραση και τον ύπνο και την πείνα, γιατί θερμαίνεται η ψυχή, και ύστερα δεν θέλεις ούτε να κοιμηθείς ούτε να φας. Ζεις σε μια υπερφυσική κατάσταση και τρέφεσαι διαφορετικά,σε τρέφουν τα πνευματικά. - Γέροντα, δεν έχω αγάπη για την προσευχή.- Δεν έχει θερμανθεί ακόμη η καρδιά σου και η προσευχή δεν γίνεται από μέσα, τα κάνεις όλα από μια πειθαρχία, ξερά.…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 15-24. Η παραβολή του μεγάλου δείπνου.14.23 καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον, ῎Εξελθε(1) εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς(2) καὶ ἀνάγκασον(3) εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου(4)·23 Είπε πάλι ο κύριος στο δούλο: “πήγαινε έξω από την πόλη στους δρόμους και στα μονοπάτια κι ανάγκασέ τους να έρθουν, για να γεμίσει το σπίτι μου·(1) Έξω από την πόλη πλέον, έξω από την Ιερουσαλήμ (δ). «Δες εδώ, σε παρακαλώ, την κλήση των…

Εξομολόγησιςκαλλωπισμός της ψυχήςΑν θέλης να είσαι ωραίος, να προσθέτης την εξομολόγησι των αμαρτημάτων σου και να μη παραλείπης να πλένης το πρόσωπό σου με τη συνεχή ροή των δακρύων της μετανοίας... Φρόντιζε πιο πολύ την ψυχή, και κάθε μέρα να την πλένης με τα θερμά δάκρυα. Διότι μ’ αυτό το ευλογημένο νερό απαλλάσσεται η ψυχή από τη βρωμιά και γίνεται λαμπρότερη.Ε.Π.Ε. 2,638ομολογία και δοξολογία Είναι διπλή η έννοια της εξομολογήσεως. Ή, δηλαδή, δηλώνει αναγνώρισι και καταδίκη των αμαρτημάτων, ή ευχαριστία στο Θεό.Ε.Π.Ε. 5,440 όχι γενικά, αλλά κατ' είδος!Να εξομολογηθής όλα τα αμαρτήματά σου, ένα προς ένα, και έτσι θα μάθης…

Εξομολόγησιςκαλλωπισμός της ψυχήςΑν θέλης να είσαι ωραίος, να προσθέτης την εξομολόγησι των αμαρτημάτων σου και να μη παραλείπης να πλένης το πρόσωπό σου με τη συνεχή ροή των δακρύων της μετανοίας... Φρόντιζε πιο πολύ την ψυχή, και κάθε μέρα να την πλένης με τα θερμά δάκρυα. Διότι μ’ αυτό το ευλογημένο νερό απαλλάσσεται η ψυχή από τη βρωμιά και γίνεται λαμπρότερη.Ε.Π.Ε. 2,638ομολογία και δοξολογία Είναι διπλή η έννοια της εξομολογήσεως. Ή, δηλαδή, δηλώνει αναγνώρισι και καταδίκη των αμαρτημάτων, ή ευχαριστία στο Θεό.Ε.Π.Ε. 5,440 όχι γενικά, αλλά κατ' είδος!Να εξομολογηθής όλα τα αμαρτήματά σου, ένα προς ένα, και έτσι θα μάθης…

Ένιωσε όπως ο άσωτος γιος κι ένα φως απ’ τον ουρανό, έγινε σαν αγκαλιά, και τον ασπάσθηκε τρυφερά! Συνήθιζα να τον επισκέπτομαι συχνά. Μια μέρα λοιπόν, όταν πήγα, τον βρήκα να διαβάζει. Χάρηκε, όπως πάντα, που με είδε. Σηκώθηκε, με ασπάσθηκε κι έκανε να ξαναπιάσει το βιβλίο. Εγώ όμως είχα πάει εκεί για ν’ ακούσω λόγο ψυχωφελή απ’ το στόμα του. Γι΄ αυτό τον παρακάλεσα να διακόψει τη μελέτη του κα να μου μιλήσει για τη μετάνοια.Χωρίς να πολυσκεφτεί, μου λέει:–Πίστεψέ με, αδελφέ, ότι ο αγαθός Θεός μας δεν θα κρίνει το χριστιανό επειδή αμάρτησε.Ξαφνιάστηκα. Μ’ όλο μου το σεβασμό…

Ο Θεός βρίσκεται παντού. Και σαν βρει καρδιά που δεν Του εναντιώνεται, καρδιά ταπεινή, μπαίνει μέσα της και τη γεμίζει χαρά. Τόση είναι η χαρά της καρδιάς που έχει μέσα της το Θεό, ώστε κολλάει πάνω Του και δεν θέλει ποτέ να Τον αποχωριστεί. Σε καρδιά φουσκωμένη από εγωισμό δεν πλησιάζει ο Κύριος. Κι έτσι αυτή καταθλίβεται, μαραζώνει και σιγολιώνει, βυθισμένη στην άγνοια, τη λύπη και το σκοτάδι. Όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, μόλις στραφούμε με μετάνοια και πόθο προς τον Κύριο, η θύρα της καρδιάς μας ανοίγει σ’ Εκείνον. Ηεσωτερική ακαθαρσία ξεχύνεται έξω, για να παραχωρήσει τη θέση της…