485. Όποιοι άγγιζαν τα ενδύματα του Σωτήρος, θεραπεύονταν (όπως η αιμορροούσα γυναίκα). Γιατί θεραπεύονται και όσοι χρησιμοποιούν με πίστι νερό του Αγιασμού; Γιατί, ο Σταυρός που βυθίσθηκε σ’ αυτό το νερό, έχει τη δύναμι του Σωτήρος μας. Όπως τα ενδύματα του Χριστού είχαν διαποτισθή από τη ζωή του, έτσι και το νερό του Αγιασμού, όπου ο ζωοποιός Σταυρός βυθίσθηκε, έχει και αυτό τη ζωή του Κυρίου και γίνεται ιαματικό. 486. Τίποτε δεν είναι πλησιέστερο σ’ εμάς από τον Θεό. Είναι ο Θεός των καρδιών, των αληθινών καρδιών. Και η καρδιά είναι ό,τι πλησιέστερο σ’ εμάς. Είναι ολόκληρος ο άνθρωπος, «ο…

149.«υπήντησας τη Παρθένω δωρούμενος την ζωήν» (II).   Η Κ. Διαθήκη δεν αναφέρει ιδιαίτερη συνάντησι του αναστάντος Χριστού με την Θεοτόκο. Η Παράδοσις όμως δέχεται, ότι ο Ιησούς εμφανίσθηκε πρώτα στην Παναγία Μητέρα Του. «Εάν ο Ιησούς εφανερώθη εις την Μαρίαν την Μαγδαληνήν, εις τους Μαθητάς Του τόσας φοράς και εις τους υπερπεντακοσίους αδελφούς (Β' Κορ. ιε' 5-6) πώς θα άφινε την Μητέρα Του έξω από την γενική αυτή χαρά; Υπάρχουν εκκλησιαστικοί διδάσκαλοι και συγγραφείς, όπως ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Νικηφόρος Κάλλιστος και ο συγγραφεύς του λόγου εις το Πάσχα που φέρει το όνομα του Γρηγορίου Νύσσης, οι οποίοι…

147. «Ειστήκεισαν παρά τω Σταυρώ... η μήτηρ αυτού» (Ίω. ιθ' 25).   Η Θεοτόκος συμπαρίσταται στο φρικτό μαρτύριο και την απάνθρωπη θανατική εκτέλεσι του Υιού της. Οι μαθηταί όλοι, πλήν του Ιωάννου, δεν εμφανίσθηκαν. Στη σκληρότητα των ρωμαίων δημίων, που δεν άντεξε ν’ αντιμετωπίση η ανδρική φύσις των μαθητών του Χριστού, αντιπαραστάθηκε γενναία η βαθειά στοργική συμπάθεια της Μητέρας του Ιησού... Η Θεοτόκος που είχε εξαφανισθή διακριτικά από το προσκήνιο του Ιησού, για να μη αποτελέση εμπόδιο - έστω και ακούσιο - στη ζωή και το έργο του, έσπευσε να σταθή κοντά του στην μεγάλη και φρικτή ώρα του σταυρικού…

450. Δόξα στην ακατανίκητο δύναμι του Τιμίου και Ζωοποιού σου Σταυρού, Κύριε! Όταν ο εχθρός με θλίβη με αμαρτωλές σκέψεις και αισθήματα και εγώ, έχοντας χάσει την ελευθερία της καρδιάς μου, κάνω πολλές φορές, με πίστι, το σημείο του Σταυρού, τότε η αμαρτία φεύγει προτροπάδην από μέσα μου, η ειρήνη επανέρχεται στην καρδιά μου και νοιώθω ξανά ελεύθερος. Δόξα σοι, Κύριε! Ας μη με απομακρύνη από σένα τιποτε το σαρκικό, το υλικό. Ας μείνω πάντοτε ενωμένος μαζί σου. 451. Ώ Κύριε! Μη με στερήσης των ουρανίων σου δωρεών, γιατί είσαι ο Κύριος και όλα τα μπορείς. ΄Ω Κύριε! Σώσε με…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Στίχ. 18-21. Η παραβολή του σπόρου του σιναπιού και της ζύμης.13.18 ῎Ελεγεν δε(1), Τίνι ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ(2), καὶ τίνι ὁμοιώσω αὐτήν(3);18 Έλεγε ακόμη ο Ιησούς: «Με τι μοιάζει η βασιλεία του Θεού και με τι να την παρομοιάσω;(1) Υπάρχει και η γραφή έλεγε οὖν. Το οὖν (λοιπόν) των αλεξανδρινών χειρογράφων σχετίζει τα λόγια αυτά με το γεγονός της υπερφυσικής θεραπείας που συντελέστηκε. Συμπέρασμα που προκύπτει από το γεγονός αυτό είναι…

419. Ο Σταυρός και το σημείο του Σταυρού είναι η δύναμις του Θεού. Ο Θεός βρίσκεται όπου και ο Σταυρός. Κατά όμοιο τρόπο, οι εικόνες του Κυρίου, της Θεοτόκου, των Αγγέλων και των Αγίων έχουν τη δύναμι του Θεού για τους αληθινά πιστούς και μπορούν να κάνουν θαύματα γι’ αυτούς. Γιατί; Γιατί, με τη χάρι του Θεού, ο Κύριος, η Παναγία Παρθένος, οι Άγγελοι, οι Άγιοι είναι, μέσω των εικόνων τους, κοντά μας. Πιο κοντά μας απ’ ό,τι και οι ίδιες οι εικόνες τους. Αλήθεια είναι αυτό. Το μαρτυρεί πολύ συχνά η πείρα. 420. Γιατί, όταν προσευχώμαστε άδολα για τον…

«Εκεί (στον κήπο της Εδέμ) υπήρχε δένδρο της καλής και πονηρής γνώσεως, το οποίο, όταν έφαγαν από αυτό, τους έγινε αίτιο θανάτου· εδώ υπάρχει το ξύλο του σταυρού, στο οποίο προσηλώθηκε ο Χριστός, ο δεύτερος Αδάμ και Θεός, θέτοντας σ’ αυτό τα χέρια αντί των χειρών του Αδάμ που άγγιξαν τον καρπό, και τα πόδια αντί των ποδιών που βάδισαν στην παράβαση. Και ο Αδάμ βέβαια, όταν γεύθηκε από εκείνο το δένδρο, έγινε για τους απογόνους του αίτιος θανάτου και κατάρας· ο Χριστός όμως και Θεός όταν γεύθηκε την χολή και ήπιε το όξος, τους απάλλαξε από την κατάρα και…

129. «σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία» ( Λουκ. β’ 35). Το τρίτο στοιχείο του προφητικού μηνύματος του Συμεών προς τη Θεοτόκο είναι το στοιχείο του προσωπικού της πάθους χάριν του Ιησού. «Ρομφαίαν ωνόμασε την τμητικωτάτην και οξείαν οδύνην, ήτις διήλθε την καρδίαν της Θεομήτορος, ότε ο υιός αυτής προσηλώθη τω σταυρώ. Περί ταύτης γαρ της αλγηδόνος νυν προεφήτευσε» (ΥΛ, 110). Η Θεοτόκος πληροφορείται από την πρώτη στιγμή, ό,τι θα πάθη για τον Ιησού. Η μητρική της καρδιά θα τρυπηθή από κοφτερό μαχαίρι... Ένα από τα στιλέττα που θα εκτοξευθούν για να χτυπήσουν τον Ιησού θα πετύχη την Μητέρα…

H ΟΔΎΝΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΎΚάποτε τελείωσε η αιματηρή πορεία του Κυρίου προς το Γολγοθά. «Και ελθόντες εις τόπον λεγόμενον Γολγοθά, ο εστί λεγόμενος κρανίου τόπος, έδωκαν αυτώ πιείν όξος μετά χολής μεμιγμένον και γευσάμενος ουκ ήθελε πιείν». ( Ματθ.ΚΖ΄, 33-34) Στο Γολγοθά - στο λόφο που από το σχήμα του ονομαζόταν κρανίου τόπος- οι στρατιώτες δίνουν στον Κύριο να πιεί ξύδι με πικρό ποτό. Η πράξη αυτή αποτελούσε συνήθεια των Ιουδαίων προς τους μελλοθάνατους για να μετριάζουν έτσι τους φρικτούς πόνους του λιθοβολισμού ή του σταυρού. Ο Κύριος όμως δε θέλησε να το πιει. Επιθυμούσε να διατηρήσει τις αισθήσεις Του τελείως…

Πνιγόμουν Κύριε… πνιγόμουν στα βαθιά… θεριέψανε τα κύματα μάταιων λογισμών… μες την καρδιά πλημμύρισαν η θλίψη και ο φόβος… άνιση η πάλη να σταθώ στης νύχτας τη φουρτούνα… ψέλλιζα με όση δύναμη μου είχε απομείνει: Κύριε, ελέησόν με… Τυφλά τα μάτια της ψυχής και άδεια η καρδιά μου...πώς χάθηκε σε μια στιγμή όση βαστούσα πίστη…;; με μιας σβηστήκανε οι προσευχές μου όλες...λες και στην άμμο έχτιζα τη λήθη των παθών μου· Τα μάτια σήκωσα ψηλά γυρεύοντας ελπίδα…κι Εσύ στεκόσουνα εκεί! Στη μέση του πελάγους… μου ’ριξες το Σταυρό, σανίδα σωτηρίας,τη φοβισμένη μου ψυχή στην Αγκαλιά βαστούσες· πώς δεν Σε είδα…