Προσευχή Και ο Θεός μας δοκιμάζει καμιά φορά να μας ξυπνήσει, να πούμε. Σου στέλνει έναν πειρασμό ο Θεός, ο Θεός θέλει να σε ξυπνήσει, μην κοιμάσαι· μην κοιμάσαι, λέγε την ευχούλα.----------Και ο άνθρωπος, όταν προσεύχεται εις τον Θεό, απορροφά, τρόπον τινά, τις ιδιότητες του Θεού. Ο Θεός, να πούμε, είναι αγαθός, δεν οργίζεται, μακροθυμεί. Και ΄συ μετά την προσευχή, σου ΄ρχεται ένα τέτοιο πράγμα, μακρόθυμος, ό,τι να σου κάνει ο άλφα, ο βήτα, δεν πειράζει, ε, δεν πειράζει αυτό. Επειδή η χάρις σε χαρίτωσε. Θα σε κάνει κατόπιν, πώς να πούμε, πάντα προσευχόμενον. Ναι. Επήρες αυτήν την ιδιότητα, προσευχόμενος…
Ένα βράδυ στο Θάλαμο της Ανόδου το πνεύμα μου τριγυρνούσε σε κάποιες από τις πιο μακρινές περιοχές του «ουράνιου φωτός» τις οποίες είχα φτάσει ποτέ. Το βράδυ εκείνο είχα μία εμπειρία που θα άλλαζε τη ζωή μου για πάντα.Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας αυτής με περιέβαλε ένα φοβερά έντονο φως -ήταν σαν να κοίταζα απευθείας στον ήλιο. Κύματα μακαριότητας ακτινοβολούσαν μέσω του πνεύματός μου· όλη μου η ύπαρξη είχε αιχμαλωτιστεί από τη δύναμη. Ξαφνικά επενέβη μία άλλη δύναμη. Με κατάλαβε εξ’ απροόπτου· ήταν σαν να είχε επέμβει ένα υπερφυσικό χέρι και να με είχε μεταφέρει, μέσα σε μία στιγμή, στο…
«Κάποτε προσευχόμουνα για μία εξαδέλφη μου πολύ πονεμένη. Αυτή, όμως, είχε μπλέξει με τη μαγεία. Η προσευχή μου ήταν θερμή και επίπονη. Ξεπέρασα κάθε όριο, παρακαλώντας: «Χριστέ μου, για το αίμα που έχυσες πάνω στο σταυρό, ελέησε κι αυτήν την ψυχή!». «Μα ξαφνικά έφαγα έναν μπάτσο, που ήταν όλος δικός μου! Ο Θεός όλα τα ανέχεται, αλλά τη μαγεία… μακριά!«Επιχείρησα άλλη μια φορά κάτι τέτοιο και ερέθισα την οργή του Θεού. Αλλά πρόλαβα και ζήτησα συγγνώμη. Έτσι δεν έφαγα τον μπάτσο. Αυτά τα πράγματα είναι φόβος και τρόμος».«Όταν ο άνθρωπος είναι καθαρός, τα μάγια δεν πιάνουν: Και ακαθαρός εννοώ όταν…
-Γέροντα, ο Αββάς Ισαάκ γράφει: «Ο ταπεινόφρων, όταν παρίσταται ενώπιον του Θεού, δεν θέλει να τολμήσει να προσευχηθή». Δηλαδή τι κάνει; -Αισθάνεται τον εαυτό του ανάξιο να προσευχηθή, να συνομιλήσει με τον Θεό. -Και τι κάνει, Γέροντα; -Του αρκεί αυτό το ότι παρίσταται ενώπιον του Θεού. -Γέροντα, εσείς με τι τρόπους καλλιεργούσατε την ευχή στους διαφόρους τόπους που μονάσατε; -Χανόμουν στην ευχή! Ξέρεις τι θα πη χανόμουν; Βυθιζόμουν..., ένα γλυκό βύθισμα... -Θέλετε να πείτε, Γέροντα, ότι χάνατε την αίσθηση του τόπου και του χρόνου; -Ναι, χανόμουν τελείως... Για να φέρω έναν λογισμό, έπρεπε να σταματήσω την ευχή. Ξέρεις τι θα πη να βυθίζεσαι, να…
- Γέροντα, πώς είναι το άκτιστο φως; - Που να ξέρω; Εγώ στο Καλύβι έχω μια κτιστή σόμπα που την ανάβω, για να ζεσταθώ. Αν θέλω φως, ανάβω ένα κερί να βλέπω!Ποτέ να μη ζητά κανείς φώτα ή χαρίσματα του Θεού, αλλά μόνο μετάνοια, η οποία θα φέρη την ταπείνωση, και μετά ο Καλός Θεός θα του δώση ό,τι έχει ανάγκη. Πήγα μια φορά να δω τον πατέρα Δαβίδ τον Διονυσιάτη. Έμενε σε ένα κελλί, μέσα στα κουρέλια, μέσα στο σκοτάδι. Αλλά μέσα σ’ αυτό το σκοτεινό κελλί, εκείνος ζούσε μέσα στο φως. Ήταν πολύ προχωρημένος στην ευχή, είχε φθάσει σε…
-Γέροντα, πότε οικονομάει ο Θεός να αισθανθεί κάποιος θεία ευωδία;-Ο Θεός δίνει ευωδία άλλοτε την ώρα της προσευχής και άλλοτε σε ώρα που δεν προσεύχεσαι, για να παρηγόρηση, να ενδυνάμωση, να πληροφόρηση, πάντοτε για κάποιον σκοπό.-Ορισμένες φορές, Γέροντα, εκεί που λέω την ευχή και ζητώ το έλεος του Θεού, αισθάνομαι κάποια αλλοίωση μέσα μου, μια κατάνυξη.-Όταν ο άνθρωπος ζητά ταπεινά το έλεος του Θεού και αναγνωρίζει την αμαρτωλότητα του, τότε ο Θεός του στέλνει την Χάρη του και αλλοιώνεται πνευματικά. Πονάει που λύπησε τον Θεό με τις αμαρτίες του, μετανιώνει, νιώθει συντριβή, κα ο Θεός τον ανταμείβει με αυτήν την…
-Γιατί, Γέροντα, άλλες φορές νιώθουμε έντονα την θεία Χάρη στην προσευχή και άλλες φορές δεν αισθανόμαστε τίποτε; -Ο Καλός Θεός, για να μας βοηθήσει να αγωνιζόμαστε, μας δίνει πότε πότε τέτοιες ευλογίες. Όπως δίνουμε σε ένα μικρό παιδί ένα σοκολατάκι και του λέμε: αν είσαι φρόνιμο, θα σου δώσω και άλλα», έτσι και ο Θεός δίνει «σοκολάτες», για να καταλάβουμε πόσο γλυκύς είναι και να αγωνιστούμε να Τον ευαρεστήσουμε, για να πάμε κοντά του.-Γέροντα, η γλυκύτητα που αισθάνεται στην προσευχή ο άνθρωπος που δεν έχει καθαρισθεί ακόμη από τα πάθη, μπορεί να είναι μόνο συναίσθημα;-Στην αρχή μπορεί να είναι και…
-Γέροντα, να μας εξηγήσετε αυτό που γράφει ο Αββάς Ισαάκ για τα δάκρυα: « Άλλα δάκρυα καίουσι και ξηραίνουσι το σώμα και άλλα δάκρυα ευφραίνουσι καιτρέφουσιν αυτό και όσα μεν δάκρυα γεννώνται εκ της κατανύξεως της ταπεινής καρδίας δια τας αμαρτίας, καίουσι και ξηραίνουσι το σώμα. Τα της δευτέρας τάξεως δάκρυα προέρχονται εκ της γνώσεως και συνέσεως τα οποία καλλωπίζουσι το πρόσωπον και τρέφουσι το σώμα».-Τα πρώτα δάκρυα είναι δάκρυα μετανοίας. Πονάς βαθιά και ειλικρινά για το σφάλμα σου και κλαις με ταπείνωση. Τα δάκρυα αυτά καταβάλλουν τον άνθρωπο, αλλά έχουν και θεία παρηγοριά. Όταν όμως η ψυχή συμφιλιωθεί με…
Στον χώρο της δοξολογίας υπάρχουν δυο καταστάσεις. Αν ο άνθρωπος δεν πέραση από την πρώτη, δεν μπορεί να φθάση στην δεύτερη. Στην πρώτη κατάσταση έχει κανείς πίκρες αλλά όλα τα παίρνει δεξιά. Βάζει καλό λογισμό, ρίχνει το βάρος στον εαυτό του ταπεινώνεται, μετανοεί και ευχαριστεί για όλα τον Θεό: «Θεέ μου, λέει, Σε ευχαριστώ, εξ΄ αμαρτιών μου τα περνώ αυτά. Μου χρειάζονται και περισσότερα, αλλά δεν αντέχω. Σε παρακαλώ, δώσε μου υπομονή και δύναμη, για να αντέξω», τότε βομβαρδίζεται από την θεία παρηγοριά και περνά στην δεύτερη κατάσταση.Στην δεύτερη κατάσταση βρίσκονται όσοι έχουν περάσει το στάδιο της μετάνοιας και ένιωσαν…
Ο ΟΣΙΟΣ Βενιαμίν,Ησυχαστής στο όρος της Νιτρίας, είχε μεγάλη αφοσίωση και πίστη στον Θεό. Ογδόντα χρόνια έζησε στην έρημο με προσευχή και άσκηση και αξιώθηκε να λάβει χαρίσματα Πνευματικά. Να διώχνει πονηρά πνεύματα και να θεραπεύει όλες τις αρρώστιες. Λίγους μήνες προτού φύγει από τον κόσμο αυτό, ο Όσιος επαθε υδρωπικία. Τόσο πολύ διογκώθηκε το σώμα του, που ήταν θέαμα φρικτό. Οι αδελφοί που τον επισκέπτονταν, γύριζαν αλλου το πρόσωπο, γιατί τους έπιανε λιποψυχία να τον βλέπουν. Αντί λοιπόν να τον ανακουφίζουν και να τον παρηγορούν, τον άκουγαν να τους στηρίζει μ’ αυτά τα λόγια: -Προσεύχεσθε, αδελφοί μου, να μην…