Κεφάλαιο 6 - Η αμαρτία φέρνει τις συμφορές. - Έρριξες φάρμακο για τις κάμπιες;- Έρριξα, Γέροντα.- Τόσες καλόγριες ούτε μία κάμπια δεν μπορείτε να σκοτώσετε! Στην Κατοχή, όταν είχε πέσει ακρίδα, είχαν βγάλει εδώ στην Χαλκιδική την Αγία Ζώνη από την Μονή Βατοπεδίου και η ακρίδα έπεφτε σύννεφα-σύννεφα στην θάλασσα. Στην Ήπειρο, θυμάμαι, ήταν σαν το χιόνι. Κάναμε όλοι προσωπική εργασία, με τα σεντόνια την μαζεύαμε και μετά την πετούσαμε. Ήταν και η πείνα..., μην τα ρωτάς! Τί σιτάρια είχαν ξαναδώσει, αλλά είχαν σακατευθή.Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση έτσι…
Αρρώστιες.  I.Όταν δεις τον Φ.Γ., δος του από μένα τις θερμότερες ευχές μου για γρήγορη ανάρρωση. Πες του επίσης ότι, παρ’ όλη τη σταθερή ελπίδα και τη δυνατή πίστη του στο Θεό, δεν θα πρέπει να περιφρονήσει και την ιατρική βοήθεια. Ο Θεός είναι ο δημιουργός όλων των ανθρώπων και όλων των πραγμάτων, «ποιητής ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων». Και είναι ο δημιουργός όχι μόνο των πασχόντων αλλά και των γιατρών και της ιατρικής επιστήμης και των φαρμακευτικών βοτάνων και της θεραπευτικής δυνάμεως που έχουν αυτά τα βότανα. «Τέκνον, εν αρρωστήματι σου μη παράβλεπε, αλλ’ εύξαι Κυρίω,…
Θλίψεις.  Σ’ ευχαριστώ που μου αποκάλυψες τη θλίψη της πληγωμένης καρδιάς σου. Ένα δυνατό, ακτινοβόλο φως με τυλίγει, κάθε φορά που μοιράζομαι με άλλους τη θλίψη τους… Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Χριστός μας λέει: « Καταδέχθηκα τον Σταυρό για τη σωτηρία των ανθρώπων. Και όποιον διαλέγω και θέλω να τραβήξω κοντά Μου, σ’ εκείνον πρώτα-πρώτα στέλνω θλίψεις, και μάλιστα τη μία πίσω από την άλλη. Εκείνου τη καρδιά τρυπάω πρώτα με βέλη βουτηγμένα στο πικρό δηλητήριο του πόνου. Αυτό κάνω. Και το κάνω για να πεθάνει. Να πεθάνει για τον κόσμο, να νεκρωθεί απέναντι στην ακαταμάχητη γοητεία, τη…
Έχω δει ψυχές που αδικήθηκαν, αλλά υπέμειναν την αδικία με καλούς λογι-σμούς και τους έλουσε η Χάρις σ' αυτήν την ζωή. Πριν από πολλά χρόνια με είχε επι- σκεφθή ένας ευλαβής Χριστιανός, απλός και καλοκάγαθος, και με παρακάλεσε να ευχηθώ να φωτίση ο Χριστός τα παιδιά του, όταν ενηλικιωθούν, να μην γογγύσουν κατά των συγγενών για την μεγάλη αδικία που τους είχαν κάνει, και μου διηγήθηκε την υπόθεση. Όπως είδα, ο άνθρωπος αυτός ήταν πραγματικά άνθρωπος του Θεού. Ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός από πέντε παιδιά της οικογενείας του και μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα τους συμπαραστάθηκε σαν καλός πατέρας…
Λες ότι, έτσι άσχημα που εξελίσσονται τα πάθη και οι αδυναμίες σου, έχεις δεχτεί ήρεμα και αγόγγυστα και το νέο «σκόλοπα», που, σαν παιδαγωγική τιμωρία, παραχώρησε ο Θεός να σε βρει: τη φυματίωση. Το μόνο πράγμα που σε στεναχωρεί είναι ότι τώρα κουράζεις τους δικούς σου και τους έχεις γίνει φόρτωμα. Πολύ μεγάλο λάθος! Γιατί κάνεις τέτοιες δυσάρεστες, θα ‘λεγα μάλιστα και προσβλητικές σκέψεις για τους άλλους; Γιατί παίρνεις σαν δεδομένο ότι είναι τόσο κακοί; Δεν είναι χριστιανοί; Δεν τολμώ να σκεφτώ πως είναι τόσο άσπλαχνοι, ώστε να βλέπουν έναν άρρωστο άνθρωπο σαν βάρος. Γιατί, αναμφίβολα, αν έστω και μία…
Ένας Γέροντας Ασκητής που δεν κατέβαινε ποτέ στον κόσμο, είχε διακονητή ένα καλό χριστιανό. Αυτός πουλούσε τα πανέρια του Γέροντος και του έφερνε το ψωμί του.Στην πόλη που κατοικούσε ο διακονητής έμενε και κάποιος πολύ πλούσιος, που ήταν όμως κακότροπος και ασεβής άνθρωπος. Ξαφνικά μια μέρα πέθανε ο πλούσιος. Οι συγγενείς του για επίδειξι του έκαναν μεγαλοπρεπέστατη κηδεία. Όλη η πόλις και πρώτος ο Επίσκοπος μ’ ολόκληρο τον κλήρο, συνώδευσαν το νεκρό στο κοιμητήριο. Τον έθαψαν σε καλλιμάρμαρο μνημείο, για το οποίο σπαταλήθηκε ασυλλόγιστα πολύ χρήμα. Ύστερα από την κηδεία του πλουσίου, ξεκίνησε ο καλός χριστιανός να πάει στον Ασκητή…
   Ας μην παραπονιώμαστε και ας μη εγκαλούμε(καταγγέλουμε) τον Θεό για όλες τις δυσκολίες μας, που συναντούμε στην καθημερινότητά μας. Έχομε το βίωμα ότι ο Θεός μας ξεχνά, δεν μας ακούει, δεν απαντά στις προσευχές μας, μας τα φέρνει όλα στραβά και ανάποδα.    Δεν είναι όμως έτσι. Ο Θεός είναι ένας καλός τιμονιέρης, ο οποίος μας παρακολουθεί μυστικά και παράλληλα μας αφήνει να χειριζόμαστε το τιμόνι της ζωής μας μόνοι μας, διότι ποτέ δεν δέχεται να αναιρέσει την δική μας βούληση και να αντικαταστήσει τον δικό μας ρόλο. Και όταν ιδεί το τιμόνι να στραβώνει, το αρπάζει εκείνος, για…
Ατέλειωτα είναι τα βάσανα του κόσμου. Μία γενική αποσύνθεση, οικογένειες, μικροί-μεγάλοι. Κάθε μέρα η καρδιά μου γίνεται κιμάς. Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα από στενοχώριες, από αγωνία, από άγχος. Μόνο στα σπίτια που ζουν κατά Θεόν είναι καλά οι άνθρωποι. Στα άλλα, διαζύγια, άλλοι χρεωκοπημένοι, άλλοι άρρωστοι, άλλοι τρακαρισμένοι, άλλοι με ψυχοφάρμακα, με ναρκωτικά!... Λίγο-πολύ όλοι, οι καημένοι, έχουν έναν πόνο. Ιδίως τώρα, δουλειές δεν έχουν, χρέη από 'δω, βάσανα από 'κει, τους τραβούν οι Τράπεζες, τους βγάζουν από τα σπίτια, ένα σωρό! Και δεν είναι μία και δύο μέρες! Και αν ένα-δύο παιδιά σε μία τέτοια οικογένεια είναι γερά,…
Παραπονιέστε για τη μεταβλητότητα της εσωτερικής σας καταστάσεως -άλλοτε είναι καλή και άλλοτε κακή. Δεν γίνεται αλλιώς. «Έχω δοκιμάσει και δοκιμάζω δυσάρεστες ψυχικές καταστάσεις με διάφορες μορφές». Δεν έχουμε παρά να τις υπομένουμε με ταπείνωση και γενναιοψυχία, χωρίς να χαλαρώνουμε τον πνευματικό μας αγώνα, χωρίς να παραμελούμε την εκπλήρωση των θείων εντολών -αυτό ακριβώς που κάνετε. Έρχεται μια καλή πνευματική κατάσταση. Φεύγει. Έρχεται μια κακή. Φεύγει κι αυτή. Η εναλλαγή τους είναι συνεχής και αναπότρεπτη. Το μόνο που μπορείτε και πρέπει να κάνετε, είναι να επιθυμείτε και να επιδιώκετε πάντα το καλό.Αν δεν αντιμετωπίζαμε ποτέ καμιά δυσκολία, τότε θα είχαμε…
Φωτεινό αστέρι. «Αναμιμνήσκω σε αναζωπυρείν το χάρισμα του Θεού...» (Β' Τιμ. α' β)Ο Blondin, ο ονομαστός ακροβάτης, περπατώντας επάνω σ’ ένα τεντωμένο σχοινί, κατώρθωσε να διαβή στο επικίνδυνο σημείο του τον ορμητικό καταρράκτη του Νιαγάρα. Το επέτυχε δε χάρις στην εξής επινόησι: Στο απέναντι ακριβώς μέρος και σε ανάλογο ύψος είχε τοποθετήσει ένα φωτεινό αστέρι. Σ’ όλη τη διαδρομή είχε καρφώσει την προσοχή του εκεί και με αυτό τον τρόπον απέφυγε τη ζάλη του χάους και του θορύβου.Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να πή κανείς για τον κάθε πιστό. Καρφώνοντας και εκείνος το βλέμμα του διαρκώς στο άστρο της θείας αγάπης, κατορθώνει…