Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μας λέει: «Περιπατείτε έως το φως έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη» (Ιω. 12:35). Ακόμα έχετε το φως του Χριστού, ακόμα έχετε τη δυνατότητα να πηγαίνετε στον ναό, να ακούτε τις εντολές, να ακούτε το Ευαγγέλιο. Να περπατάτε μέσα σ’ αυτό το φως. Γιατί, όταν έλθει ο θάνατος, το φως αυτό θα σβήσει για σας. Πέραν του τάφου δεν υπάρχει μετάνοια και θα πάρετε ανταπόδοση σύμφωνη με όσα έχετε κάνει στη ζωή σας. Περπατάτε λοιπόν στο φως όσο έχετε το φως, για να μη σας καταλάβει το σκοτάδι, το σκοτάδι το αιώνιο, το σκοτάδι του…
Ψυχή όλων των ασκήσεων, που γίνονται για τον Κύριο, είναι η προσοχή. Δίχως προσοχή, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι άκαρπες, νεκρές. Όποιος ποθεί τη σωτηρία του, πρέπει να μάθει να προσέχει άγρυπνα τον εαυτό του, είτε ζει στη μόνωση, είτε ζει μέσα στον περισπασμό, οπότε καμιά φορά, και χωρίς να το θέλει, παρασύρεται από τις συνθήκες. Αν ο φόβος του Θεού γίνει το ισχυρότερο απ’ όλα τ’ άλλα αισθήματα της καρδιάς, τότε πιο εύκολα θα προσέχουμε τον εαυτό μας, τόσο στην ησυχία του κελιού μας όσο και μέσα στο θόρυβο που μας κυκλώνει από παντού. Στη διατήρηση της προσοχής πολύ…
3,4 «Όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» Από την αρχή μέχρι το τέλος, η ζωή των χριστιανών είναι ζωή «εν Χριστώ». Και όχι μόνο «εν Χριστώ», αλλά και ο Χριστός είναι η ζωή μας». Ιδού ο ορισμός της ζωής. Ιδού τι είναι ζωή. Χριστός = ζωή. Αν το έζησες, αυτό είναι Χριστός.Αν έτσι πιστεύεις και έτσι αισθάνεσαι, τότε είσαι χριστιανός. Σ’ αυτό ακριβώς βρίσκεται η μη «πεπερασμένη» μεγαλειότητα και το ένθεο μεγαλείο της ανθρώπινης ζωής.Σταυρωθήκατε με τον Χριστό, πεθάνατε μαζί του, αναστηθήκατε και αναληφθήκατε με Αυτόν, γι’ αυτό και «υμείς συν…
Μια γυναίκα που είχε χάσει το παιδί της επισκέφτηκε τον π. Γαβριήλ και τον ρώτησε: – Γιατί κάποιοι φεύγουν νέοι απ’ αυτή τη ζωή; – Σ’ ένα χωριό, μια πιστή γυναίκα που έχασε τον μονάκριβο γιο της παραπονέθηκε στον Θεό: «Εγώ, για την αγάπη Σου, άντεξα πολλά: προσβολές, φτώχιες, δυσκολίες. Σ’ αυτό το μέρος κανείς δεν είναι πιστός εκτός από μένα. Όμως εσύ πήρες το παιδί μου. Γιατί;». Εκείνη τη νύχτα λοιπόν είδε ένα όνειρο: Οι Άγγελοι την πήγαν στον Κύριο και Του μετέφεραν τα παράπονα της. Τότε ακούστηκε η φωνή του Κυρίου: «Ρωτήστε τη γυναίκα τι θέλει». «Φέρε το…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 16 Στίχ. 19-31. Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου.16.22 ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν(1) καὶ ἀπενεχθῆναι(2) αὐτὸν(3) ὑπὸ τῶν ἀγγέλων(4) εἰς τὸν κόλπον ᾽Αβραάμ(5)· ἀπέθανεν δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη(6).22 Κάποτε πέθανε ο φτωχός, και οι άγγελοι τον πήγαν κοντά στον Αβραάμ. Πέθανε κι ο πλούσιος και τον έθαψαν.(1) Πέθανε πρώτος εξαντλημένος από τις στερήσεις και τα παθήματα (g). Ο Θεός συχνά παίρνει από τον κόσμο αυτόν τους αγαθούς, την ώρα…
ΚΑΠΟΤΕ παρήγγειλε ο Έπαρχος στον Αββά Ποιμένα να πάει στην πόλη να τον δει. Εκείνος ανέβαλλε διαρκώς την επίσκεψη, ώσπου ο άρχοντας, για να τον εξαναγκάσει, έκλεισε με κάποια πρόφαση στην φυλακή το γιο της αδελφής του. Ύστερα είπε πως θα τον άφηνε ελεύθερο, αν έδινε γι’ αυτόν εγγύηση ο Όσιος. Έτσι ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του νέου και παρακαλούσε με δάκρυα τον Γέροντα να πάει ως την πόλη να βγάλει τον γιο της από την φυλακή.   -Ο Ποιμήν δεν γέννησε παιδιά, για να έχει την φροντίδα τους, της έλεγε εκείνος.   Και στον άρχοντα, που εξακολουθούσε να…
ΒΓΑΖΟΥΜΕ τον νεκρό από το σπίτι του και τον θάβουμε στα κοιμητήρια έξω από την πόλη. Αν τον αφήσουμε όμως έτσι εκτεθειμένο, περισσότερο απ΄ ό,τι πρέπει, δεν θα μπορούμε να τον πλησιάσουμε από την δυσωδία. Κι ο μοναχός, που νεκρώθηκε για την αγάπη του Χριστού, θάβεται με την θέλησή του στις ερήμους. Αν παραμείνει στον κόσμο, παθαίνει ηθική σήψη και βλάπτει τους άλλους με την δυσωδία του, έλεγε ένας αυστηρός Ερημίτης.       ΑΛΛΟΣ Πατήρ συμβουλευει: -Απόφευγε τους εργάτες της ανομίας, έστω κι αν είναι συγγενείς ή φίλοι σου, είτε έχουν ιερατικό ή βασιλικό αξίωμα. Αποφευγοντας αυτούς, κερδίζεις του…
ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του Οσίου να δει τα πέντε της παιδιά που ασκήτευσαν εκεί. Δεν την δέχτηκαν όμως και η γριούλα κάθισε έξω από την καλύβα τους και έκλαιγε απαρηγόρητη. -Γιατί κλαις; την ρώτησε από μέσα ο Αββάς Ποιμήν. -Αφήστε με να σας δω για λίγο, παιδιά μου, για να σβήσει η φλόγα της καρδιάς μου, έλεγε εκείνη χύνοντας πιο πολλά δάκρυα. -Εδώ προτιμάς να μας δεις ή στον ουρανό; την ρώτησε πάλι. -Αν δεν σας δω εδώ, είναι βέβαιο πώς θα σας δω εκεί; -Αν φανείς γενναία και υπομείνεις αγόγγυστα τον χωρισμό μας, απάντησε ο…
Θρήνοςγια τις αμαρτίεςΑν δεν θέλουμε εδώ να κλάψουμε για τις αμαρτίες μας, είναι όμως σίγουρο ότι θα θρηνούμε και θα κλαίμε εκεί. Κι εκεί μεν τα δάκρυα είναι ανώφελα, ενώ εδώ αποδίδουν μεγάλο κέρδος.Ε.Π.Ε. 5,266μη κλαίμε τους πεθαμένους Κανένας ας μη κλαίη απαρηγόρητα. Κανένας ας μη θρηνή. Διότι ο Χριστός νίκησε το θάνατο. Γιατί, λοιπόν, περιττά θρηνείς; Το φαινόμενο δεν είναι θάνατος· είναι ύπνος. Γιατί κτυπιέσαι και κλαις; Και οι ειδωλολάτρες, αν έκαναν κάτι τέτοιο, θα ήσαν άξιοι γέλιου. Όταν εν τούτοις, όχι ειδωλολάτρης, αλλ’ ο πιστός ασχημονή με μοιρολόγια, τι λόγο θα δώση;Ε.Π.Ε. 10,532για τους εχθρούς του ΣταυρούΑς θρηνούμε…
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ υποτακτικός, βλέποντας τον Γέροντά του να απομακρύνεται συχνά στην πιο βαθιά έρημο, τον ρωτούσε με απορία: —Γιατί, Αββά, αποφεύγεις τους ανθρώπους; Δεν θα έχεις τάχα πιο πολλή άξια όταν αντικρίζοντας το κακό το αποστρέφεσαι; —Άκουσε, παιδί μου, του εξήγησε ο αγαθός Γέροντας: Ώσπου να φτάσει ο άνθρωπος στα μέτρα του Μωυσή, να γίνει Θεοπτης, δεν έχει όφελος από την συναναστροφή του με τον κόσμο. Εγώ ο δυστυχής απόγονος του Αδάμ παθαίνω συχνά ό,τι έπαθε ο πατέρας μου. Μολις αντικρίσω της παρακοής μου τον καρπό, αμέσως τον επιθυμώ, τον δοκιμάζω και πεθαίνω. Στην έρημο δεν βρίσκονται εύκολα τα υλικά…
Σελίδα 1 από 31