Μια ημέρα, ο Γέροντας [ο Στάρετς Ζαχαρίας] προσκάλεσε τα πνευματικά του τέκνα να φάνε μαζί του στην ίδια τράπεζα, αλλά ξαφνικά σηκώθηκε όρθιος και φώναξε: – Να, την Πελαγία μου! Πω, πω, πώς μετανοεί, πώς με παρακαλεί να της συγχωρέσω τις αμαρτίες. Και πόσα δάκρυα! Περιμένετε, παιδιά μου, αφήστε το φαγητό σας και προσευχηθήτε μαζί μου. Ο Στάρετς πήγε στην γωνία μπροστά στις εικόνες, διάβασε μια συγχωρητική ευχή και ευλόγησε την μετανοούσα πνευματική κόρη του. – Πού βρίσκεται αυτή τώρα και μετανοεί, πάτερ; – Στον βορρά είναι αυτή την στιγμή. Όταν φτάση ως εδώ, θα την ρωτήσω για την μετάνοιά…

Ο ηγούμενος Αθανάσιος Πολλές φορές ο ηγούμενος της Ι. Μονής Γρηγορίου Αθανάσιος είχε πλησιάσει τον θάνατο και την τελευταία στιγμή σωζόταν. Τώρα όμως η γήινη πορεία του τελείωνε! Τον Δεκέμβριο του 1953 ενώ είχε φθάσει στα ογδόντα του χρόνια, έπεσε στο κρεββάτι. Τα Χριστούγεννα ήταν αδύνατο να πάη στην εκκλησία. Τα πάντα έδειχναν, πως θα εγκατέλειπε τη γη. Οι τελευταίες του μέρες υπήρξαν κατ’ εξοχήν οσιακές. Είχε καταργήσει κάθε άλλη τροφή και τρεφόταν μόνο με τα Άχραντα Μυστήρια! Ο νους του και η καρδιά του έπλεαν μέσα στη θεωρία της προσευχής. Κάπου-κάπου ύψωνε τα χέρια του και ευλογούσε, σαν να…

“Ας γίνει το θέλημά Σου όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη”                                                                  (Ματθ. στ΄ 10) “Η διδασκαλία του Κυρίου στην Κυριακή προσευχή, μαζί με όλα τα άλλα θεϊκά διδάγματα, προτρέπει να προσευχόμαστε, “ας γίνει το θέλημά Σου, όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη”, δηλαδή, κρίνε μας άξιους εδώ στη γη με την ειρήνη των ουράνιων δυνάμεων, ώστε, όπως ακριβώς σ’ εκείνες πραγματοποιούνται όλα τα θελήματα Σου, έτσι να…