Η επέμβαση του Προδρόμου Στο κοινόβιο του Πενθουκλά, κοντά στον Ιορδάνη, ασκήτευε ο όσιος Κόνων. Για τη μεγάλη του αρετή, του ανέθεσαν να βαπτίζη στον ποταμό όσους ήθελαν να γίνουν χριστιανοί. Έχριε λοιπόν με το άγιο λάδι και μετά βάπτιζε στον ποταμό όσους έρχονταν. Κάθε φορά όμως που έχριε γυναίκα, σκανδαλιζόταν και ήθελε γι’ αυτό να εγκαταλείψη το διακόνημά του και να φύγη από το κοινόβιο. Αλλά και κάθε φορά που ξεκινούσε να φύγη, του παρουσιαζόταν ο Τίμιος Πρόδρομος και του έλεγε: -Κάνε υπομονή και θα σου ελαφρύνω τον σαρκικό πόλεμο. Δεν έβρισκε όμως καμμιά ανακούφιση. Κάποτε ήρθε μια εξαιρετικά…

122. Τί εννοούμε λέγοντας δικαίωση; Την απελευθέρωση του ανθρώπου από την αμαρτία και την οφειλόμενη σ’ αυτήν ενοχή, την αναγέννηση, ανακαίνιση και θέωση της φύσεώς του που είναι όλα καρποί του λυτρωτικού έργου του Χριστού. Όπως η αμαρτία με την εισήγηση του πλάνου επέφερε αχρείωση της πνευματικής φύσεως του ανθρώπου και εξασθένηση των πνευματικών του δυνάμεων σταθερώς αποκλινουσών από το Θεό και φερομένων προς το κακό, έτσι και η χάρη του Θεού που πλούσια απέρρευσε από το πάθος και την ίλαστική θυσία του Χριστού, αποκατέστησε το «κατ’ εικόνα» στην αρχέγονή του εύκλεια, ενισχύοντας τις ηθικές και πνευματικές δυνάμεις του ανθρώπου…

Ο επίσκοπος Αθανάσιος και τα βατράχια Ο άγιος επίσκοπος Χριστιανουπόλεως Αθανάσιος (+1735) σε μια περιοδεία του έφθασε στην Μεγαλόπολι της Πελοποννήσου. Υπήρχε εκεί ένας ναός της θείας Μεταμορφώσεως και κοντά του μια λίμνη μεγάλη, γεμάτη βατράχια. Ο αρχιερεύς, μετά τον εσπερινό, θέλησε να διανυκτερεύση εκεί χάριν της ησυχίας. Μόλις όμως σκοτείνιασε άρχισαν να κοάζουν τα βατράχια, όπως κάθε καλοκαιρινή νύχτα. Έκαναν τόσο θόρυβο, εφ’ όσον ήσαν χιλιάδες, που ο άγιος δεν έκλεισε μάτι! Την επομένη, μετά τη θεία λειτουργία, οι ιερείς τον ρώτησαν, πώς πέρασε την νύχτα στην εξοχή. Κι εκείνος αποκρίθηκε:-Τί να σας πω, τέκνα μου… Αυτά τα βατράχια…

Δεν αρκεί μόνο η δική μου προσευχή Ο Γέροντας Πορφύριος είχε πολλά χαρίσματα. Είχε το χάρισμα της επιείκειας, το χάρισμα της αγρυπνίας. Δεν κοιμόταν τις νύχτες, γιατί της διέθετε για προσευχή και για όλους τους ανθρώπους και κατ' εξοχήν για όσους υπέφεραν από σοβαρές ασθένειες.Ο ίδιος πάντα έλεγε : " Εγώ θα προσευχηθώ. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει η προσευχή μου να βρίσκει κι από εσάς μιάν ανταπόκριση. Γιατί ο Θεός, πού θέλει να στείλει τη Χάρη Του σ' εμάς, πρέπει να βρεί την αγκαλιά μας ανοικτή, ώστε να δεχτεί τη Χάρη Του. Και είτε μας θεραπεύσει από την αρρώστια…