Μια Κυριακή που ο όσιος Μακάριος ήρθε στη Σκήτη για να λειτουργηθή, είδε έξω από το κελλί ενός αδελφού ένα μεγάλο πλήθος από δαίμονες. Άλλοι ήταν μετασχηματισμένοι σε γυναίκες που μιλούσαν αναίσχυντα, άλλοι σε νεαρούς που έβριζαν αδιάκοπα, και άλλοι σε διάφορες άλλες μορφές. Ο όσιος που ήταν διορατικός, στέναξε λέγοντας: -Οπωσδήποτε, ο αδελφός που μένει σε τούτο το κελλί, πρέπει να ζη πολύ απρόσεκτα, για να είναι μαζεμένα και να περικυκλώνουν το κελλί του, ασχημονώντας, τόσα πονηρά πνεύματα! Μετά την ακολουθία πήγε στο κελλί εκείνου του αδελφού και του είπε: -Είμαι πολύ στενοχωρημένος, αδελφέ, γιατί ζω με πολλή αμέλεια.…

« Εκείνος που αγαπά τον πατέρα του ή την μητέρα του παραπάνω από εμένα, και αρνείται εμένα για να μη χωρισθεί από τους γονείς του, δεν αξίζει για μένα. Και εκείνος που αγαπά τον υιό του ή τη θυγατέρα του παραπάνω από εμένα, δεν μου είναι άξιος». ( Ματθ.ι,37) Φοβερός λόγος και φοβερή πρόκληση για τον άνθρωπο που είναι μαθημένος να δένεται με τους ανθρώπους…. Η μάνα με το παιδί, το παιδί με τη μάνα, η γυναίκα με τον άντρα της και ο άντρας με τη γυναίκα του, οι φίλοι, οι συγγενείς… όλοι αυτοί δημιουργούν στενές σχέσεις αγάπης αλλά και…

Από μικρή κιόλας ηλικία, ήδη από το νηπιαγωγείο ξεκινάμε να κάνουμε τις πρώτες μας σχέσεις με τα άλλα παιδάκια. Θυμάμαι τον απλό και αθώο τρόπο προσέγγισης με την ερώτηση ‘ θες να γίνουμε φίλοι;’ Η ανάγκη σύναψης σχέσεων εξακολουθεί φυσικά και στην εφηβεία, μια περίοδο κατεξοχήν επικοινωνιακή και συμμετοχική. Κατά την ενηλικίωση, είτε στο χώρο εργασίας είτε σε κάποια άλλη δραστηριότητα όλο και κάποιος καινούριος φίλος προκύπτει. Ξεχωριστά από τις αυτονόητες – όχι πάντα βέβαια –οικογενειακές σχέσεις, τις ερωτικές, τις επαγγελματικές και τις φιλικές οι άνθρωποι συνηθίζουμε να κάνουμε σχέση ακόμα και με τα ζώα, με κάποιο άθλημα, με τη…

Να είσαι μέσα στην μάχη, και να πολεμάς σωστά Γέροντα, μου λέει ο λογισμός ότι, αν αλλάξω διακόνημα και σταματήσω να ψάλλω και να αγιογραφώ, θα σταματήσω να υπερηφανεύωμαι και να πέφτω συνέχεια σε πειρασμούς.-    Και να φύγης από την ψαλτική ή την αγιογραφία, εάν δεν σιχαθής την κενοδοξία, θα κάνης περισσότερες γκάφες. Αλλά και η φυγή αυτή πάλι έχει μέσα υπερηφάνεια, και μάλιστα περισσότερη, γιατί στην πραγματικότητα θέλεις να φύγης από τα διακονήματα αυτά, για να μη θίγεται ο εγωισμός σου.-    Όταν, Γέροντα, κάνω μια δουλειά και δώ ότι υπερηφανεύομαι, μήπως είναι καλύτερα να μην την κάνω;Αν σού πούν…

Η ΑΚΟΛΟΥΘΗ διήγηση είναι παρμένη από την ζωή του Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου. Όταν πρωτοϊδρύθηκε το Κοινόβιο του Οσίου Θεοδοσίου στην Παλαιστίνη, ήταν τόσο φτωχό που συχνά δεν υπήρχαν ούτε τα απολύτως αναγκαία για την συντήρηση των μοναχών.Ήταν Μέγα Σάββατο απόγευμα. Περίμεναν να εορτάσουν το Άγιο Πάσχα. Οι αδελφοί έψαχναν απελπισμένοι ολόκληρο το μοναστήρι. Δεν ζητούσαν μεγάλα πράγματα. Για τίποτε φαγώσιμο ούτε συζήτηση πια δεν γινόταν. Ένα μικρό πρόσφορο κοίταζαν να βρουν, ξεχασμένο από άλλη φορά, για να μην στερηθούν την Θεία Κοινωνία. Αδύνατον ν’ ανακαλύψουν. Κι εδώ στέρηση, συλλογίζονταν. Το είπαν στον Γέροντά τους, τον Όσιο Θεοδόσιο. Τους άκουσε…