Αυτοθυσία  Ο νυν μοναχός Αρσένιος από την Κέρκυρα και τότε κ. Παντελής Τζέκος, συστρατιώτης του Γέροντα, διηγείται: «Στη Ναύπακτο, ενώ έπαιρνα ένα σήμα από την Πάτρα, με πλησιάζει ο Αρσένιος και μου λέει:— Ξέρεις; Είμαστε αδέλφια.— Από που είμαστε αδέλφια;Μου προτείνει τα δυο χοντρά δάχτυλα1 και μου λέει:—Έχομε τα ίδια δάχτυλα, όμοια τα δικά σου και τα δικά μου, γι’ αυτό είμαστε αδέλφια». Ενώθηκαν με αδελφική φιλία και κάποτε ο Αρσένιος με κίνδυνο της ζωής του τον έσωσε. Η διήγηση είναι αυτούσια του κ. Παντελή, μόνο που διακόπτεται από λυγμούς και άφθονα δάκρυα συγκινήσεως και ευγνωμοσύνης για τον φίλο και…

1,5. «δια την ελπίδα την αποκειμένην υμίν εν τοις ουρανοίς, ην προηκούσατε εν τω λόγω της αλήθειας του ευαγγελίου».  Η αθάνατη αδελφή της πίστης και της αγάπης είναι η ελπίδα. Όλη αυτή είναι ουρανοεπιθυμούσα, επιθυμεί τον ουρανό. Όσο η ψυχή «αναλίσκεται», διαμέσου της αγάπης, για χάρη των αδελφών μας στην γη, τόσο η ελπίδα οδηγεί αυτήν στους αγίους κόσμους και στις άγιες κορυφές.Αυτή είναι εκείνη, η οποία μεσιτεύει ενώπιον του Πάν-γλυκου Κυρίου για την αγάπη μας και την πίστη μας στην γη. Στηριζόμενη όλη στον Παντοδύναμο Κύριο, αυτή τον εξευμενίζει ώστε να δίνει στην ψυχή μας τις κεχαριτωμένες ένθεες δυνάμεις,…

Η κυρά του Αγίου Όρους  Ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904-87) διετέλεσε δυο φορές ηγούμενος της Ι. Μονής Αγ. Παύλου (1960-62) και (1964-74). Διακρίθηκε για την προσήλωσι του στα μοναχικά καθήκοντα και αξιώθηκε ν’ αντικρύση την Υπεραγία Θεοτόκο. Μετά την πρώτη του ηγουμενεία είχε αποσυρθή στο μετόχι της μονής του Μονοξυλίτη. Έπειτα από μια σφοδρή κακοκαιρία και θαλασσοταραχή σκέφθηκε να πάη στην παραλία μήπως η θάλασσα είχε εκβράσει διάφορα ξύλα ή ακόμη, μήπως συνέβη κανένα κακό και κάποιος θα είχε ανάγκη βοηθείας. Πήγε λοιπόν στην παραλία και άρχισε να μαζεύη ξύλα. Καθώς τα μάζευε, είδε από μακριά κάποιον άνθρωπο καθισμένο πάνω…