72. Ο σαρκικός άνθρωπος δεν μπορεί να εννοήση τα πνευματικά αγαθά, που εξασφαλίζονται με την προσευχή και την αρετή. Δεν του χωρεί στον νου πώς θα είναι αυτά τα αγαθά στον άλλο κόσμο. Καταλαβαίνει μονάχα ό,τι είναι σαρκικό και γήινο και θεωρεί τα μέλλοντα αγαθά σαν κάτι το φανταστικό. Ο πνευματικός όμως άνθρωπος γνωρίζει από την ίδια του την πείρα την πρόγευσί τους. Του μιλά γι’ αυτά η καρδιά του, που τα προγεύεται. 73. Όταν λέμε «Πάτερ υμών», ας θυμόμαστε και ας πιστεύουμε ότι ο Ουράνιος Πατέρας μας ποτέ δεν μας ξεχνά και ποτέ δεν θα μας ξεχάση, αφού και…

«Αν κανείς θέλει να εκτελεί το θέλημα του Θεού, θα καταλάβει αν η διδαχή μου προέρχεται από τον Θεό…»(Ιωάν. 7:17) Η καρδιά του ανθρώπου, η θέλησή του μ’ άλλα λόγια, είναι το όργανο που κανονίζει τη σωστή ή λαθεμένη πορεία της ζωής του. Κι όπως η σωματική καρδιά δίνει ζωή και λειτουργία στο σώμα, έτσι και η θέληση κανονίζει τη λειτουργία της ψυχής. Πόση προσοχή λοιπόν κι ενδιαφέρον πρέπει να δείξει ο άνθρωπος για την καλή λειτουργία της! «Πρόσεχε ακόμα πιο πολύ τις μύχιες σκέψεις της καρδιά σου, γιατί απ’ αυτήν καθορίζεται η ζωή» (Παρ. 4:23), λέει ο Λόγος του…

70. Αποκαλούμε τη Θεοτόκο, όταν της απευθύνουμε την προσευχή μας, άβυσσο του ελέους. Ας προσπαθούμε να της μοιάσουμε, όσο μπορούμε. Πώς; Δείχνοντας σπλαχνική διάθεσι σε όσους έχουν ανάγκη του ελέους μας. Ας τους φανερώνουμε αγάπη έμπρακτο και ανεξάντλητο. Ας τους ατενίζουμε μέσα στο φως του Ευαγγελίου. Και, χωρίς άλλο, τότε η Κυρία Θεοτόκος θα αυξήση το έλεός της πάνω μας. 71. Οι νεκροί ζουν. «Θεός δε ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων· πάντες γάρ αυτώ ζώσιν» (Λουκ. κ’ 38). Αν η ψυχή έφυγε για τον άλλο κόσμο, αφήνοντας ένα σώμα που πέθανε στην αμαρτία, δεν μπορεί να αναπαυθή παρά μονάχα με…