712-     Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. Μια ευσεβής νέα αγόρασε μια Καινή Διαθήκη κι άρχισε να υπογραμμίζη τα χωρία που της έκαναν μεγαλύτερη εντύπωσι. Όσο όμως μελετούσε το ιερό κείμενο κι ενεβάθυνε στην έννοιά του αντιλήφθηκε ότι μάταια υπεγράμμιζε ωρισμένα χωρία γιατί όλα είχαν τη σημασία των κι όλα της έκαναν εντύπωσι. 713-     ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΝΗΠΙΩΝ. Μια άπιστη δασκάλα, μιλώντας για τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων στην έρημο, έλεγε στα παιδιά:             -Εννοείτε ότι αυτή η Ευαγγελική περικοπή είναι συμβολική δηλαδή μιλάει για την πνευματική τροφή.             Και ένας πιτσιρίκος σηκώνοντας το χεράκι του ρώτησε:             -Τότε, κυρία, με τι περισσεύματα…

Έχω ανοίξει το στόμα μου και έχω λάβει Πνεύμα και δίνω ό,τι έχω, και τον εαυτό μου ακόμα, στο Πνεύμα· και την πράξη δηλαδή, και τον λόγο, και την απραξία και την σιωπή. Μόνο ας με έχει και ας κουνάει και το χέρι, και το νου και τη γλώσσα όπου πρέπει και όπου θέλει. Και ας με απομακρύνει πάλι από όπου πρέπει και είναι καλύτερο. Είμαι όργανο του Θεού, όργανο λογικό, όργανο καλού τεχνίτη, το οποίο προσαρμόζεται και χρησιμοποιείται από το Πνεύμα. Χθες μου επέβαλε την σιωπή; Απείχα από την ομιλία. Σήμερα μου παρακινεί το νου; Θα κάνω να ηχήσει…

691-     ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. Όταν κτιζόταν ο περίφημος καθεδρικός ναός τους Μιλάνου με τα δυο χιλιάδες διακόσια σαράντα πέντε αγάλματα και τις αναρρίθμητες αψίδες του, ένας επισκέπτης είπε σε ένα γλύπτη: «Προς τι τέτοια κολοσσιαία εργασία; Από κάτω κανείς δεν θα δη τέτοιες λεπτομέρειες και τόσα αγάλματα». «Βέβαια, από κάτω, απήντησε εκείνος, κανείς δεν θα μπορή να τα δη, αλλά ο Θεός τα βλέπει κι αυτό φθάνει» γιατί όλα αυτά θα ψάλλουν τη δόξα του Θεού. 692-     ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ. Ένας καλόγερος βρισκόταν στο κρεβάτι του θανάτου. Ξαφνικά ζήτησε από τους αδελφούς να του φέρουν τη βελόνα…

"Η εμπειρία του Βασιλείου είναι προσωπική· δεν την είδε, δεν την άκουσε, την έπαθε ο ίδιος, όπως βεβαιώνει ο Γρηγόριος Νύσσης. Από την πρώτη εποχή της αναχωρήσεώς του ο Βασίλειος εργάστηκε σκληρά και για αυτό καρποφόρα. Μελέτη των γραφών, σπουδή της Παραδόσεως και άσκηση τον απορροφούσαν ολοκληρωτικά. Οι ώρες του ύπνου έμειναν ελάχιστες, η άσκηση τον απάλλασσε από τα πάθη, ο νους έμαθε να προσηλώνεται στις θείες αλήθειες και όλα να καθαρίζονται από τις εξωτερικές επιδράσεις. Έτσι γινόταν ικανότερος να εισέρχεται όλο και πιο βαθιά στην αλήθεια.Την κατεξοχήν καθαρή και υψηλή προσευχή την έκανε τα βράδια και τις νύχτες για…

704-     ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ. Ο Εσταυρωμένος είναι το καλύτερο στήριγμά μας, ο μεγαλύτερος διδάσκαλός μας. Μας διδάσκει να υποφέρωμε τα πάντα με υπομονή και προσκαρτερία και μας δίνει θάρρος και δύναμι στη ζωή.             Κάποτε μια ηγουμένη, έλεγε σε μια νέα, που ζητούσε ν’ ασπασθή τη μοναχική ζωή:             -Ξέρεις, παιδί μου, η ζωή μας είναι πολύ αυστηρή και δεν θα μπορέσης να ανθέξης τον κανονισμό μας.             -Θα μπορέσω, απάντησε εκείνη αποφασισμένη, αρκεί στο κελλί μου να έχω ένα Εσταυρωμένο. 710-     Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ ΣΠΥΡΑΛΙΔΑΣ. Μια φλαμανδική παράδοσις αναφέρει το κάτωθι περιστατικόν της σταυρώσεως του Χριστού.             Ένα μικρό…