εύρεν αυτούς πάλιν καθεύδοντας (Μάρκου ιδ΄40). Ο Ιησούς αγωνιά. Προσεύχεται. Και οι μαθηταί κοιμούνται. Ο Ιησούς τους παρακαλεί να γρηγορήσουν μαζί του. Κι αυτοί πάλιν κοιμούνται. Ο Ιησούς μένει μόνος στη θανάσιμη αγωνία του...Οι μαθηταί αγαπούν τον Διδάσκαλο. Όμως δεν μπορούν να τον παρακολουθήσουν. Όσα άρχισαν να διαδραματίζωνται είναι πέραν από τις δυνάμεις των, από τη δυνατότητα αφομοιώσεως και παρακολουθήσεως. Το πάθος του Ιησού εκτυλίσσεται σ’ ένα πεδίο απρόσιτο στον πεσμένο άνθρωπο. Εκεί μόνο ο Ιησούς μπορεί να σταθή άγρυπνος, να προχωρήση ως το τέλος. Στα μεγάλα ύψη δεν μπορούν να φθάσουν όλοι οι ορειβάται, ιδίως εκείνοι, που δεν είναι εφωδιασμένοι…