596- ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΜΕ. –Θυμάστε, που μου είχατε υποσχεθή να ενδιαφερθήτε για μια υπόθεσί μου; ρωτούσε κάποιος ένα γνωστό του. -Καλά που μου το ξαναλέτε, γιατί το είχα ξεχάσει, απαντά εκείνος, -Όχι, δεν το ξεχάσατε. Μου κάνατε ό,τι σας ζήτησα και ήλθα τώρα να σας ευχαριστήσω. -Μάλιστα, έχετε δίκηο, δεν είχα ξεχάσει να σας εξυπηρετήσω, αλλά ξέχασα ότι σας εξυπηρέτησα. (Θησαυρός Γνώσεων και ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 272 )