500-     ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Ένας δικαστής έπρεπε να δικάση ένα παιδικό του φίλο. Ως ευσυνείδητος δικαστής κατεδίκασε το φίλο του σε καταβολή μεγάλου χρηματικού ποσού, προς κατάπληξι του κοινού. Αλλά η κατάπληξις μετετράπη σε θαυμασμό, όταν μετά το τέλος της δίκης ο δικαστής σηκώθηκε και κατέθεσε από το δικό του ταμείο το ποσόν. 502-     Η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙ. Ένας τεχνίτης συνήθιζε να παρακολουθή τις δημόσιες συζητήσεις των καθηγητών μιας Ακαδημίας, που γίνονταν σε λατινική γλώσσα. Τον ρώτησαν αν γνώριζε τα λατινικά.             -Όχι, απάντησε εκείνος, αλλά γνωρίζω ποιος έχει άδικο στη συζήτησι.             -Πως; τον ρώτησε ένας φίλος…
Στην Α΄ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους διαβάζουμε ‘ Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν καυχιέται, δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρεται όταν βλέπει την αδικία αλλά συγχαίρεται όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει.’Ο Χριστός έγινε ο Ίδιος το μέτρο της αγάπης και μας τη δίδαξε εμπράκτως με τα Πάθη Του και την Ανάσταση του! Εμείς πόσο διατεθειμένοι είμαστε…
Δέντρο Ριζωμένο ο χριστιανός. Δέντρα που τα χτυπούν οι άνεμοι, γίνονται ισχυρότερα. Ε.Π.Ε. 31,102 και ανθίζει και πέφτουν τα φύλλα. Με δέντρο μοιάζει ο άνθρωπος. Τώρα μεν δείχνει σε όλους το άνθισμά του, υστέρα δε το πως πέφτουν τα φύλλα του. Ε.Π.Ε. 31,376 δεν ξερριζώνεται, η Εκκλησία. Ξέρετε καλά, ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα το να ξερριζώση κάνεις το φυτό που είναι βαθειά ριζωμένο πολλά χρόνια και το ίδιο εκείνο που μόλις έχει φυτευθή. Ε.Π.Ε. 34,428 Έγκαρπο, ο χριστιανός. Πρέπει κάθε μέρα ν’  απολαμβάνουμε τη θεία ακρόασι, ώστε να περικόπτουμε, με δρεπάνι το λόγο, τα υλιστικά πάθη της ψυχής…
490-     Ο Θεός θα κατηγορήση πολλούς χριστιανούς για τη μελαγχολία τους, λέγει ο σεβασμιώτατος  Γκύ, γιατί αυτή η μελαγχολία δίνει μια ψεύτικη ιδέα για την θρησκεία.             Ο Βολταίρος συγκεφαλαίωνε το πρόγραμμά του μ’ αυτά τα λόγια: «Αν θέλουμε να σκοτώσουμε τη θρησκεία, ας φροντίσουμε να την παρουσιάσουμε σα μια κουκουβάγια».             Κι ο Νίτσε βεβαίωνε μιλώντας για τους χριστιανούς: «Θα πρεπε να μου τραγουδούν καλύτερα τραγούδια, για να μάθω να πιστεύω στο Σωτήρα των. Θα πρεπε οι μαθηταί του να χουν ένα ύφος περισσσότερο «σωσμένο». 498-     ΣΕ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΦΛΥΑΡΟΥΝΤΑ. Αντί να κάθεσαι και να μου λες τα ίδια και τα ίδια,…