Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Μια προπτωτική εικόναΟ όσιος Παύλος της Ομπνόρας (1317-1429) διψώντας ακατάπαυστα την ερημητική ζωή, κατέφυγε σε μια εντελώς απρόσιτη περιοχή των απεράντων ρωσικών δασών. Έκανε κατοικία του την κουφάλα μιας γέρικης φλαμουριάς! Εκεί πέρασε τρία χρόνια δοξολογώντας τον Θεό μαζί με τ’ αγριοπούλια.Την ίδια εποχή, πέντε χιλιόμετρα μακρύτερα του, αγωνιζόταν ο όσιος Σέργιος του Νούρμα. Ο όσιος Σέργιος, ακούγοντας για τους πνευματικούς αγώνες του οσίου Παύλου, επιθύμησε να τον συναντήση. Ξεκίνησε λοιπόν να τον επισκεφθή και, όταν τον βρήκε, αντίκρυσε ένα θαυμαστό θέαμα: Ένα πλήθος από πουλιά περικύκλωνε τον όσιο. Τα μικρότερα μάλιστα ανέβαιναν στους ώμους και στο κεφάλι του, και…
Βάτραχοι το... εκκλησίασμα Ο Παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης βρισκόταν μία ημέρα μέσα σ’ ένα λάκκο και έρριχνε νερό σ’ ένα βαρέλι. Από εκεί, μ’ ένα λάστιχο, το νερό έφτανε στους εργάτες που φύτευαν σ’ ένα χωράφι 150 μέτρα πιο πέρα. Όλη την ημέρα εργαζόταν, προσευχόμενος και ευχαριστώντας τον Θεό, που τον είχε γλυτώσει από ένα μεγάλο κακό. Κάθε φορά που έρριχνε νερό στο βαρέλι έλεγε και το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Το απόγευμα, πριν βασιλεύσει ο ήλιος, έκανε το Απόδειπνο και μετά, ενώ έψελνε τα μεγαλυνάρια της Υπαπαντής με πολλή κατάνυξι, άκουσε μία φωνή βατράχου, ωσάν να εφώναζε και άλλους να…
Ο όσιος Γεράσιμος και το λιοντάρι Ο όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης συνήντησε κάποτε σε μία όχθη του ποταμού Ιορδάνου ένα λιοντάρι. Εκείνο, μόλις τον αντίκρυσε, άρχισε να βρυχιέται και να ωρύεται. Ένα αιχμηρό καλάμι είχε μπη στο πόδι του και του προξενούσε αφόρητους πόνους. Ο άγιος κατάλαβε τι του συνέβαινε και συμπάθησε το θηρίο. Πλησίασε, είδε ότι το πόδι του άρχισε να πρήζεται και με πολλή προσοχή και επιμέλεια έβγαλε το κοφτερό καλάμι. Το λιοντάρι τότε μετέβαλε την φυσική του αγριότητα και, παρά τον πόνο που δεν σταμάτησε τελείως, ακολούθησε σαν πρόβατο τον όσιο! Το εκπληκτικό γεγονός είχε και εκπληκτικώτερη…
Ο μεγαλομάρτυς Μάμας Ο ένδοξος μάρτυς του Χριστού Μάμας γεννήθηκε στην Γάγγρα της Παφλαγονίας το 260 από τους πατρικίους μάρτυρες Θεόδοτο και Ρουφίνα. Γεννήθηκε μέσα στο δεσμωτήριο, που είχαν φυλακισθή οι γονείς του για την πίστη τους στον Χριστό. Το νεογέννητο βρέφος το υιοθέτησε η ευσεβής αρχόντισσα Αμμία η Ματρώνα. Ωνομάσθηκε Μάμας γιατί συχνά προσκαλούσε την θετή μητέρα του με την λέξι «μάμα».Νεαρώτατος ο άγιος Μάμας συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αυρηλιανό της Καισαρείας. Έπειτα από φρικτά μαρτύρια με ράβδους, με αναμμένες λαμπάδες και με λίθους, ελευθερώθηκε και κατέφυγε στο όρος της Καισαρείας. Εκεί τον πλησίαζαν άγρια ζώα και του επέτρεπαν…
130. Μη δείχνεις σκληρότητα προς τα ζώα. Αν το κάνης αυτό, θα είσαι ή θα γίνης σκληρός και προς τους ανθρώπους. Θυμήσου ότι τα ζώα κλήθηκαν στη ζωή από το έλεος του Κυρίου και πρέπει να ζουν απείραχτα όσο διαρκεί ο σύντομος βίος τους. 131. Ο πεσμένος στην αμαρτία άνθρωπος, ο σαρκικός άνθρωπος, αγαπά το φαγητό και το πιοτό. Επιθυμεί να ικανοποιή τις υλικές του αισθήσεις. Επιδιώκει την καλοπέρασι, τα πλούσια τραπέζια, τα ανήθικα θεάματα, τη διεφθαρμένη μουσική, τα λαμπρά κτίρια, κάθε τι που έχει εξωτερική λάμψι. Και μέσα στην εκκλησία υπάρχουν αντικείμενα που χαροποιούν το μάτι, τελεσιουργίες που είναι…
Οκτώ Σαρακηνοί πεινώντες.Αυτό τον άγιο γέροντα Γεώργιο, επισκέφτηκαν κάποτε οχτώ πεινασμένοι Σαρακηνοί. Κ εκείνος, μην έχοντας να τους προσφέρει τίποτε από τ’ αγαθά του αιώνος τούτου - γιατί η άγρια κάππαρη που εκείνος έτρωγε ωμή, θα μπορούσε με την πίκρα της ακόμη και καμήλα να σκοτώσει - και βλέποντας τους φοβερά πεινασμένους, λέγει σ’ έναν απ’ αυτούς:-Πάρε το τόξο σου και πήγαινε πίσω απ΄ αυτό το βουνό εκεί θα βρεις ένα κοπάδι από άγρια γίδια. Σημάδεψε, λοιπόν, και σκότωσε ένα, όποιο θέλεις, απ΄ αυτά, αλλά μη δοκιμάσεις να σκοτώσεις και δεύτερο.Εκείνος ο Σαρακηνός πήγε, κατά το λόγο του Γέροντα, πίσω…
Στήριγμα της οικογένειάς του. Ο Αρσένιος έβλεπε συχνά την μητέρα του να κλαίη και να στενοχωριέται για τα αδέλφια του που ήταν στον πόλεμο. Αυτός ήταν η παρηγοριά και το στήριγμά της. Δεν κοίταξε να βολευτή, να γίνη μοναχός σε αυτή την δύσκολη περίοδο, διότι είχαν πολλή ανάγκη από την παρουσία του. «Ξενιτεία δεν είναι να βολευτώ εγώ και οι άλλοι τσιμέντο να γίνουν», θα πει αργότερα ο Γέροντας. Συνέχισε βέβαια να αγωνίζεται, αλλά ανέβαλε «άχρι καιρού» να «αποδώση τας ευχάς του τω Κυρίω».Ανέλαβε όλες τις αγροτικές εργασίες του σπιτιού που ήταν πάρα πολλές. Προσέλαβαν έναν υπάλληλο που ήταν λίγο…
Επιστολή 135.- ΣΤΟΝ ΝΕΜΕΣΙΟ Στο: «Ο άνθρωπος, ενώ είχε τιμή, δεν το κατάλαβε ...» .Το, «Ο άνθρωπος, ενώ έχει τιμή, δεν το κατάλαβε, αλλά εξίσωσε τον εαυτό του με τα ανόητα κτήνη και έγινε όμοιος με αυτά», η Γραφή δεν το είπε εκφραζόμενη υποτιμητικά εναντίον των ανθρώπων και διασύροντας το λογικό γένος, αλλά το είπε με πολλή ευσπλαχνία. Γιατί, αν το καλοεξετάσουμε, ο άνθρωπος κινδυνεύει να μοιάζει όχι μόνο με τα κτήνη, αλλά και με τα ατίθασα θηρία. Ή καλύτερα τα ξεπερνάει και αυτά, αυτός που είναι εραστής των αισχρών παθών. Και το αξιοθαύμαστο βέβαια και παράδοξο είναι, ότι καθένα…
Από « πατέρων λόγοι και διδαχές» Γράφει ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης] Έτυχε να πατήσω μια μύγα, χωρίς να υπάρχη ανάγκη, κι εκείνη η κακόμοιρη έσερνε στη γη τα χυμένα της εντόσθια· και για τη σκληρότητά μου προς την κτίση, και το θυμάμαι αυτό μέχρι σήμερα. Μιαν άλλη φορά εμφανίστηκαν στον εξώστη του καταστήματος νυχτερίδες κι εγώ τους έριξα βραστό νερό· και γι αυτό έχυσα πάλι πολλά δάκρυα, κι από τότε δεν προσβάλλω ποτέ την κτίση. Μιαν άλλη φορά πήγαινα από το Μοναστήρι στο Παλαιό Ρωσικό κι είδα στο δρόμο ένα κομματιασμένο φίδι, που κάθε του τεμάχιο σφάδαζε· και λυπήθηκα…
Η πορεία προς το Χριστιανισμό του Ινδουϊστή Rabindranath Maharajτη με έκδηλη τη διαφορά των δύο πίστεων: “Για τους Ινδουϊστές, τα φίδια είναι θεοί. Εγώ, προσωπικά, κρατούσα ένα ζωντανό – ένα υπέροχο ραβδωτό φίδι – στο δωμάτιό μου και το λάτρευα, όπως λάτρευα το θεό Πίθηκο και το θεό Ελέφαντα και πάνω απ' όλα το θεό Αγελάδα. Για μένα, θεός ήταν το κάθε τι, και κάθε τι ήταν θεός, εκτός, φυσικά, από τα άτυχα πλάσματα που δεν είχαν κοινωνική τάξη. Ο κόσμος μου ήταν γεμάτος με πνεύματα και θεούς και υπερφυσικές δυνάμεις, και, υποχρέωσί μου από παιδί, ήταν να δίνω στον…