Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Από μικρή κιόλας ηλικία, ήδη από το νηπιαγωγείο ξεκινάμε να κάνουμε τις πρώτες μας σχέσεις με τα άλλα παιδάκια. Θυμάμαι τον απλό και αθώο τρόπο προσέγγισης με την ερώτηση ‘ θες να γίνουμε φίλοι;’ Η ανάγκη σύναψης σχέσεων εξακολουθεί φυσικά και στην εφηβεία, μια περίοδο κατεξοχήν επικοινωνιακή και συμμετοχική. Κατά την ενηλικίωση, είτε στο χώρο εργασίας είτε σε κάποια άλλη δραστηριότητα όλο και κάποιος καινούριος φίλος προκύπτει. Ξεχωριστά από τις αυτονόητες – όχι πάντα βέβαια –οικογενειακές σχέσεις, τις ερωτικές, τις επαγγελματικές και τις φιλικές οι άνθρωποι συνηθίζουμε να κάνουμε σχέση ακόμα και με τα ζώα, με κάποιο άθλημα, με τη…
ο ΘεόςΈχεις προστάτη τον αθάνατο, που πιο πολύ σε αγαπά. Aν αγαπάς περισσότερο τον Θεό, να μη πενθείς. Διότι εκείνος, τον οποίο περισσότερο αγαπάς, είναι αθάνατος. Και δεν αφήνει να νιώσεις την απουσία του ανθρώπου σου, που φυσικά λιγότερο απ’ Εκείνον αγαπάς. Ε.Π.Ε. 22,476 λες και θα ζήσουμε εδώ αθάνατοι!«Ως αθάνατοι ενταύθα ζώμεν, τρυφώντες και σπαταλώντες». Ε.Π.Ε. 23,398 ζούμε σαν αθάνατοι στη γη!Βλέπουμε συνεχώς τις απότομες μεταβολές και τις μεταπτώσεις, αλλ’ ούτε έτσι διδασκόμαστε. Γι’ αυτό συμβαίνουν θάνατοι συχνοί και πρόωροι, αλλ’ εμείς σκεπτόμαστε σαν να ‘μαστε αθάνατοι στη γη, σαν να μη πρόκειται να πεθάνουμε ποτέ. Γι’ αυτό κι…
Δε γίνεται σε μια σχέση τη μια μέρα να είμαστε παρόντες και την άλλη να μην είμαστε… να εξαφανιζόμαστε. Δε γίνεται να μπαινοβγαίνουμε … είναι θέμα χρόνου αυτή η σχέση να πάψει εντελώς να υφίσταται. Φαντάσου δηλαδή να έχουμε ένα δεσμό και για δύο τρεις μέρες να μιλάμε , να βγαίνουμε και τις επόμενες μέρες να μην του/της απαντάμε καν στα μηνύματα. Αυτό κάνουμε δυστυχώς πολλές φορές με το Χριστό! Εκεί που Του μιλάμε, εκεί που Τον ακούμε, εκεί και απομακρυνόμαστε με ελαφριά καρδιά, σιωπούμε και κωφεύουμε. Και μετά από λίγο καιρό μπορεί να επιστρέψουμε πάλι για λίγο μέχρι…
Τι άραγε πρέπει να κάνουμε σήμερα; Γιατί βλέποντας το πλήθος σας φοβάμαι να μακρύνω το λόγο. Πραγματικά όταν η διδασκαλία προχωράει περισσότερο, βλέπω πως πατάει ο ένας τον άλλο, πως στενοχωριέστε και η θλίψη από τη στενοχώρια ζημιώνει την προσεκτική ακρόαση. Γιατί ένας ακροατής που δεν έχει άνεση, δεν μπορεί να προσέχει με ενδιαφέρον τα λεγόμενα. Βλέποντας λοιπόν το πλήθος σας, όπως είπα, φοβάμαι να μακρύνω το λόγο˙ συλλογιζόμενος όμως τον πόθο σας, φοβάμαι να συντομεύσω τη διδασκαλία. Γιατί αυτός που διψάει, αν δε δει πρώτα γεμάτη τη φιάλη, ούτε στα χείλη του θα τη φέρει με…
Σ’ αναζητώ… Σ’ αναζητώ Χριστέ μου,στα χρώματα, στ’ αρώματατης θάλασσας και τ’ ουρανού.Στη μουσική της πλάσης Σου,σε κάθε δάκρυ και χαρά.Σ’ αναζητώ σ’ όλες εκείνες τις ψυχέςπου είναι ολόγυρά μου.Στις αγιασμένες τις μορφέςπου ζήσανε για σένα…Σ’ αναζητώ εντός μου… Κύριε, φώτισε το νου,το σκότος της καρδιάς μου.Μάθε με πώς να σ’ αγαπώκαι πώς να προχωρώμέχρι του τέλους…Αξίωσέ με να ποθώ το ουράνιο κοίταγμά Σου.Η αγάπη μόνο να κινεί όλα τα βήματά μου. Δώσε μου εκείνη τη χαρά,εκείνη την ειρήνηπου ‘βαλες μέσα στις καρδιέςστ’ αγαπημένα Σου παιδιά.Τα δάκρυα μόνο να κυλούνγια τη δική Σου αγάπη.Δώσε μου πίστη δυνατήπου φόβο δε γνωρίζει,να…
"Κάποια μέρα πήρε (ο άγιος Νικόλαος Πλανάς) ένα αμαξάκι να τον πάει στον Άγιο Ιωάννη στην ενορία του. Εκεί κοντά στην Πύλη του Αδριανού κάτι του έφταιξε το άλογο του αμαξά και άρχισε θυμωμένες αλλεπάλληλες βλαστήμιες. Του λέει αμέσως ο ιερέας: "Στάσου, στάσου παιδί μου, να κατέβω" και ταυτόχρονα τον πλήρωσε όσο τον είχε συμφωνήσει μέχρι την εκκλησία. "Μα, του λέει ο αμαξάς, δεν σε πήγα ακόμα στην εκκλησία σου"! Του απαντά ο ιερέας: "Το ξέρω, παιδί μου, αλλά δεν μπορώ να μείνω στο αμάξι σου, επειδή μου βλαστήμησες Εκείνον που λατρεύω". Δεν ήξερε τι να απολογηθεί ο αμαξάς. Έφυγε…
"Η ζήλια και ο καρκίνος" Σε μία αδελφή έλεγε ο Παππούλης: "Οι γυναίκες που ζηλεύουν τους άνδρες τους παθαίνουν πολλές φορές καρκίνο.Αυτό συμβαίνει ακόμα και με τις παπαδιές: Όλες οι αρρώστιες προέρχονται από τις στεναχώριες. Ακόμα και η πέτρα στα νεφρά".[Τζ 164] "Η αμαρτία διαταράσσει τις οργανικές λειτουργίες" Γέροντα, παίρνω συχνά φάρμακα, και ελέγχομαι που εσείς ούτε καφέ πίνετε.- Σου έχω πει κι άλλη φορά. Όταν ο χριστιανός παραδώσει τον εαυτό του με εμπιστοσύνη στον Κύριο, εκείνος ειρηνεύει τον εσωτερικό οργανισμό, με αποτέλεσμα την κανονική λειτουργία των οργάνων και των αδένων, και πάλι έχουμε ως επακόλουθο υγεία, απαλλαγμένη από ενοχλήματα.Διότι…
Εγκυμοσύνη και θηλασμός Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ, όταν η μάνα προσεύχεται και ζη πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται. Γι’ αυτό η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να λέη την ευχή, να μελετάη λίγο από το Ευαγγέλιο, να ψάλλη, να μην έχη άγχος, αλλά και οι άλλοι να προσέχουν να μην την στενοχωρούν. Τότε το παιδί που θα γεννηθή θα είναι αγιασμένο και οι γονείς δεν θα έχουν πρόβλημα μαζί του, ούτε όταν είναι μικρό, ούτε όταν μεγαλώση.Ύστερα,…
Ο Θεός θα μας σώσει μέσα από τη συμφορά "Βαθιά ήταν η λαχτάρα του Γέροντα να σμιλέψει την άμορφη μάζα του λίθινου εαυτού μας και να μορφώσει το Χριστό μέσα μας κι έτσι να μας μεταμορφώσει. Όλο αυτό γινόταν με ωδίνες τοκετού εκ μέρους του και με ενίσχυση της ελπίδας μας, ώστε ποτέ να μην απελπιστούμε και νατα παρατήσουμε.Τόσο στην προσωπική μας ζωή, όσο και στη ζωή του τόπου μας και της ανθρωπότητος, έβλεπε σημάδια ελπίδας. Ένα βράδυ που του είχαμε εμπιστευθεί τη θλίψη μας και τη στενοχώρια μας για τα όσα συνέβαιναν γύρω μας, μας εκμυστηρεύθηκε: "Η εποχή μας…
1,4. «ακούσαντες την πίστιν υμών εν Χριστώ Ιησού και την αγάπην την εις πάντας τους αγίους». «Πάντοτε προσευχόμενος», για τους Κολασσαεΐς ο άγιος Απόστολος ευχαριστεί τον Θεό και Πατέρα του «Κυρίου ημών Ιησού Χριστού», γιατί λέει: «ακούσαντες την πίστιν... αγίους» (1,4). Υπάρχουν δύο προϋποθέσεις για αδιάκοπη προσευχή: η πίστη προς τον Χριστό και η αγάπη προς τον πλησίον. Και τότε η πίστη ενισχύεται από δύναμη σε δύναμη, αυξάνεται από άσκηση σε άσκηση, και οδηγεί από κατόρθωμα σε κατόρθωμα. Και η αγάπη δεν κάμπτεται και ο πιστός δεν «απογοητεύεται», βλέποντας τις αμαρτίες και τα ελαττώματα των «πλησίον» του, και δεν φθάνει…